Αρχείο ετικετών για: DISFF45

Q&A Σκηνοθετών, Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2022

Q&A Σκηνοθετών, Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2022

Q&A Σκηνοθετών, Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2022

Κάθε μέρα οι σκηνοθέτες που διαγωνίζονται στο 45ο Φεστιβάλ Δράμας δίνουν ραντεβού με το κοινό (θεατές, επαγγελματίες της οπτικοακουστικής βιομηχανίας, δημοσιογράφους) για να μιλήσουν για την ταινία τους που έχει προβληθεί το προηγούμενο βράδυ και να απαντήσουν σε ερωτήσεις, στο πιο φρέσκο και πολυαναμενόμενο ραντεβού του φεστιβάλ που επιμελείται ο δημοσιογράφος Δημήτρης Πάντσος.

Να τι είπαν στο κοινό του Φεστιβάλ για την δουλειά τους, οι διαγωνιζόμενοι (Εθνικό Διαγωνιστικό, Εθνικό Σπουδαστικό, Διεθνές Σπουδαστικό, Animation) στην σημερινή  παρουσίαση:

ΔΙΕΘΝΕΣ ANIMATION ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

*«Η καταραμένη φωτογραφική του πατέρα μου!» (του Milos Tomic)

Στην παρουσίαση παραβρέθηκε και μίλησε η παραγωγός της ταινίας Mojca Pernat

«Συνάντησα τον σκηνοθέτη Milos Tomic στην πόλη Μάριμπορ, να ερευνά και να μελετά το ιστορικό αρχείο του πολύ σημαντικού φωτογράφου Dragiša Modrinjak, που είναι και το μεγαλύτερο της Σλοβενίας», έκανε γνωστό η παραγωγός της ταινίας Mojca Pernat, εξηγώντας πως «ο  Milos πήρε κάποιες από τις φωτογραφίες αυτού του αρχείου και άρχισε με κάποιο τρόπο να τις βάζει σε τάξη, κάνοντας animation, stop motion αλλά και χαρτοκοπτική. Έτσι δημιούργησε μικρά animations. Η συζήτηση που είχα μαζί του οδήγησε σε μια ταινία αρκετά διαφορετική από εκείνη που υπήρχε ως αρχική σκέψη, καθώς τελικά διαπραγματεύτηκε τη σχέση οικογένειας και αρχείων και μάλιστα όταν τα μέλη αυτής της είναι καλλιτέχνες. Τελικά η ταινία κατέληξε να είναι μια ιδιωτική υπόθεση για τον ιδιοκτήτη του αρχείου, κάτι που δεν ήταν ακριβώς η αρχική πρόθεση, δημιουργώντας μια σύνθεση από τεχνικές αλλά και εθνικές ταυτότητες. Σε αυτή τη συνεργασία υιοθέτησα πάρα πολλά από όσα ο ίδιος ο Milos χρησιμοποιεί, προσπαθώντας να τα φέρω στα δεδομένα παραγωγής μιας ταινίας που δεν γίνεται συχνά, αλλά είναι κάτι εξίσου προκλητικό και ενδιαφέρον».

ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ

*«Μάγμα» (Λία Τσάλτα)

Στην παρουσίαση ήταν παρούσα και η εκ των παραγωγών Ιωάννα Πετειναράκη

«Η ταινία εκτυλίσσεται σε έναν απομακρυσμένο πλανήτη, όπου μια μοναχική γυναίκα βρίσκει ένα πλάσμα που πέφτει από τον ουρανό και το ξεβράζει η θάλασσα. Προσπαθούν να επικοινωνήσουν και στο τέλος γυναίκα και πλάσμα αφομοιώνονται. Δεν θα έλεγα πως η ταινία μου είναι επιστημονικής φαντασίας, αν και πλέον τις παρακολουθώ φανατικά. Στο παρελθόν δεν έβλεπα καθόλου τέτοιου είδους ταινίες, αλλά συνειδητοποίησα πως ξαφνικά άρχισα να γράφω ιστορίες που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Το «Μάγμα» γυρίστηκε στη Μήλο, βρεθήκαμε μέσα στο κρύο, την αρμύρα και τις καταιγίδες αλλά όλα πήγαν κατ΄ ευχήν.  Ακόμα και τα εσωτερικά γυρίσματα έγιναν σε κάτι γερμανικά καταφύγια τα οποία φτιάξαμε από την αρχή με την art director Δήμητρα Σουρλαντζή, που «έδωσε ρέστα». Νομίζω ότι αυτή η ταινία φωνάζει «γειά σας, είμαι εδώ, θέλω να κάνω σινεμά και θέλω να εκφραστώ, άλλωστε κι εγώ νιώθω λίγο σαν εκείνο το σκοτεινό πλάσμα που πρωταγωνιστεί».

*«Τίποτα πιο ιερό από ένα δελφίνι» (Ισαβέλλα Μαργάρα)

«Πρόκειται για μια ιστορία δυο ψαράδων οι οποίοι κατά τη διάρκεια του ψαρέματος, βρίσκουν κατά τύχη μπλεγμένο στα δίκτυα τους ένα δελφίνι που αποφασίζουν να απελευθερώσουν. Το δελφίνι λίγο αργότερα βρίσκει στο νερό έναν ψαρά που παλεύει με τα κύματα και τον σώζει. Είναι ένας παλαιός, σχεδόν ξεχασμένος μύθος που αφηγούνται ψαράδες, ενώ βρίσκονται κλεισμένοι μέσα σε μια ταβέρνα, εξαιτίας κακοκαιρίας. Κάποια στιγμή μια σειρά από περιβαλλοντικές οργανώσεις είχαν κάνει ένα κάλεσμα για ένα σενάριο με θέμα το bycatch, που είναι μια από τις βασικές απειλές παγκοσμίως για θαλάσσια θηλαστικά. Κατέθεσα το σενάριο, προκρίθηκε, πήρε μια χρηματοδότηση, την οποία ωστόσο επέστρεψα γιατί οι οργανώσεις ήθελαν να είχαν το final cut».

«Το πέταγμα του πιγκουίνου» (Στέλλα Σερέφογλου)

«Ένα κορίτσι περνά τις καλοκαιρινές του διακοπές με τον μπαμπά της και αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, καθώς οι γονείς της βρίσκονται σε διάσταση και με μοναδική συντροφιά τη γάτα της, η οποία όταν εξαφανίζεται, η ίδια ξεκινά μια περιπλάνηση για να τη βρει. Να βρει ουσιαστικά τον τελευταίο συνδετικό κρίκο με την οικογένειά της. Ήθελα πολύ να δουλέψω με ένα παιδί, καθώς συνεργάζομαι με παιδιά, αναζητώντας πως θα εργαστώ μαζί του μπροστά στην κάμερα. Το σενάριο το έγραψα το 2020 και η ιδέα προέκυψε όταν είδα τον γιο μου να φτιάχνει με πλαστελίνη πιγκουίνους , εικόνα που αποτυπώθηκε μέσα μου και θέλησα να την κάνω κάτι. Αναζητώντας πληροφορίες για τους πιγκουίνους, ανακάλυψα μεταξύ άλλων πως αποτελούν υπόδειγμα πίστης, οικογενειακής αφοσίωσης, φροντίδας και θυσίας, προκειμένου να αναπαραχθούν. Αυτό σκέφθηκα να το συνδέσω με την ιστορία ενός παιδιού και επέλεξα ένα κορίτσι στην προεφηβία που πενθεί, γιατί σε αντίθεση με τους πιγκουίνους, οι γονείς της χωρίζουν, ωστόσο υπάρχουν κι άλλα θέματα από πίσω».

*«Παπαρούνες και πάπιες» (Χριστίνα – Καλλιρρόη Γαρμπή)

«Η ιστορία της ταινίας είναι ότι απαγορεύεται το κολύμπι, αλλά μια κοπέλα που θέλει να μπαίνει στη θάλασσα ξανά και ξανά, δίνει όλα της τα χρήματα σε πρόστιμα. Ζητάει από τη μαμά της, με την οποία έχουν περίεργη σχέση, να τη βοηθήσει οικονομικά, με αποτέλεσμα η ταινία να εμβαθύνει σε αυτά τα δυο στοιχεία, που είναι το νερό και η μαμά! Η απαγόρευση για το κολύμπι ήταν ένα μέτρο που εφαρμόστηκε στην πρώτη καραντίνα, κάτι που πέρασε στα ψηλά και κανένας δεν κατάλαβε την ανακοίνωσή του. Ήταν το Μάρτιο του 2020  όταν ονειρεύτηκα πως βρισκόμουν σε μια λίμνη, προσπαθούσα να μπω μέσα, αλλά κάθε φορά με συλλαμβάνουν και με αναγκάζουν να μπω σε μια ουρά πληρωμής προστίμων. Θυμάμαι ωστόσο ότι στο όνειρο ήμουν τόσο ευχαριστημένη που βούτηξα στο νερό, που σκεφτόμουν ότι ας πληρώσω και πρόστιμο για αυτό. Το σενάριο το εμβάθυνα στη συνέχεια στο κομμάτι της επαφής και της σχέσης με τη μητέρα. Όσον αφορά τον τίτλο, είναι ένα παλαιό ιταλικό τραγουδάκι που μου τραγουδούσε η μαμά μου για να κοιμηθώ».

*«Τσίχλα-τσιγάρο» (Αντζελίκα Κατσά)

Στην παρουσίαση παραβρέθηκε και ο μοντέρ της ταινίας Στάμος Δημητρόπουλος

«Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής μητέρας και του οκτάχρονου κοριτσιού της και παρακολουθούμε την τελευταία ημέρα που περνούν στην Ελλάδα, λίγο πριν ξεκινήσει το ταξίδι τους για την Σερβία. Ουσιαστικά την παίρνει και φεύγουν. Παρατηρούμε τη σχέση τους μέσα σε ένα δωμάτιο σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή και για τις δυο. Στην ταινία υπάρχουν βιωματικά στοιχεία και μπορώ να μιλήσω για τη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μου, καθώς έχω πάρει πλέον απόσταση».

ΔΙΕΘΝΕΣ  ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟ

*«Μοναχικοί ανεμιστήρες» (David Oesch)

Στην παρουσίαση παραβρέθηκαν επίσης ο παραγωγός και η α ‘ βοηθός σκηνοθέτη

«Είναι μια αληθινή, προσωπική ιστορία όταν το 2001, ήμουν 14 ετών, στη Βάρνα στη Μαύρη Θάλασσα. Με την ταινία ήθελα να καταγράψω πως οι άνθρωποι χρησιμοποιούν βία. Πιστεύω πως το σινεμά μπορεί να αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων. Με τις ταινίες μου προσπαθώ να αλλάξω τα πράγματα πραγματοποιώντας ακόμα και παράλληλες δράσεις αλλά και εργαστήρια. Είμαι επίσης ηθοποιός και είναι η πρώτη μου ταινία, που κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της στην Δράμα».

*«Εξαρτημένες μεταβλητές» (Lorenzo Tardella)

Παραβρέθηκε και μίλησε η μοντέρ Angela Norelli

«Με τον σκηνοθέτη Lorenzo Tardella έχουμε συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν, μας ενδιαφέρουν τα ίδια θέματα, όπως η παιδική ηλικία και η προεφηβία. Η ταινία καταγράφει τη στιγμή που τα νέα παιδιά αρχίζουν να καταλαβαίνουν πως έχουν επιθυμίες κι αρχίζουν να επικοινωνούν και να βλέπουν τον εαυτό τους μέσα από τους άλλους, είναι η στιγμή που ξυπνά η ερωτική επιθυμία».

*«Μετά το δωμάτιο» (Naomi Pacifique)

«Στα γυρίσματα της ταινίας πρωταγωνιστώ εγώ και ο τότε φίλος μου. Έγραφα το σενάριο περίπου έξι μήνες προσπαθώντας να συμπυκνώσω τη σχέση μεταξύ μας μέσα σε είκοσι λεπτά που διαρκεί η ταινία. Οι διάλογοι που ακούγονται δεν είναι γραμμένοι, αλλά αυτοσχεδιαστικοί. Ωστόσο πρόκειται για πραγματικά γεγονότα. Στην ταινία ενυπάρχει επιπλέον ένας χαρακτήρας, που είναι ο πατέρας μου και μέσω της ταινίας προσπαθώ να λύσω τον προβληματισμό γιατί νοιώθω τόσο άνετα να παίζω το ρόλο του θύματος».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Εδώ, μπορείτε να επιλέξετε τις φωτογραφίες που θέλετε από όλα τα τμήματα του Φεστιβάλ:
https://drive.google.com/drive/u/1/folders/1RCLxyy3XKpqTZ0r1qNSBSO9R30qMw2my

Βιβλιοπαρουσιάσεις: Λένα Διβάνη, Χρήστος Χωμενίδης

Βιβλιοπαρουσιάσεις: Λένα Διβάνη, Χρήστος Χωμενίδης

Η Λένα Διβάνη και ο Χρήστος Χωμενίδης συστήνουν τους λογοτεχνικούς τους ήρωες στο κοινό του Φεστιβάλ

8 Σεπτεμβρίου 2022

Καλεσμένοι του 45ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, οι συγγραφείς Λένα Διβάνη και Χρήστος Χωμενίδης, παρουσίασαν σήμερα το μεσημέρι  στον θερινό κινηματογράφο “Αλέξανδρος” και στο πλαίσιο “Λογοτεχνικά Αίθρια”, τα νέα τους βιβλία «Ονειρεύτηκα τη Διδώ» και «Ο Τζίμης στην Κυψέλη», που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη.

Η Λένα Διβάνη χαρακτήρισε το έργο της «Ένα βιβλίο σαν να είναι άνθρωπος», ενώ την ίδια ώρα ο Χρήστος Χωμενίδης αναφερόμενος στον δικό του ήρωα, σημείωσε πως «πρόκειται για έναν άνθρωπο παλαιάς κοπής, που εκπροσωπεί μιαν άλλη εποχή που είναι όμως πολύ κοντινή μας».

«Η Διδώ έκανε το σκοτάδι φως και τη διάλεξα στη μέση μιας μεγάλης δικής μας, οικονομικής καταστροφής, καθώς δεν μπορούσα να την αντέξω και χρειαζόμουνα στη ζωή μου ένα φωτεινό πρόσωπο να μου πει πως διέσχισε όλες τις καταστροφές του 20ου αιώνα με ένα χαμόγελο στα χείλη», εξήγησε η Λ. Διβάνη για το βιβλίο της που είναι μία «φανταστική βιογραφία», της Διδώς Σωτηρίου όπως τη χαρακτηρίζει η ίδια η συγγραφέας, με τη μορφή μίας κατ’ ιδίαν και εκ βαθέων «συζήτησης» ανάμεσα στη Διβάνη και τη «βιογραφούμενη» Διδώ, η οποία εστιάζει και αναδεικνύει τα σημαντικότερα πρόσωπα και γεγονότα της ζωής της και, ταυτοχρόνως, της ίδιας της εποχής της, που είναι ολόκληρος ο 20ος αιώνας.

«Ο Τζίμης είναι ένας ήρωας που οι αναγνώστες αγαπάνε, έχω εισπράξει πολύ θετικά σχόλια για αυτόν, είναι ένας καλός άνθρωπος που θα κεράσει την παρέα, θα απολαύσει τον άλλον, δεν είναι τοξικός, αλλά ένας ελκυστικός άνθρωπος που απολαμβάνει τη ζωή χωρίς να έχει ιδέα από το πώς λειτουργούν τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης», συμπλήρωσε ο Χ. Χωμενίδης για  το έργο του, ένα μυθιστόρημα που βάζει μπροστά στο μεγεθυντικό φακό τη σύγχρονη ψηφιακή  πραγματικότητα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και την παντοδυναμία τους, την αστραπιαία διάχυση των fake news και τη συντριπτική δύναμή τους καθώς και το «κυνήγι μαγισσών» που συχνά εξαπολύεται από τον τεράστιο, «ανώνυμο» όγκο των χρηστών των social media.

Τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε η Πολύνα Γ. Μπανά, υπεύθυνη οργάνωσης, επιμέλειας και παρουσίασης του προγράμματος “Λογοτεχνικά Αίθρια”, που επεσήμανε μεταξύ άλλων πως «η αφήγηση είναι ο συνδετικός κρίκος που ενώνει τις τέχνες του κινηματογράφου και της λογοτεχνίας, έτσι υπάρχει μεταξύ τους μια μόνιμη και γόνιμη αλληλεπίδραση».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Εδώ, μπορείτε να επιλέξετε τις φωτογραφίες που θέλετε από όλα τα τμήματα του Φεστιβάλ:
https://drive.google.com/drive/u/1/folders/1RCLxyy3XKpqTZ0r1qNSBSO9R30qMw2my

Q&A Σκηνοθετών, Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2022

Q&A Σκηνοθετών, Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2022

Q&A Σκηνοθετών, Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2022

Κάθε μέρα οι σκηνοθέτες που διαγωνίζονται στο 45ο Φεστιβάλ Δράμας δίνουν ραντεβού με το κοινό (θεατές, επαγγελματίες της οπτικοακουστικής βιομηχανίας, δημοσιογράφους) για να μιλήσουν για την ταινία τους που έχει προβληθεί το προηγούμενο βράδυ και να απαντήσουν σε ερωτήσεις, στο πιο φρέσκο και πολυαναμενόμενο ραντεβού του φεστιβάλ που επιμελείται ο δημοσιογράφος Δημήτρης Πάντσος.

Να τι είπαν στο κοινό του Φεστιβάλ για την δουλειά τους, οι διαγωνιζόμενοι (Εθνικό Διαγωνιστικό, Εθνικό Σπουδαστικό, Διεθνές Σπουδαστικό, Animation) στην σημερινή παρουσίαση:

EΘΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ

*Αναμνήσεις μιας εφηβικής καταιγίδας (Σοφία Γεωργοβασίλη)

“Ένα βράδυ, ένας φίλος μου εξιστόρησε ένα συμβάν που έζησε στα 15 του, όταν η συνομήλικη φίλη του έμεινε έγκυος και έκανε έκτρωση. Αν και είχε γονείς υποστηρικτικούς, το παιδί τους το απέκρυψε, κι αυτοί την πήγαν και την γύρισαν κανονικά στο σχολείο, χωρίς να αντιληφθούν τίποτε. Αυτή η κυκλική αφήγηση, ότι δηλαδή όπως αρχίζει, έτσι και τελειώνει αυτή η ιστορία, με εντυπωσίασε. Σε όλο αυτό προστέθηκαν και οι δικές μου προσωπικές εμπειρίες, και έτσι έγινε η ταινία. Η επικαιρότητα, ως προς τις εκτρώσεις, βοήθησε να γίνει πιο ισχυρή αυτή η πρόθεση. Μου έκανε εντύπωση πως και τα παιδιά με τα οποία δούλεψα, ανήλικα όταν ξεκινήσαμε, μου είπαν πως δεν θα έλεγαν κάτι τέτοιο στους γονείς τους –ή θα το έλεγαν μόνο στον έναν. Επέλεξα να δείξω σε μάκρος την σκηνή της έκτρωσης, έξω από το χειρουργείο, με ένα μονοπλάνο, γιατί είναι ένα γεγονός που στη ζωή μιας γυναίκας έχει βάρος. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο. Αλλά είναι απαραίτητο αν υπάρχει ανεπιθύμητη κύηση. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, έξω από τη Μητρόπολη Αθηνών γίνεται μια διαμαρτυρία γυναικών με αφορμή ένα κήρυγμα κατά των αμβλώσεων. Η ταινία μιλά για τις «καταιγίδες» που μαίνονται  στο γυναικείο σώμα αυτόν τον καιρό».

*Δάφνη (Τώνια Μισιαλή)

«Πώς είναι να είσαι μόνος σου κλεισμένος σε ένα διαμέρισμα επί κορωνοϊού; Με απασχολούσε αυτή η έλλειψη ανθρώπινης επαφής –ιδιαίτερα υπό το πρίσμα μιας single mother. Kι εγώ άλλωστε, έχοντας μόλις χωρίσει, βρισκόμουν σε ένα σπίτι μόνη με την κόρη μου. Πώς μια τέτοια γυναίκα θα μπορούσε να βρει σύντροφο στο λοκντάουν; Η ηρωίδα αρχίζει να ψάχνει μέσα από μια εφαρμογή.  Τελικά όμως αυτό που είχε πραγματικά ανάγκη ήταν μια απλή, ειλικρινή αγκαλιά. Στην ταινία, το ενδιαφέρον, αστείο και τραγικό συγχρόνως, είναι πως ανταλλάσσει αρνητικά τεστ με τους περιστασιακούς ερωτικούς της συντρόφους. Κι εμείς τρέχαμε τότε να κάνουμε τεστ πριν το γύρισμα. Όσο για την ιδέα του σκύλου, τον οποίο διασώζει η ηρωίδα, βασίστηκε σε ένα ανάλογο περιστατικό που έζησα προσωπικά όταν βρήκα ένα χτυπημένο σκυλάκι».

*Τελευταία πνοή (Χάρης Ραφτογιάννης)

«Ένα θέμα που ανέκαθεν με ενδιέφερε είναι η σχέση των δύο φύλων. Στην ταινία το συνδέω με την πανδημία. Ήταν μια ζοφερή για μένα περίοδος τότε, είχαμε να αντιμετωπίσουμε έναν επικείμενο θάνατο στην οικογένεια, και το κλίμα ήταν ασφυκτικό. Στην ταινία, εκτός από την Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, πρωταγωνιστεί ο Αλέξης Καλοφωλιάς, ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος των τεχνών και της underground κουλτούρας στην Ελλάδα –ήταν σαν ακαριαίος έρωτας όταν πρωτοσυναντηθήκαμε, κολλήσαμε αμέσως. Η ταινία είναι μια ωδή στη δεκαετία του ’90 (Last Drive, Dead Moon), μία ωδή στη νεότητα που χάνεται. Ένα πέρασμα κάνει και ο Ίκαρος Μπαμπασάκης».

*Χυμός πορτοκάλι (Δημήτρης Ζάχος)

Στην παρουσίασα ήταν επίσης παρόντες ο ηθοποιός Θανάσης Κρομλίδης και ο φωτογράφος Μιχάλης Γκατζόγιας

«Ένας χυμός πορτοκάλι, σερβιρισμένος στο τραπέζι του σπιτιού, και δεν περιμένει κανέναν. Ή μόνο κάποιον ντελιβερά, στην πανδημία. Υπάρχει αυτή η ευπαθής ομάδα, που δεν βγαίνει από το σπίτι της, περιμένοντας κάποιον να τους προσεγγίσει, ανανεώνοντας αυτόν τον χυμό και τα κουλουράκια, και περιμένοντας… Το σενάριο της ταινίας το έγραψε ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος –ομολογώ πως εγώ απέχω από την διαδικασία του γραψίματος, αντίθετα απολαμβάνω τη συνεργασία με ανθρώπους που γράφουν. Είναι η τέταρτη ταινία που κάνω σε σενάριο συναδέλφου».

Ο Μιχάλης Γκατζόγιας εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο απέδωσε ως φωτογράφος τον ρεαλισμό της ταινίας, χρησιμοποιώντας κάμερα στο χέρι, ενώ ο Θανάσης Κρομλίδης είπε πως ο ήρωας που ενσαρκώνει «βιώνει την ενηλικίωση, μια μεγάλη αλλαγή έτσι κι αλλιώς, μέσα από μία απαιτητική καθημερινότητα. Βλέπει γύρω του τη σύγχρονη Αθήνα, μια μεγαλούπολη την οποία πρέπει να μάθει, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να μάθει και τον εαυτό του».

*Κάκτος (Δημήτρης Ζούρας)

Παρών στην παρουσίαση ήταν και ο πρωταγωνιστής της ταινίας Σταύρος Τσουμάνης

«Όλα ξεκίνησαν στην καραντίνα Β, όταν η αδερφή μου μου έστειλε να ακούσω ένα τραγούδι μιας Αιθιοπιανής καλόγριας. Το τραγούδι άρχισε να μου γεννά και εικόνες. Εικόνες ενός νέου ανθρώπου που ψάχνει να βρει πού ανήκει, τη σύνδεσή του με τους ανθρώπους, την πόλη που ζει, τον εαυτό του. Τελικά χρησιμοποίησα την εξαιρετική μουσική του Άκη Καπράνου. Δεν έβαλα μάσκες στην ταινία –το ζούσα κάθε μέρα αυτό, δεν ήθελα να τις χρησιμοποιήσω και εκεί. Ο κάκτος είναι ένα φυτό που με γοητεύει, έχει διάφορες μορφές, με άνθη ή χωρίς, και αντέχει για μεγάλο διάστημα χωρίς νερό. Είχαμε φοβερούς συνεργάτες στην ταινία». Κι όπως προσέθεσε ο Σταύρος Τσουμάνης, «μπήκαν όλοι με τέτοια αγάπη στην ταινία που ήταν σαν συνδημιουργοί».

EΘΝΙΚΟ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟ

*Looking for joy (Άννα Οικονόμου)

«Η ταινία είναι ένα animation που έχει να κάνει με την ρουτίνα και τις επιπτώσεις της στη διάθεσή μας και την ψυχολογία μας καθώς και  το άγχος που μπορεί να προκαλέσει χωρίς να συμβαίνει τίποτα σοβαρό. Την ρουτίνα που ζει η πρωταγωνίστρια τη ζούσα κι εγώ, δεν μου ερχόταν κάποια έμπνευση και είπα θα κάνω ταινία αυτό που βιώνω τώρα. Κι αυτό που με φόβιζε όταν το ζούσα αυτό, είναι ότι νοιώθεις ότι δεν έχεις κάποια διέξοδο, πρέπει να βρεις εσύ την απάντηση».

*Σ’ αγαπώ πιο πολύ κι απ΄ το φυστικοβούτυρο (Αριάδνη Αγγελική Θυφρονίτου Λήτου)

Στην παρουσίαση ήταν επίσης οι σκηνογράφοι-ενδυματολόγοι Βάσω Βογιατζή και Αγγελική Πολίτη και ο συνθέτης Ερμής.

«Το σενάριο, του Δημήτρη Τσακαλέα και της Λήδας Βαρτζιώτη, ήρθε στα χέρια μου πέρυσι, μετά το Φεστιβάλ της Δράμας και με ιντρίγκαρε, αν και δεν ήμουν καθόλου εξοικειωμένη με τον κόσμο των skaters και των skate parks», ανέφερε η σκηνοθέτρια, ενώ οι δύο σκηνογράφοι τόνισαν πόση έρευνα χρειάστηκε για να σχεδιάσουν όλον αυτόν τον κόσμο -που επίσης δεν γνώριζαν. «Θέλαμε να βγάλει η ταινία αυτήν την ελευθερία, την ανεμελιά, να στήσουμε ένα φιλόξενο περιβάλλον που να αποπνέει αυτήν την χαρά και την αυθεντικότητα». Και για τον Ερμή ήταν όμως «μία πρόκληση όλο αυτό το σκεϊτάδικο περιβάλλον που με πήγε από το χιπ χοπ στην ντίσκο και από εκεί στο TikTok του σήμερα».

*Σαν βασιλιάς (Ευαγγελία Κουμαντσιώτη)

«Έκανα ένα ντοκιμαντέρ παρατήρησης το οποίο παρακολουθεί τους ανθρώπους του δρόμου στην Αθήνα. Είχα περάσει ένα διάστημα στην κοινωνική κουζίνα «Ο άλλος άνθρωπος», και συζητούσα πολύ με τον κόσμο εκεί, χωρίς να γνωρίζουν πως είμαι κινηματογραφίστρια. Ένοιωσα πως θα ήθελα να δείξω και στους άλλους αυτό που εγώ έβλεπα σε αυτούς τους ανθρώπους. Κι όταν τους το πρότεινα, δέχτηκαν με πολλή χαρά να συμμετάσχουν. Έπεσαν τα φώτα πάνω τους, όταν συνήθως κανείς δεν τους δίνει σημασία. Με εμπιστεύτηκαν και μου ανοίχτηκαν –και αυτό έδωσε μια αυθεντικότητα στην ταινία».

*Νύχτες Αυγούστου (Άλκηστη Μιχαλοπούλου)

«Έπρεπε να κάνω την πτυχιακή μου και θέλαμε να πούμε μια ιστορία διασκεδαστική –ότι δηλαδή μέσα σε αυτό το αρρενωπό κλασικό παρεάκι, υπάρχει μια πιο τρυφερή υποδόρια ιστορία. Δηλαδή τα καταπιεσμένα αισθήματα δύο έφηβων αγοριών έρχονται στην επιφάνεια. Το μόνο που με δυσκόλεψε ήταν ότι είχα να διαχειριστώ τέσσερα άτομα σε μία πλατεία που ως χώρος σου δίνει άπειρες δυνατότητες –δηλαδή με προβλημάτισε το πού θα στήσω την κάμερα, πώς θα τους σκηνοθετήσω».

*Το συμβόλαιο (Στέλιος Λέρης)

«Έγινε στο πλαίσιο του 8ου εξαμήνου των σπουδών μου, και μας πήρε 2 χρόνια –καθυστερήσαμε κι εμείς λόγω πανδημίας. Είναι μια αλληγορική ταινία. Ο ήρωας αμφιταλαντεύεται αν θα πρέπει να ακολουθήσει την θρησκεία της οικογένειάς του ή να αναγκαστεί να τους εγκαταλείψει –και κάπως έτσι θα ξεκινήσει το ταξίδι της ενηλικίωσής του. Η ταινία αυτή είναι ένα γράμμα αγάπης προς το ελληνικό weirdwave…”.

*Ποδήλατο (Στάθης Καλούδης)

“H ταινία ήταν η εργασία του δεύτερου έτους μου στη σχολή. Ήρωες είναι δύο αγόρια που συγκατοικούν σε ένα διαμέρισα στον Πειραιά, σε μια καθημερινότητα που φαίνεται να µην τους αρέσει. Σιγά σιγά απομακρύνονται ο ένας από τον άλλο, αρχίζουν να χάνουν την επικοινωνία  τους. Μια ταινία πυροδοτεί έναν καυγά μεταξύ τους, οδηγώντας τον έναν από τους δύο να φύγει από την Αθήνα χωρίς τελικό προορισμό. Τελικά καταφέρνει να μην χαθεί μέσα στη ρουτίνα».

*Do nothing (Mαρία Φουράκη)

«Eίναι ένα ντοκιμαντέρ παρατήρησης. Με ενδιέφερε πολύ η προσπάθεια αυτής της μεγάλης σε ηλικία γυναίκας να αποτινάξει το παρελθόν της στις επιχειρήσεις και να οδηγηθεί σε έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο ζωής και σε έναν πιο ειλικρινή εαυτό, βοηθώντας μία κοινότητα με ανθρώπους από κάθε μπαγκράουντ που ασχολούνται με την γη. Στην πραγματικότητα είναι μια ιστορία κοινωνικής αλληλεγγύης και συµπερίληψης, αντίδοτο στην απειλή της µοναξιάς. Τους έδωσα τον χρόνο να εξοικειωθούν με την κάμερα, ώστε να νοιώσουν ασφαλείς και να με εμπιστευτούν».

ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ

*Πρέπει να ταΐσω την γάτα μου (Abram Cedra)

«Έκανα μια ταινία για τη στενή σχέση μεταξύ δύο νέων ανθρώπων. Ο ήρωας, μετανάστης από τη Λατινική Αμερική, ζει στις Βρυξέλλες, αποξενωμένος από τους ανθρώπους. Όταν γνώρισα τον ηθοποιό μου, με εντυπωσίασε η θλίψη που βγάζει προς τα έξω, κάτι που αντιλήφθηκα πως δεν είναι fake. Είναι θεατρικός ηθοποιός που ζει στις Βρυξέλλες. Ο καιρός δεν βοηθά στο Βέλγιο: 8 μήνες συννεφιάς που αποτυπώθηκαν και στην ταινία…».

*Mία μέρα παραπάνω στην Πράγα (Jacob Ramsay)

«Πριν μετακομίσει στην άλλη πλευρά του ωκεανού, ένας δεκατριάχρονος παίκτης του χόκεϊ περνάει µία μέρα παραπάνω στην πατρίδα του και συναντιέται µε τον αποξενωμένο πατέρα του. Δούλεψα με ερασιτέχνες ηθοποιούς που παίζουν μια «πειραγμένη» εκδοχή του εαυτού τους. Με εντυπωσίασε η ιστορία αυτού του παιδιού που χρειάζεται να διασχίσει την υφήλιο για να συναντήσει τους δικούς του. Γίναμε φίλοι με τον πατέρα του και με συνεπήρε η ιστορία τους, όπως και η κοπέλα που μας έλεγε πως η μαμά της πέθανε αλλά της έστελνε γράμματα για να επικοινωνούν και ύστερα τα έκαιγε…».

*Πριν την πανδημία και τον πόλεμο, υπήρχαν κοριοί και αγάπη! (Nuruzzaman Khan)

«Κάποια στιγμή άρχισα να κινηματογραφώ το κορίτσι μου. Αρχικά δεν είχα σκοπό να κάνω κάποια ταινία, απλά κατέγραφα τις αντιδράσεις της όταν ήρθε να με βρει, μετά από 30 ώρες ταξίδι, και το σώμα της γέμισε τσιμπήματα από κοριούς που είχε το κρεβάτι μου. Ήθελα να καταγράψω τη στιγμή. Όμως μετά χωρίσαμε, και έφτιαξα την ταινία. Ήθελα να δείξω τις διαφορές στον χρόνο, το τότε και το τώρα. Την αλλαγή στην κοινωνία, και στη δική μου ζωή, καθώς μεσολάβησαν πολλά από τότε».

ΑΝΙΜΑΤΙΟΝ

*Η αξιότιμη κυρία Λιαν Μουρλέν (Ελένη Ξούπα)

«H ταινία γυρίστηκε στο πλαίσιο του προγράμματος COVID του ΥΠΠΟΑ και του ΕΚΚ, ένα πρόγραμμα «ανάσα» για τους animators –κι έχουμε πολύ καλούς animators στην Ελλάδα. Ηρωίδα μου είναι μια φιλήσυχη, υπομονετική γυναίκα, που δεν κάνει κάτι το σπουδαίο, δεν είναι πομπώδης, δεν είναι η τυπική ηρωίδα, αλλά είναι μία πρόταση ηρωίδας, όπως και  η οπτική γλώσσα της ταινίας είναι μία πρόταση για μια νέα οπτική γλώσσα. Η ταινία αφηγείται μια ιστορία καθημερινής τρέλας. Είμαι εκπαιδευτικός και διδάσκω σε κολέγιο το κομμάτι του software. Μέσα σε άπειρες ώρες τηλεεκπαίδευσης, το να δουλεύω για την ταινία αυτή ήταν το οξυγόνο μου».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Εδώ, μπορείτε να επιλέξετε τις φωτογραφίες που θέλετε από όλα τα τμήματα του Φεστιβάλ:

https://drive.google.com/drive/u/1/folders/1RCLxyy3XKpqTZ0r1qNSBSO9R30qMw2my

Masterclass Σκηνοθεσίας από τον Γιάννη Οικονομίδη

Masterclass Σκηνοθεσίας από τον Γιάννη Οικονομίδη

Masterclass Σκηνοθεσίας από τον Γιάννη Οικονομίδη

7 Σεπτεμβρίου 2022

Με ένα ηχηρό χειροκρότημα υποδέχτηκαν τον σκηνοθέτη Γιάννη Οικονομίδη κινηματογραφιστές και σινεφίλ που έσπευσαν στις 7 Σεπτεμβρίου στον θερινό κινηματογράφο «Αλέξανδρο», ολοφάνερα ανυπόμονοι για το masterclass σκηνοθεσίας με τον τίτλο «Φτιάχνοντας ταινίες στην Ελλάδα» που πραγματοποίησε στο πλαίσιο του 45ου DISFF.

Γεμάτοι απορίες τόσο για τη διαδικασία δημιουργίας μιας ταινίας στη χώρα μας όσο και για τα μικρά και μεγάλα μυστικά της δικής του τέχνης, οι νέοι κινηματογραφιστές και το κοινό του φεστιβάλ τον «βομβάρδιζαν» με ερωτήσεις για περισσότερο από δύο ώρες, παρακολουθώντας με ιδιαίτερη προσήλωση το πολύ ενδιαφέρον διαδραστικό σεμινάριο για το σύγχρονο ελληνικό κινηματογραφικό γίγνεσθαι μέσα από το βλέμμα ενός από τους πιο επιδραστικούς σκηνοθέτες στην Ελλάδα.

Ο Γιάννης Οικονομίδης, αφού ευχαρίστησε το Φεστιβάλ Δράμας και τον καλλιτεχνικό του διευθυντή, Γιάννη Σακαρίδη, για την πρόσκληση να συμμετάσχει στη φετινή διοργάνωση, ήταν ο ίδιος που παρακίνησε τους παρευρισκόμενους το μεσημέρι της Τετάρτης στην κατάμεστη κινηματογραφική αίθουσα της Δράμας να ξεκινήσει η διαδικασία αυτής της συνάντησης μέσα από τις δικές τους ερωτήσεις. Ερωτήσεις για τη δουλειά του και τις ταινίες του, ώστε να καταλήξουν, όπως είπε, από κοινού τι σημαίνει να κάνει κάποιος σινεμά στην Ελλάδα, ή αλλιώς, τόνισε, «τι είναι όλη αυτή η περιπέτεια, την οποία ο κάθε κινηματογραφιστής βιώνει από τη δική του οπτική γωνία, ανάλογα από το ποιός είναι και τι προσπαθεί να κάνει».

Αρχικά, αναφερόμενος στην προσωπική του περιπέτεια στον κόσμο του σινεμά, χαρακτήρισε την 30χρονη διαδρομή του «όχι εύκολη, με πολλά σκαμπανεβάσματα, με πολλές απογοητεύσεις αλλά και πολλές χαρές». Μια περιπέτεια από την οποία δημιούργησε πέντε μικρού και πέντε μεγάλου μήκους ταινίες, καθώς και ένα θεατρικό έργο, ενώ ετοιμάζεται όπως μας πληροφόρησε, για την έκτη μεγάλου μήκους ταινία του. «Πρόκειται ένα σενάριο που γράψαμε μαζί με τον Βαγγέλη Μουρίκη και έχει τον τίτλο “Μεγάλη Πέτρα σε Μικρό Κεφάλι”».

Καθόλη τη διάρκεια της συζήτησης, απαντώντας στις ερωτήσεις του κοινού με άξονα τις εμπειρίες του μέσα από τη δική του διαδρομή στις ατραπούς και λεωφόρους της ελληνικής κινηματογραφίας, και χρησιμοποιώντας παραδείγματα χαρακτηριστικών στιγμιότυπων από τη διαδικασία συγγραφής των σεναρίων του αλλά και την αναζήτηση χρημάτων για την παραγωγή των ταινιών του και τη διάδρασή του με τους ηθοποιούς στις πρόβες και τα γυρίσματα, μίλησε για όλα όσα αναμετρήθηκε από την πρώτη στιγμή που αποφάσισε να γίνει κινηματογραφιστής μέχρι σήμερα που στο παλμαρέ του σημειώνονται πέντε τω αριθμώ, ενώ στη φάση της προπαραγωγής βρίσκεται η έκτη κατά σειρά μεγάλου μήκους ταινία του.

Ωστόσο, στάθηκε στην εποχή που αποφάσισε τι σινεμά θέλει να κάνει. «Δεν ήταν σαφές από την αρχή τι θα έκανα. Στα πρώτα μου βήματα στο μυαλό μου είχα τον Αντονιόνι. Όταν ξεκινάς πας κάπως μιμητικά, και σιγά-σιγά διαισθάνεσαι ότι πρέπει να βρεις ταυτότητα, μια προσωπική γραφή». Ήταν μια δύσκολη εποχή για κείνον, όπως είπε, η περίοδος μετά τον πρώτο κύκλο της νεότητάς του με τις μικρού μήκους, καθώς αναζητούσε ένα σενάριο για να κάνει μια μεγάλου μήκους ταινία. Παράλληλα όμως ήταν και η περίοδος που πήρε την απόφαση ότι αυτό που τον ενδιαφέρει είναι αποκλειστικά το ανθρωποκεντρικό σινεμά. Έτσι γεννήθηκε το 2002 το «Σπιρτόκουτο».

Μεταξύ άλλων, μιλώντας για τον καμβά των ιστοριών του και τον τρόπο που δουλεύει με τους ηθοποιούς τα σενάρια του, εξήγησε ότι ο βασικός πυρήνας πίσω από όλες τις ταινίες του είναι αυτή η μεγάλη απόφαση που πήρε πριν από περίπου είκοσι χρόνια. «Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το ανθρώπινο πρόσωπο, ο άνθρωπος», τόνισε. Και αυτή η απόφαση χαρακτήρισε όλο του το έργο. Επίσης πρόσθεσε πως έτσι ξεκίνησε μια διαδικασία δουλειάς με τους ηθοποιούς η οποία έχει δύο κατευθύνσεις. «Η πρώτη είναι η μαθησιακή, πώς δηλαδή θα εκπαιδευτούμε μαζί στο ρεαλισμό και στη φυσικότητα, κάτι που δεν είναι αυτονόητο στην ελληνική κινηματογραφία παρά τα δείγματα που υπάρχουν από προγενέστερους δημιουργούς, αλλά δεν καθιερώθηκε κατά τη δική μου γνώμη. Και η δεύτερη είναι η εμβάθυνση στο κάθε χαρακτήρα και στις σχέσεις των ηρώων, το πώς δηλαδή διαμορφώνεται η δραματουργία σε μια σκηνή. Οι πρόβες με τους ηθοποιούς σε κάθε ταινία κρατάνε από πέντε έως επτά μήνες». Και συμπλήρωσε ότι κάθε φορά φροντίζει κάτω από το γραφείο της παραγωγής να υπάρχει ένα προβάδικο. «Για μένα εκεί χτυπάει η καρδιά μιας ταινίας. Στο προβάδικο γίνονται οι ζυμώσεις ώστε αυτό που είναι γραμμένο στο χαρτί να πάρει σάρκα και οστά και να γεμίσει το άδειο δοχείο της μελλοντικής ταινίας». Συμπληρωματικά, απαντώντας πάλι σε ερώτημα για τις μεθόδους του, πρόσθεσε ότι το σινεμά που κάνει είναι «σινεμά-μοντάζ». «Οι ταινίες μου βρίσκουν την ολοκλήρωση της ιστορίας τους στο μοντάζ».

Εκφράζοντας την άποψή του για την σύγχρονη κινηματογραφία ο Γιάννης Οικονομίδης διαπιστώνει πως «ενώ το σινεμά είναι ένα καλλιτεχνικό έργο, οι κινηματογραφιστές είναι καλλιτέχνες, αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι βλέπω πως και το ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο σινεμά γίνεται όλο και πιο πολύ ένα σινεμά του μοιρογνωμονίου. Ένα σινεμά που έχει τελειώσει πριν ξεκινήσει να γίνει, που είναι έτοιμο από το γραφείο. Το βλέπεις ότι στην διαδικασία της κατασκευής της ταινίας ο σκηνοθέτης δεν κυνηγάει κάτι, δεν ρισκάρει. Οι ταινίες δεν αναπνέουν. Αυτό μου λείπει στο σύγχρονο σινεμά». «Φαίνεται όμως ότι προς τα κει πάει γενικά ο κόσμος», κατέληξε.  «Όλο και πιο πολύ μας τρομάζουν τα νέα πράγματα, οι εκπλήξεις, το άγνωστο, ακόμη και η αποτυχία. Και η αποτυχία όταν γίνεται με όρους ελευθερίας και δημιουργίας έχει κι αυτή ενδιαφέρον». Παίρνοντας το λόγο ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ Γιάννης Σακαρίδης συμπλήρωσε ότι «αναμφίβολα είναι μια δύσκολη εποχή για τους κινηματογραφιστές, μάλιστα μετά από τρία χρόνια πανδημίας με κλειστά σινεμά και φεστιβάλ που έπαιζαν ταινίες μέσα από πλατφόρμες, συνθήκη που προκάλεσε μια μεγάλη αμηχανία», και στην ερώτηση που του απηύθυνε για το πώς βλέπει το κινηματογραφικό μέλλον, ο Γιάννης Οικονομίδης τόνισε πως «το μεγάλο στοίχημα είναι να βρει ο κάθε δημιουργός την ταυτότητά του αλλά και τον τρόπο να περάσει μέσα από τις δυσκολίες που συναντά, καθώς ο καλλιτέχνης είναι πάντα απέναντι σε ένα σύστημα που τον τραβάει να τον γειώσει, ή ακόμη και να τον ισοπεδώσει». Και για αυτό είναι σημαντικό, πρόσθεσε «πόσο αποφασισμένος είναι κάποιος να συγκρουστεί με το σύστημα, αλλά και με τον εαυτό του». Ταλέντο εκεί έξω υπάρχει πολύ, τόνισε, «αλλά το ζήτημα στους δημιουργούς, παλιούς και νέους, είναι να στοχεύσουν και να υψώσουν ανάστημα εντός της δημιουργίας μια ταινίας, αλλά και εκτός. Οι καιροί είναι δύσκολοι και οι καθένας θα πρέπει να πάρει τις αποφάσεις του, και πόσες υποχωρήσεις θα αποφάσει να κάνει. Κατά τα άλλα, η ανάγκη για έκφραση υπάρχει, αν και αυτό μπορεί να μην αρκεί. Όπως και να ‘χει πάντως όλα καταλήγουν στο πανί, εκεί αποδεικνύονται όλα».

DISFF45 LIVE STREAMING - Masterclass Yannis Economides

Ολόκληρη τη συζήτηση του Γιάννη Οικονομίδη με κινηματογραφιστές και σινεφίλ που πραγματοποιήθηκε στον θερινό κινηματογράφο «Αλέξανδρο» στο πλαίσιο του masterclass σκηνοθεσίας με τίτλο «Φτιάχνοντας ταινίες στην Ελλάδα» κατά τη διάρκεια του 45ου DISFF και μπορείτε να την παρακολουθήσετε εδώ.

Ο Γιάννης Οικονομίδης ήρθε για πρώτη φορά στη Δράμα το 1992, ως νέος κινηματογραφιστής, διαγωνιζόμενος με την ταινία του «Σταδιακή βελτίωση του καιρού» για την οποία βραβεύτηκε, τότε, στο 6ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Από το 1989, που ξεκίνησε να κινηματογραφεί, μέχρι σήμερα, δημιούργησε πέντε μικρού μήκους και πέντε μεγάλου μήκους ταινίες, καθώς και ένα θεατρικό έργο, και συγκαταλέγεται στους πιο επιδραστικούς, και με μοναδικό ύφος γραφής, έλληνες σκηνοθέτες.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, το «Σπιρτόκουτο» (2002), μια πρωτοποριακή ταινία που θεωρείται ορόσημο στον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο, διακρίθηκε στο 44ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το Βραβείο της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου. Το 2006, η δεύτερη ταινία του, «Ψυχή στο Στόμα», συμμετείχε στην Eβδομάδα Kριτικής του Φεστιβάλ Καννών, «Ο Μαχαιροβγάλτης» (2010), η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του, έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μπουσάν και απέσπασε επτά βραβεία από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, ενώ το 2014 «Το Μικρό Ψάρι», η τέταρτη ταινία του, έκανε πρεμιέρα στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ του Βερολίνου και απέσπασε τέσσερα βραβεία από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Το 2016 έγραψε και σκηνοθέτησε για τη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου το θεατρικό έργο «Στέλλα Κοιμήσου» το οποίο αποτέλεσε μεγάλη καλλιτεχνική αλλά και εμπορική επιτυχία. Το 2020, η πέμπτη ταινία του, η «Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς», υποψήφια για 15 Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας ΚΙνηματογράφου, το οποίο αποτελεί αριθμό ρεκόρ, προβλήθηκε στους κινηματογράφους για μια εβδομάδα πριν σταματήσουν οι προβολές λόγω της πανδημίας, ενώ ήταν η ταινία που επέλεξαν να προβάλουν οι περισσότεροι θερινοί κινηματογράφοι στη χώρα με την επανέναρξη της λειτουργίας τους.

Και οι πέντε μεγάλου μήκους ταινίες του Γιάννη Οικονομίδη απέσπασαν από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου (Π.Ε.Κ.Κ.) τη διάκριση «Καλύτερη Ελληνική Ταινία της Χρονιάς».

Αυτή την περίοδο προετοιμάζει την έκτη μεγάλου μήκους ταινία του με τίτλο «Μεγάλη Πέτρα σε Μικρό Κεφάλι», το σενάριο της οποίας έγραψε με τον στενό συνεργάτη του ηθοποιό Βαγγέλη Μουρίκη.

Στο φετινό Φεστιβάλ Δράμας είναι ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του Διεθνούς Διαγωνιστικού Προγράμματος Ταινιών Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Short & Green.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Εδώ, μπορείτε να επιλέξετε τις φωτογραφίες που θέλετε από όλα τα τμήματα του Φεστιβάλ:

https://drive.google.com/drive/u/1/folders/1RCLxyy3XKpqTZ0r1qNSBSO9R30qMw2my

Q&A Σκηνοθετών, Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2022

Q&A Σκηνοθετών, Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2022

Q&A Σκηνοθετών, Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2022

Κάθε μέρα οι σκηνοθέτες που διαγωνίζονται στο 45ο Φεστιβάλ Δράμας δίνουν ραντεβού με το κοινό (θεατές, επαγγελματίες της οπτικοακουστικής βιομηχανίας, δημοσιογράφους), για να μιλήσουν για την ταινία τους που έχει προβληθεί το προηγούμενο βράδυ και να απαντήσουν σε ερωτήσεις, στο πιο φρέσκο και πολυαναμενόμενο ραντεβού του φεστιβάλ που επιμελείται ο δημοσιογράφος Δημήτρης Πάντσος.

Να τι είπαν στο κοινό του Φεστιβάλ για την δουλειά τους, οι διαγωνιζόμενοι (Εθνικό Διαγωνιστικό, Εθνικό Σπουδαστικό, Short and Green) την Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2022 – πρώτη- παρουσίαση:

EΘΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ

*5 μμ παραλία (Valentin Stejskal)

«Όταν ήρθα στην Ελλάδα από την Αυστρία δεν ήξερα κανέναν, αλλά ήθελα  πολύ να κάνω την ταινία και η κοινότητα των κινηματογραφιστών με αγκάλιασε. Είχα συναντήσει έναν οδηγό φορτηγού, και μετά τη συνάντηση μας αυτή αναθεώρησα μέσα μου την έννοια της αρρενωπότητας. Ο άνθρωπος αυτός μου μίλησε για το παρελθόν του στο στρατό και τη σχέση του με κάποιον στις Ειδικές Δυνάμεις, και μου περιέγραψε ένα «τελετουργικό» πνιγμού που είχαν επινοήσει. Σκέφτηκα να βρω ένα φινάλε για την ιστορία τους αυτή και έτσι προέκυψε η ταινία. Δεν αποκαλύπτω πολλά για το παρελθόν τους, ήθελα να νοιώσει σταδιακά ο θεατής τη σχέση τους –εξάλλου οι ήρωες δεν «μιλούν» τόσο με τα λόγια όσο με τα σώματά τους. Ήταν απελευθερωτικό για μένα να κάνω γύρισμα μακριά από τη χώρα μου σε μια άλλη γλώσσα».

*Καναρίνι (Χρυσούλα Κοροβέση-Μάριος Γαμπιεράκης)

«Η ταινία, που είναι animation, μιλά για ένα καναρίνι και έναν ανθρακωρύχο. Είναι η πρώτη μας ταινία. Παλιότερα, και μέχρι να αρχίσουν να χρησιμοποιούνται μηχανήματα, οι ανθρακωρύχοι χρησιμοποιούσαν τα καναρίνια στις στοές ως ανιχνευτές για τοξικά αέρια. Στην ταινία, ο ήρωας αναπτύσσει έναν δεσμό συντροφικότητας με το καναρίνι του μέχρι που ένα βίαιο γεγονός θέτει σε αμφισβήτηση τη συνθήκη της ύπαρξής τους. Με έναν τρόπο και οι δύο είναι σε κλουβιά, αν και το καναρίνι γεννιέται εκεί, χωρίς να έχει επιλογή, ενώ φαινομενικά ο ανθρακωρύχος έχει. Είναι δύο πλάσματα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, που αναπτύσσουν μία σχέση η οποία θα τους αλλάξει. Γι’ αυτό και το μαυρόασπρο το κάρβουνου, στην πορεία γίνεται χρώμα».

*11.20 π.μ. (Δημήτρης Νάκος)

«H ταινία μιλά για μια οικιακή βοηθό, επί πανδημίας, η οποία φτάνει τη σωστή και τη λάθος στιγμή ταυτόχρονα, σε ένα από τα σπίτια που εργάζεται… Έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος COVID-19 του ΥΠΠΟΑ και του ΕΚΚ. Είχα διαβάσει ένα άρθρο για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι οικιακές βοηθοί, καθώς πολλοί τις έκοβαν από το φόβο μην κολλήσουν τον ιό. Υπό πίεση αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο κάθε ανθρώπου, και αυτό φαίνεται στα πρόσωπα της ταινίας. Το ανθρώπινο πρόσωπο είναι σαν ένας χάρτης –θέλαμε να επικεντρωθούμε στην φόρτιση κάθε χαρακτήρα την κρίσιμη στιγμή. Το σπίτι που κάναμε γυρίσματα είναι ρόλος από μόνος του, το βρήκαμε μέσω αγγελίας, και δεν ήταν εύκολο, όλα γίνονταν την εποχή του περιορισμού κυκλοφορίας, όταν έπρεπε να κυκλοφορούμε με διαπιστευτήρια. Στο τέλος της ταινίας δεν υπάρχει λύτρωση για κανέναν. Οι χαρακτήρες είναι εγκλωβισμένοι».

*Pendulus (Δημήτρης Γκότσης)

Παρών, εκτός από τον σκηνοθέτη, ήταν και ο πρωταγωνιστής Δημήτρης Καπουράνης.

Δημήτρης Γκότσης: «Είναι η ιστορία ενός μετανάστη δεύτερης γενιάς που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στις δύο ταυτότητές του: την καταγωγή του από την Αλβανία, και τη χώρα στην οποία μεγάλωσε. Η ιστορία άρχισε να γράφεται το 2016, και ο ήρωας είναι βασισμένος σε έναν πολύ καλό μου φίλο. Η προβληματική αυτή με απασχολούσε εδώ και πολλά χρόνια –πολύ πριν την ταινία καθώς έβλεπα τα προβλήματα: από την γραφειοκρατία για την άδεια παραμονής του, μέχρι το να ψεύδεσαι για να κερδίσεις μια κοπέλα. Το σενάριο το δουλέψαμε με τον Κώστα Γεραμπίνη που έκανε εξαιρετική δουλειά. «Εγώ δεν είμαι Αλβανός, είμαι Έλληνας», είναι τα λόγια του ήρωα που πυροδοτούν τις εξελίξεις, σε ένα καφενείο, με αφορμή έναν αγώνα».

Δημήτρης Καπουράνης: «Διαβάζοντας το σενάριο βρήκα «θραύσματα» από τη δική μου ζωή εκεί μέσα. Στην πορεία, ένοιωσα ασφάλεια που μπορούσα να συζητήσω με τον αληθινό Άρμπι πώς πραγματικά ένοιωθε. Υπάρχει αδιαμφισβήτητα ένα προσωπικό στοιχείο στην ταινία, αλλά ο πυρήνας της ιστορίας νοιώθω πως είναι οικουμενικός. Η ταινία δείχνει τον ρατσισμό των Αλβανών, και πράγματι αυτό συμβαίνει, οι κόντρες που είχα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο ήταν όλες με Αλβανούς. Φανταστείτε πώς είναι η καθημερινότητά σου όταν σε όλα τα ζητήματα πρέπει να ξεκαθαρίζεις σε ποιο στρατόπεδο είσαι».

*Toxic Magnus (Nάσος Γκατζούλης)

«Είμαι Δραμινής καταγωγής και παρακολουθώ χρόνια το φεστιβάλ. Επρόκειτο να ταξιδέψω στην Κοπεγχάγη και μιλώντας με τον παραγωγό μου εκεί για πιθανά πρότζεκτ, αναφέρθηκε σε ένα άρθρο για το μεγάλο ποσοστό αυτοκτονιών που οφείλονται σε αυτήν την τοξική αρρενωπότητα που επιβάλλεται στους άντρες –ένα θέμα που συζητιέται πολύ σήμερα από άντρες και γυναίκες, δημιουργώντας ένταση στις σχέσεις. Μου ανέφερε έναν παλιό του φίλο, τον Magnus, ο οποίος μου διηγήθηκε όλη του την ιστορία και τις λεπτομέρειες της ζωής του, και μαζί φτιάξαμε τη δομή της ιστορίας. Η ταινία έχει στοιχεία ντοκιμαντέρ και περφόρμανς, και νομίζω πως βγήκε κάτι αληθινό από την ερμηνεία του, που ήταν πολύ φυσική».

*Ηοmo Perfectus (Άλκη Πολίτη)

Παρών, εκτός από τη σκηνοθέτρια, ήταν και ο πρωταγωνιστής Αναστάσης Λαουλάκος.

Άλκη Πολίτη: «Η ιδέα προέκυψε σιγά-σιγά όταν ένα βράδυ ρώτησα μια φίλη ποιος είναι για εκείνην ο ιδανικός άντρας. Οι απαντήσεις της ήταν πολύ ενδιαφέρουσες κι άρχισα να ρωτάω όποιον έβρισκα μπροστά μου το ίδιο. Μετά από σκέψη κατέληξα στο ότι δεν υπάρχει το τέλειο, και αυτό δημιουργεί ένα κενό που θέλουμε να καλύψουμε –άρα την έχουμε πατήσει! Στην ταινία δημιουργείται ένα ανδροειδές –ο τέλειος άντρας. Μόνο που δεν μπορεί να κλάψει…».

Αναστάσης Λαουλάκος: «Θα θυμάμαι πάντα τη δύσκολη σκηνή στην παραλία, ήταν χειμώνας, ήμασταν βρεγμένοι και το συνεργείο μας αγκάλιαζε για να μας ζεστάνει. Θυμάμαι πως γυρίζοντας από το Σούνιο έκλαιγα…».

EΘΝΙΚΟ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟ

*Μία ευχή πέρα από τον θάνατο (Άννα-Μαρία Λεβέντη)

“Η ταινία είναι stop motion και δεν είναι καθόλου προσωπική. Βρήκα καταφύγιο σε μια μαριονέτα καθώς δεν μπορώ ακόμα να αντιμετωπίσω κάποια πράγματα μέσα μου. Μου βγήκε με μία δυσκολία, στο δεύτερο έτος των σπουδών μου, αλλά μόλις βγήκε το σενάριο, τα άλλα ήταν πιο εύκολα. Πολλά πράγματα βρέθηκαν τυχαία, όπως το κομμάτι ξύλο στο στούντιο που τελικά αποφάσισα πως θα είναι το πρόσωπο του ταχυδρόμου μου. Tην φωνή του, ερμήνευσε ένας Άγγλος συνεργάτης στο Middlesex”.

*Σάμμερ (Στέλιος Χριστοφόρου)

«Έγραψα την ταινία όταν ήμουν 17-18 χρονών, αλλά τελικά το σενάριο άλλαξε,  και τελικά έγινε η πτυχιακή μου. Και μαζί αλλάξαμε κι εμείς… Η ταινία γυρίστηκε στην Χιλιαδού, στην Εύβοια. Μας ένωσε, μας έκανε να σκεφτούμε. Η αφετηρία είναι μια ιστορία αποχωρισμού, αλλά κατέληξε να μιλά για το μπέρδεμα στην ενηλικίωση αυτών των παιδιών και το πόσο εύκολο είναι να χαθούν –είναι όμως αναγκασμένοι να βρουν απαντήσεις. Η ταινία μου θυμίζει την δική μου ενηλικίωση και ακόμα με κάνει να νοιώθω πράγματα».

*Ό,τι απομένει (Σεμέλη Σαφού)

«Πρόκειται για ένα αυτοαναφορικό ντοκιμαντέρ για τον αποχωρισμό -τον χωρισμό των γονιών μου. Μάλλον είναι το τραύμα μου που έκανα ταινία. Τους παρακολουθώ με την κάμερα στη δουλειά τους, ο μπαμπάς μου είναι γιατρός και η μαμά μου εικαστικός η οποία στην τέχνη της χρησιμοποιεί κάποια εργαλεία που της έδωσε ο μπαμπάς μου για να αφαιρεί το πέλος του βελούδου. Αρχικά ήθελα πράγματι να βρω έναν τρόπο να διαχειρίζομαι το τραύμα μου, αλλά στην πορεία διαπίστωσα πως όλο αυτό μπορεί να ακουμπήσει άλλα άτομα. Εξάλλου το προσωπικό είναι και πολιτικό…».

*Αστόρια (Γαβριήλ Αθανασίου)

«Η ταινία είναι η πτυχιακή μου και μιλά για τη φιλία, για τις τύψεις και για ανθρώπους που συναντιούνται μετά από χρόνια, ενώ τους συνδέει κάτι ισχυρό –και στην συγκεκριμένη περίπτωση πολύ κακό. Είναι ένα genre που δεν το έχω δει συχνά στη μικρού μήκους ταινία και ήθελα να πειραματιστώ με αυτό. Η ταινία μιλά για την εξιλέωση και την ανάγκη να πάρεις την ευθύνη των πράξεων σου. Όλοι έχουμε ζήσει καταστάσεις για τις οποίες δεν είμαστε περήφανοι, όλοι έχουμε νοιώσει υπεύθυνοι για κάτι…».

*Ο καμβάς (Κώστας Σπανουδάκης)

«Θέλαμε να απομυθοποιήσουμε αυτό το ρομαντικό πρόσωπο που υπάρχει στις σχέσεις (κάτι που κυριαρχεί και στον κλασικό αμερικάνικο κινηματογράφο). Παρακολουθούμε την εμμονή ενός άντρα με μια κοπέλα που δεν γνωρίζει, και η οποία θέλει απλώς να πάρει κάποια πράγματα που άφησε πίσω στο παλιό της διαμέρισμα. Αλλά όλο αυτό γίνεται πολύ προσωπικό στο κεφάλι του –η ταινία χωρίζεται σε δύο μέρη, και το δεύτερο αρχίζει να γίνεται πολύ σκοτεινό…».

*Φωτοευαισθησία (Μελίνα Λουκανίδου)

«Είναι η πτυχιακή μου ταινία και μας πήρε τρία χρόνια να τη γυρίσουμε λόγω πανδημίας. Όμως τα εμπόδια μας βγήκαν σε καλό. Ένα ζευγάρι πάει διακοπές σε μία παραλία, όμως η κοπέλα, που έχει αλλεργία στο φως, λιποθυμά. Το αγόρι καλείται να την βοηθήσει, κάνοντάς της σκιά, όμως γρήγορα παραιτείται –και κάπως έτσι αρχίζει η διάβρωση της σχέσης τους. Η ταινία, που θα χαρακτήριζα φωτολαγνική, είναι κυριολεκτικά βυθισμένη στην άμμο. Με ενδιέφερε το πώς μπορείς να οπτικοποιήσεις την αδυναμία επικοινωνίας μεταξύ δύο ανθρώπων, που δεν μπορούν να λύσουν ένα απλό πρόβλημα. Μου αρέσει να δείχνω το πώς σκέφτεται κάποιος, αλλά με έμμεσο τρόπο. Τα γυρίσματα έγιναν στην Καλογριά».

*Η Δράμα στην εποχή της πανδημίας (Γιώργος Κωνσταντίνου)

«Είναι ένα απλό πεντάλεπτο ντοκιμαντέρ για την καραντίνα. Το γύρισα μόνος μου, χωρίς μπάτζετ και χωρίς εξοπλισμό. Ήταν το πιο άμεσο που μπορούσα να κάνω υπό τις συνθήκες αυτές, ήταν αυτό που έβλεπα έξω από το παράθυρο. Ζω στη Δράμα και έβλεπα γύρω μου μια νέκρα. Νομίζω πως όλος ο κόσμος μπορεί να ταυτιστεί με αυτό –και ήταν συνειδητή η επιλογή μου να μην βάλω μουσική και να ακούγονται μόνο φυσικοί ήχοι. Μου άρεσε πάντως αυτή η αίσθηση της ηρεμίας στο γύρισμα, μου δημιουργούσε μια γλυκιά μελαγχολία».

*Τρίχες (Ιωάννα Διγενάκη)

«Είναι ένα πολύ απλό animation τεχνικά, το έφτιαξα όλο μόνη μου και είναι η προπτυχιακή μου. Ξεκίνησε ως ένα παιχνίδι στον υπολογιστή (μπορεί να το παίξει όποιος θέλει). Οι τρίχες με ενδιαφέρουν πάρα πολύ και μου φαίνεται ειρωνικό να λέμε «τρίχες» για κάτι μη σημαντικό ενώ μιλάμε συνέχεια γι΄ αυτό. Δεν το σχεδίαζα ως animation αλλά λόγω πανδημίας βρέθηκα μόνη μου και οδηγήθηκα σε αυτήν την επιλογή».

*Η αρχή (Γιώργος Νικολόπουλος)

«Είναι η πρώτη μου ταινία, κι έγινε στο πλαίσιο του σεμιναρίου filmschool.gr με το Χρήστο Πυθαρά. Είναι μια πολιτική ταινία, βασισμένη σε μία προσωπική στιγμή που αποφάσισα να βγάλω προς τα έξω. Το θέμα με αφορά πολύ. Η δολοφονία του Γρηγρόπουλου καθόρισε την γενιά μου. Τέσσερις άνθρωποι σε έναν εσωτερικό χώρο. Δεν ήθελα το έξω να μπει μέσα καθόλου. Δίνει την αίσθηση μιας κλειστοφοβικής ατμόσφαιρας που ακόμα υπάρχει, ενός κλουβιού, μίας φούσκας -μέχρι που αυτή σπάει…».

*Salted Lake (Alexandros Sholz)

«Με αυτό το ντοκιμαντέρ ήθελα να εξερευνήσω τη σχέση μεταξύ γυμνισμού και σεξουαλικής επιθυμίας που έχουν μπλεχτεί μεταξύ τους. Άλλοι ενδιαφέρονται μόνο για το ένα, άλλοι μόνο για το άλλο, κι άλλοι τα συνδυάζουν. Έκανα γυρίσματα σε μια παραλία και είναι η πρώτη ταινία που έκανα στη σχολή –με πολλή αγάπη. Μου μιλούν πολλοί θαμώνες της παραλίας αυτής, αλλά και άλλοι που έβρισκα επι τόπου και συμφωνούσαν να μου μιλήσουν αφού τους εξηγούσα πώς ακριβώς το φαντάζομαι. Γιατί ο συνδυασμός γυμνού και κάμερας δεν είναι και ο, τι ευκολότερο…».

*Σταυροδρόμι (Γιάννης Κονίνι)

«Στο μυαλό μου είχα ένα κοινωνικό ρομάντζο, με δύο νέους που χάνονται στα αστικά κέντρα. Ήθελα να διηγηθώ μία ιστορία βασισμένη στις ματιές, με όχημα την υποκριτική. Να δείξω αυτό το αρχικά αμήχανο στο πρώτο ραντεβού. Τα γυρίσματα κανονικά θα ολοκληρώνονταν σε 3 μέρες αλλά οι πρωταγωνιστές κόλλησαν κορωνοϊό, κι όλα πήγαν πίσω. Όμως πραγματικά χάρηκα τη χημεία που είχαν αυτά τα δύο παιδιά».

*Τσουλάκια (Δέσποινα Μαυρίδου)

Στην παρουσίαση μίλησε η σεναριογράφος της ταινίας Καλλιόπη Αραμπατζή

«Έγραψα το σενάριο για την πτυχιακή ταινία της Δέσποινας και είμαι περήφανη για τον τίτλο της! Γιατί κάπως έτσι η μικρή αδερφή, η μία από τις ηρωϊδες, θα ονόμαζε την ταινία της. Είναι μία ιστορία ενηλικίωσης. Η μία αδερφή θέλει απεγνωσμένα να ενηλικιωθεί, η άλλη θα προτιμούσε να μην ενηλικιωθεί ποτέ. Ήθελα να δείξω το βάρος του να επωμίζεσαι ένα μητρικό ρόλο χωρίς να έχεις επιλογή. Εμπνεύστηκα την ιστορία από την ξαδέρφη μου, που είναι σαν αδερφή μου. Το βασικό για μένα, όταν κάνεις μια ταινία, είναι να δημιουργείς ένα συναίσθημα σε αυτόν που τη βλέπει».

SHORT AND GREEN

*Ταραγμένα νερά (Elena Nasanen)

“Mε ενδιέφεραν πάντα οι άνθρωποι που έμοιαζαν πολύ, το θέμα της ομοιότητας με απασχολούσε ανέκαθεν. Έτσι κι αλλιώς όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν παρόμοιες δυσκολίες στην ζωή. Στην ταινία δείχνω τα δύο άκρα: την έλλειψη νερού στην έρημο, σε αντιπαραβολή με τη ζωή στην πόλη, το νερό. Με απασχολεί πολύ η κλιματική αλλαγή, οι αλλαγές στη φύση. Στα σενάρια μου, που είναι πολύ λεπτομερή, γράφω μέχρι και τους ήχους που ακούγονται, λχ το φύσημα του ανέμου. Στην ταινία το νερό είναι σαν ένας αυτόνομος χαρακτήρας, είναι η δύναμη της φύσης».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Εδώ, μπορείτε να επιλέξετε τις φωτογραφίες που θέλετε από όλα τα τμήματα του Φεστιβάλ:
https://drive.google.com/drive/u/1/folders/1RCLxyy3XKpqTZ0r1qNSBSO9R30qMw2my

SHORT & GREEN Talk – 6 Σεπτεμβρίου 2022

SHORT & GREEN Talk

SHORT & GREEN TALK: Ο Πολιτισμός ως μέσο εξέλιξης του δημόσιου πράσινου χώρου

Πώς πρέπει να προσεγγίσουμε το σχεδιασμό του δημόσιου χώρου ώστε να επιτευχθεί η επανασύνδεση του ανθρώπου με τη φύση; Πώς ενισχύεται η αίσθηση της γειτονιάς και η σύνδεση των κατοίκων με αυτή; Ποιες είναι οι καλές πρακτικές που δείχνουν ότι οι αστικοί χώροι πρασίνου μπορούν να λειτουργήσουν ως κέντρα συλλογικών δράσεων, περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης, προωθώντας ένα νέο τρόπο αστικής ζωής; Ποιος είναι ο ρόλος του πολιτισμού;

Τα παραπάνω ερωτήματα έθεσε η ανοιχτή συζήτηση που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου στον κήπο του Πολιτιστικού Χώρου ΑΜΚΕ ΚΥΚΛΩΨ / Cyclops Cultural Centre (Μαρμάρινο Σπίτι – Καπναποθήκη Αναστασιάδη) στο πλαίσιο των παράλληλων περιβαλλοντικών δράσεων του διαγωνιστικού προγράμματος Short and Green. Το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας σε συνεργασία με την Οργάνωση Γη, περιβαλλοντική μη κυβερνητική οργάνωση με στόχο τη εδραίωση της έννοιας της Βιώσιμης Ανάπτυξης, προσκάλεσαν εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών της Δράμας, της επιστημονικής κοινότητας, του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, για να μιλήσουν για το αστικό πράσινο και το ρόλο του στη σύγχρονη εποχή αλλά και το πώς ο σύγχρονος πολιτισμός μπορεί να συμβάλει σε αυτό, ανοίγοντας ένα διάλογο για την υιοθέτηση νέων λύσεων ως προς τον σχεδιασμό και τη διαχείριση των δημόσιων πράσινων χώρων.

Όπως σχολίασε ο συντονιστής της συζήτησης, εκτελεστικός διευθυντής της Οργάνωσης Γη, Αλέξης Γαληνός, «το ζητούμενο που πλέον απασχολεί διεθνώς δεν είναι μόνο ότι χρειαζόμαστε περισσότερο αστικό πράσινο, αλλά ο σχεδιασμός για τη χρήση και το περιεχόμενό του με στόχο την επανασύνδεση του ανθρώπου με τη φύση και την αναβάθμιση της σχέσης των πολιτών με τη γειτονιά τους και παράλληλα τη δημιουργία συλλογικών δραστηριοτήτων με την τοπική κοινότητα που βοηθούν τους ανθρώπους να αποκτήσουν πράσινες δεξιότητες. Σε αυτήν την κατεύθυνση, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αρχές της πρόσφατης σχετικά ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας New European Bauhaus, που ενθαρρύνει τους ευρωπαίους πολίτες να εντάξουν στην καθημερινότητά τους νέες προτεραιότητες προτάσσοντας την αισθητική, που συνδέεται άμεσα με τον σύγχρονο πολιτισμό, τη συμπερίληψη και συμμετοχικότητα, και τις προκλήσεις που άπτονται της βιωσιμότητας».

Στη συζήτηση συμμετείχαν με σύντομες εισηγήσεις εκπρόσωποι φορέων της πόλης, σύλλογοι και σωματεία καθώς και μη κυβερνητικές οργανώσεις με έδρα τη Δράμα, παρουσιάζοντας στο κοινό τις περιβαλλοντικές  και πολιτιστικές δράσεις τους: η Οικολογική Κίνηση Δράμας (Δημήτρης Καζάκης, πρόεδρος), το πολιτιστικό υπαίθριο φεστιβάλ Tent Art Festival (Κατερίνα Γουργιώτη, στέλεχος), η ΑΜΚΕ Roots (Βαλασία Ιακωβόγλου, πρόεδρος), η Διεθνής Συνάντηση Performance Art (Βίκυ Κωνσταντινίδου), ο Σύλλογος Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών (Πολύνα Μπανά, πρόεδρος) και η Ένωση Κυριών Δράμας (Αλίκη Τσιαμούρα, πρόεδρος). Επίσης, συμμετείχαν ο Αναπληρωτής Καθηγητής Έξυπνων Μεταφορών στο Πανεπιστήμιο του Huddersfield Νικήτας Αλέξανδρος, η προϊσταμένη του τμήματος Περιβάλλοντος και Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Δράμας Ιορδάνα Σαμαρά και ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και Πρασίνου Δήμου Δράμας Ανέστης Δερματίδης. Τη συζήτηση χαιρέτησε ο πρόεδρος του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας Γιώργος Δεμερτζής.

Οι ομιλητές αποδέχτηκαν από κοινού ότι ο κόσμος του πολιτισμού αποτελεί αναμφίβολα ένα χρήσιμο μέσο που μπορεί να διαδραματίσει «σημαντικό ρόλο στην πράσινη μετάβαση της κοινωνίας μας», μάλιστα, όπως σχολίασαν οι περισσότεροι «με απλούς και άμεσους τρόπους που βασίζονται στη συμμετοχικότητα και τον εθελοντισμό των πολιτών». Καταλήγοντας, παρευρισκόμενοι πολίτες κατέθεσαν το αίτημα να προκύψει ένας στόχος από αυτή τη συζήτηση, όπου όπως αναφέρθηκε τους δόθηκε η ευκαιρία να γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους πολίτες και οργανώσεις της πόλης, και στο επόμενο φεστιβάλ να παρουσιαστεί ένα έργο στην πόλη, αποτέλεσμα αυτής της ζύμωσης, όπως για παράδειγμα ένα πάρκο τσέπης σε μια γειτονιά της Δράμας.

Άλλωστε, όπως επισημαίνει ο επιμελητής του Green & Short Βασίλης Τερζόπουλος αυτό ακριβώς τον στόχο έχουν οι παράλληλες δράσεις του προγράμματος: «Πέραν από τις κινηματογραφικές προβολές, οι περιβαλλοντικές δράσεις στοχεύουν στην ενδυνάμωση της προσπάθειας δημιουργίας περιβαλλοντικής συνείδησης του κοινού του φεστιβάλ και της Δράμας. Μέσα από τη συνεργασία με την Οργάνωση Γη προσπαθήσαμε φέτος να δημιουργήσουμε ερεθίσματα στην κοινωνία των πολιτών της Δράμας αλλά και στους μικρούς μας φίλους, τους μελλοντικούς πολίτες που θα κληθούν να διαχειριστούν το περιβάλλον και τα ζητήματα της κλιματικής αλλαγής στο μέλλον».

Την ίδια ώρα, στο πάρκο της Αγίας Βαρβάρας οι μικροί φίλοι του φεστιβάλ, παιδιά 6-9 ετών, σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν τη σημασία του αστικού πρασίνου και να αποκτήσουν εφόδια για μια αρμονική συνύπαρξη με το περιβάλλον, προσκλήθηκαν και συμμετείχαν με ενθουσιασμό σε ένα βιωματικό εργαστήρι όπου μέσα από δράσεις επιχείρησαν να προσεγγίσουν την έννοια της βιοποικιλότητας. Με την καθοδήγηση της παιδαγωγού της Οργάνωσης Γη, Νικολέτας Καρυστινού, παρατηρούσαν το φυσικό περιβάλλον, αναγνώρισαν φυτά, τις λειτουργίες και τη χρησιμότητά τους, και φύτεψαν μικρά δεντρίλια.

To Short and Green είναι το Διεθνές Διαγωνιστικό Πρόγραμμα Ταινιών Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης του Φεστιβάλ Δράμας που περιλαμβάνει ταινίες περιβαλλοντικού προβληματισμού, οι οποίες ενσκύπτουν πάνω σε θέματα σχετικά με την κλιματική αλλαγή, την καταστροφική παρέμβαση της ανθρώπινης δραστηριότητας στο φυσικό περιβάλλον, αλλά και ταινίες που εστιάζουν ή και προκαλούν την αντίληψή μας για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση.

Στη δεύτερη του χρονιά φέτος το πρόγραμμα περιλαμβάνει 12 ταινίες (7 ταινίες μυθοπλασίας, 4 ταινίες ντοκιμαντέρ και 1 ταινία animation) από 10 χώρες, ανάμεσά τους και δύο ελληνικές.

Οι 12 ταινίες του προγράμματος Short & Green :

Gardens Petrified, Turkey, Ali Cabbar
Aralkum, Uzbekistan, Daniel Asadi Faezi, Mila Zhluktenko
In Vain, Greece, Anastasia Melia Eleftheriou
Autosaurus Rex, Switzerland, Marcel Barelli
Sirens, Germany, Ilaria Di Carlo
Under the Lake, Greece, Thanasis Trouboukis
Toxic Neighbour, Canada, Colin Scheyen
Magma, Austria, Manuel Wetscher
Turbulent waters, Finland, Elena Näsänen
Summer of Bees, Finland, Ida-Maria Olva
Myosotis, Switzerland, Michael Schwendinger
Berry Pickers, Sweden, Agnes Skonare Karlsson

Tην κριτική επιτροπή του Short and Green αποτελούν οι:

Γιάννης Οικονομίδης, σκηνοθέτης
Νάντια Κοντογεώργη, ηθοποιός
Dejan Dabic, Animator, Κριτικός Κινηματογράφου, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Μartovski Documentary & Short Film Festival (Σερβία)

Οι προβολές των ταινιών του Διεθνούς Διαγωνιστικού Προγράμματος Short & Green ολοκληρώθηκαν χθες το βράδυ στον θερινό κινηματογράφο Αλέξανδρος, ενώ προβάλλονται σε επανάληψη Πέμπτη και Παρασκευή στις 21.00 στον Κήπο του Πολιτιστικού Χώρου ΑΜΚΕ ΚΥΚΛΩΨ (Cyclops Cultural Centre).

TikTok – LIVE TALK – 6 Σεπτεμβρίου 2022

TikTok - LIVE TALK - 7 Σεπτεμβρίου 2022

TikTok – LIVE TALK – 6 Σεπτεμβρίου 2022

Μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με θέμα “Ο ρόλος του TikTok στην κινηματογραφική βιομηχανία” πραγματοποιήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2022 το απόγευμα στο Δημοτικό Ωδείο Δράμας με συμμετέχοντες το ΤikTok, digital sponsor του Φεστιβάλ, το Νικόλα Γιατρομανωλάκη, Υφυπουργό Σύγχρονου Πολιτισμού, τον Giacomo Lev Mannheimer, Head of Government Affairs and Public Policy, Southern Europe του TikTok, και τον Γιάννη Σακαρίδη, καλλιτεχνικό διευθυντή του DISFF.

DISFF45 LIVE STREAMING - The role of TikTok in the cinematic industry

Το ΤikTok είναι μία πολύ δημοφιλής πλατφόρμα ψυχαγωγίας, ιδιαίτερα προσφιλής στα νέα παιδιά, που απολαμβάνουν βίντεο κάθε είδους και ανεβάζουν τα δικά τους. Πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί προς όφελος του κινηματογράφου και των φεστιβάλ; Αυτός ήταν ο άξονας γύρω από τον οποίο κινήθηκε η κουβέντα, με αφορμή ότι φέτος το ΤikTok είναι για πρώτη χρονιά σπόνσορας του Φεστιβάλ –ένα «προξενιό» που πιστώνεται στον υφυπουργό κ.Γιατρομανωλάκη.

Όπως είπε ο κ.Mannheimer “είναι μεγάλη χαρά μας να είμαστε digital sponsor του Φεστιβάλ Δράμας. Για τον πολύ απλό λόγο, πως το ένα δισεκατομμύριο χρηστών μας στον κόσμο απολαμβάνει να βλέπει τα videos που ανεβάζουμε. Kι εμείς αναζητούμε συνεχώς νέο περιεχόμενο. Περιεχόμενο πρωτότυπο, μιας αυθεντικής έκφρασης, όπως είναι οι μικρού μήκους ταινίες. Αυτό ακριβώς δηλαδή που επιδιώκει και ένα Φεστιβάλ όπως το DISFF: να προβάλλει και να προωθεί την τέχνη και την ψυχαγωγία. Αναζητούμε φρέσκο, ποικίλο και ελκυστικό περιεχόμενο. Η κινηματογραφική βιομηχανία είναι ήδη παρούσα στην πλατφόρμα μας. Και η αποστολή μας είναι να εμπνέουμε τη δημιουργικότητα. Υπ’ αυτήν την έννοια δεν είμαστε ένα κοινωνικό δίκτυο όπως τα άλλα. Δεν μας ενδιαφέρουν μόνο οι σελέμπριτις και ο στενός κύκλος των φίλων του χρήστη μας. Το οπτικοακουστικό περιεχόμενο, άρα και οι μικρού μήκους ταινίες, είναι στις βασικές μας προτεραιότητες. Και το οπτικοακουστικό περιεχόμενο, είναι με αυτόν τον τρόπο προσβάσιμο σε έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπων σε όλον τον κόσμο».

Όπως υπογράμμισε, «στην πλατφόρμα μας μπορεί να συναντήσει κανείς βίντεο πολύ διαφορετικής αισθητικής, δηλαδή βιντεάκια που δεν σχετίζονται με τις προτιμήσεις του χρήστη, κι αυτό το κάνουμε συνειδητά διότι θέλουμε οι χρήστες μας να γνωρίσουν περισσότερα είδη, και να ανακαλύψουν νέους δημιουργούς -αυτή είναι βασική πολιτική μας. Έχουμε εκδημοκρατίσει την διαδικασία της κοινωνικής δικτύωσης. Σκεφτείτε πως, χωρίς κάποια τεράστια επένδυση, οι ταινίες αυτές γίνονται προσβάσιμες σε ένα τεράστιο κοινό».

Στην Ελλάδα, το ΤikTok υπάρχει κάποια χρόνια τώρα, «αλλά μόλις πρόσφατα άρχισε πραγματικά να αξιοποιείται. Μέσα από τη συνάντησή μας με τον κ.Γιατρομανωλάκη καταλάβαμε πόσο φιλόδοξη είναι η παραγωγή μικρού μήκους ταινιών στην Ελλάδα, και πώς θα μπορούσαμε να το αξιοποιήσουμε αυτό. Φέτος άλλωστε σπονσοράραμε και το Φεστιβάλ των Καννών. Και μας ρωτούσαν, “γιατί το κάνατε αυτό, τι σχέση έχει με το ΤikTok”. Aυτό όμως είναι μια παρανόηση. Στα shorts των Καννών διαγωνίζονταν 160 ταινίες. Αυτό μας ενδιαφέρει προφανώς. Όπως μας ενδιαφέρει και η ελληνική παραγωγή ταινιών μικρού μήκους».

Ενδιαφέρει όμως και το Φεστιβάλ Δράμας, όπως υπογράμμισε ο Γιάννης Σακαρίδης, καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, αλλά και πατέρας ενός 12χρονου παιδιού που αγαπά το ΤikTok. «Θέλουμε να διερευνήσουμε τις δυνατότητες αξιοποίησης αυτού του μέσου».

Όπως είπε ο Ν.Γιατρομανωλάκης, «όλο αυτό ξεκίνησε με μια ανεπίσημη κουβέντα πριν λίγους μήνες. Ως χρήστης αλλά και ως πολιτικός αντιλήφθηκα τις τεράστιες προοπτικές του μέσου αυτού. Πριν λίγα χρόνια θα θεωρείτο αδιανόητο κάτι τέτοιο, αυτό το «πάντρεμα» ενός κινηματογραφικού φεστιβάλ και μιας πλατφόρμας, και μάλιστα το «προξενιό» αυτό να γίνει από έναν πολιτικό. Η σχέση κινηματογράφου και τεχνολογίας ήταν ανέκαθεν περίπλοκη, αλλά στην πανδημία η τεχνολογία στάθηκε εξαιρετικά χρήσιμη για την προώθηση των έργων. Γιατί λοιπόν να μην υπάρξει μία συνεργασία; Φυσικά εγείρονται διάφορα ζητήματα, λχ πνευματικής ιδιοκτησίας, ζητήματα που στην πορεία πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη, και βέβαια είναι και το θέμα της ηλικίας, με την έννοια πως καθώς τα μέσα αυτά τα προτιμούν οι νεότεροι, οι μεγαλύτεροι άνθρωποι δεν μπορούν να μείνουν απ΄έξω. Όμως ανοίγονται τεράστιες προοπτικές. Είναι σημαντικό να επενδύουμε στο περιεχόμενο. Στο ελληνικό οπτικοακουστικό έργο. Δεν αρκεί να υποδεχόμαστε ξένες παραγωγές στην Ελλάδα. Θέλουμε να διανέμονται οι ελληνικές παραγωγές και θα αξιοποιήσουμε κάθε δυνατότητα και ευκαιρία προς αυτήν την κατεύθυνση. Θέλουμε να αυξήσουμε το κοινό τους. Και θέλουμε να αποκτήσουμε νέους δημιουργούς, να ανακαλύψουμε τους δυνάμει κινηματογραφιστές. Πρέπει να είμαστε ανοιχτοί σε τέτοιες εμπειρίες. Και να σπάσουμε το στερεότυπου του γραφειοκράτη υπουργού».

Ο Γιάννης Σακαρίδης, μιλώντας ως δημιουργός, είπε πως «το ΤikTok με κάνει να θέλω να ανεβάσω βίντεο –κάτι που δεν θα ήθελα να κάνω σε άλλα social media ή στο youtube. Eπιπλέον, βρίσκω φοβερά τα editing tools που σου παρέχει δωρεάν».

«Οι περισσότεροι χρήστες», εξήγησε ο κ. κ.Mannheimer, «αρχικά απλώς παρακολουθούν. Το 90% των νέων χρηστών περιμένουν περίπου 6 μήνες πριν ανεβάσουν κάτι, αυτό το διάστημα εξοικειώνονται με τα «εργαλεία» που τους παρέχουμε. Θέλουμε να εκδημοκρατίσουμε την δημιουργική διαδικασία, την παραγωγή περιεχομένου, χωρίς να επιθυμούμε, σε καμία περίπτωση, να υποκαταστήσουμε την ανθρώπινη επαφή. Είναι προφανές πως ούτε την αίσθηση που προσφέρει ένα Φεστιβάλ, σε φυσικό χώρο, μπορούμε να συναγωνιστούμε. Θέλουμε να συνεργαστούμε με την οπτικοακουστική παραγωγή, όχι να την υποκαταστήσουμε». Φέρνοντας ως παράδειγμα το βιβλίο, είπε πως «έχει δημιουργηθεί μια τεράστια κοινότητα βιβλιόφιλων στο ΤikTok, που έχει βοηθήσει στην άνοδο των πωλήσεων των βιβλίων».

Στο προβληματισμό που διατυπώθηκε αν η αισθητική του περιεχομένου θα επηρεαστεί μελλοντικά από το ίδιο το μέσο, οι εκτιμήσεις ήταν πως όχι. Υπάρχει ένα χρονικό όριο 10 λεπτών (τόσο διαρκούν μάξιμουμ τα βίντεο του ΤikTok), αλλά «στόχος είναι να βοηθηθούν οι κινηματογραφιστές, κι όχι να κατευθυνθεί σε συγκεκριμένα μονοπάτια το έργο τους». Φυσικά, αυτό μένει να διαπιστωθεί στην πορεία, όπως επεσήμανε ο Γιάννης Σακαρίδης. Και βέβαια «από μας εξαρτάται πώς θα το αξιοποιήσουμε».

Είναι προφανές, πως στην πλατφόρμα αυτή δεν θα δει κανείς μόνο έφηβους να τραγουδούν ή να χορεύουν. Οι δυνατότητες του μέσου αυτού είναι τεράστιες, και όπως είπε ο Ν.Γιατρομανωλάκης, «προσφέρει ατέλειωτες δυνατότητες στην ανάπτυξη κοινού. Κι εμείς στην Ελλάδα θα κάνουμε τα πάντα για να προσελκύσουμε ανθρώπους στην τέχνη. Ο τρόπος αυτός άλλαξε πια, πρέπει να είναι λιγότερο ελιτίστικος και πιο ανοιχτός».

Η άφιξη του ελληνικού animation στη Δράμα

Η άφιξη του ελληνικού animation στη Δράμα

Η άφιξη του ελληνικού animation στη Δράμα

Ελληνική πρεμιέρα για 12 ταινίες του Ειδικού Προγράμματος Covid -19, στο αφιέρωμα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου με τη συνεργασία του 45ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας

Παράθυρο με θέα το ελληνικό animation έγινε χθες βράδυ η οθόνη του 45ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας καθώς σηκώθηκε η αυλαία του. Δώδεκα (12) ταινίες, από το σύνολο των είκοσι πέντε (25) που δημιουργήθηκαν χρηματοδοτούμενες από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού στο πλαίσιο του Ειδικού Προγράμματος Covid -19 μέσω του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (ΕΚΚ), προβλήθηκαν σ’ ένα αφιέρωμα που ετοίμασε το ΕΚΚ σε συνεργασία με το Φεστιβάλ. Αν το Ειδικό Πρόγραμμα έγινε η αφορμή για να γίνει σε μεγάλο εύρος της ορατή η κοινότητα του ελληνικού animation, η ελληνική πρεμιέρα των 12 ταινιών στη Δράμα είναι η αφετηρία μιας διαδρομής για τη γνωριμία με το ελληνικό κοινό των 25 animation του Ειδικού Προγράμματος.

Παρών στην προβολή των ταινιών ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, αρμόδιος για θέματα Σύγχρονου Πολιτισμού, Νικόλας Γιατρομανωλάκης, δήλωσε μεταξύ άλλων πως «όταν τις πρώτες ημέρες της πανδημίας ψάχναμε τρόπους να βοηθήσουμε κάθε κλάδο του πολιτισμού και ειδικά τον κινηματογράφο που είχε πληγεί πάρα πολύ, σκεφθήκαμε το πρόγραμμα Covid, να χρηματοδοτήσουμε δηλαδή ταινίες animation, με τη λογική ότι ήταν κάτι που θα μπορούσε να το κάνει κανείς μόνος του, με λίγους συνεργάτες, στο σπίτι του. Αυτή ήταν η αφετηρία».

Από την πλευρά του ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΚΚ Μάρκος Χολέβας, επεσήμανε πως «μια επιδημία που έφερε τόση δυστυχία και θάνατο, έφερε και τόση δημιουργικότητα σε έναν τομέα που στην Ελλάδα δεν την είχαμε δει ποτέ πριν τόσο συγκεντρωμένη, τόσο δυναμική και τόσο αποτελεσματική. Φιλοδοξούμε αυτές οι ταινίες να ταξιδέψουν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, και να γίνουν το έναυσμα να ξεδιπλωθεί και να αναδειχθεί ένας τομέας πολύ ελπιδοφόρος για την ελληνική δυναμική της κινηματογραφίας».

Ξεχωριστό χρώμα στην εκκίνηση της  φετινής διοργάνωσης έδωσαν οι 12 ταινίες του αφιερώματος, έργα νέων δημιουργών στην πλειονότητά τους, αντιπροσωπευτικά του Ειδικού Προγράμματος και ενδεικτικά της δυναμικής του εν λόγω προγράμματος στο ελληνικό animation σε καιρό πανδημίας. Πρόσθετη απόδειξη της δυναμικής αυτής είναι το γεγονός ότι και άλλα τρία (3) animation του Ειδικού Προγράμματος διεκδικούν βραβείο εκπροσωπώντας τη χώρα μας στο διεθνές διαγωνιστικό πρόγραμμα animation του 45ου φεστιβάλ.

Το πνεύμα συνεργασίας, το πάθος και η φαντασία που πάντα διέκριναν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες animators ήταν εμφανή, όταν χθες το μεσημέρι έξι δημιουργοί συστήθηκαν στους δημοσιογράφους και στο κοινό του φεστιβάλ. Η Ελένη Ξουπά, η Παρασκευή Μαρκάτου, ο Δημήτρης Πατρίκιος, η Δάφνη Ξουράφη, η Χρυσούλα Κοροβέση και ο Σέργιος Κοτσόβουλος συμμετείχαν  στην εκδήλωσηπου οργάνωσε το ΕΚΚ αποσκοπώντας στην προβολή και ενδυνάμωση του ελληνικού animation και στην ενθάρρυνση των δημιουργών του. Ο συντονισμός της εκδήλωσης έγινε από την Λίνα Μανωλοπούλου, στέλεχος της Hellas Film του ΕΚΚ.

Όλοι τους προέβαλαν το γεγονός ότι «χωρίς την επιχορήγηση δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε ταινία», όπως είπαν. «Δεν θα είχα ταινία χωρίς το πρόγραμμα covid, η στήριξη σε βοηθά κυρίως στο βιοποριστικό κομμάτι, σου δίνει τη δυνατότητα να σταματήσεις λίγο τις πρωινές δουλειές και να πάρεις τον χρόνο να φτιάξεις τις ταινίες σου», σχολίασαν.

Τα 12 animation του Ειδικού Προγράμματος Covid -19

«Ναυσικά» του Άγγελου Σπάρταλη
«Christmas Together» του Κώστα Κατράκη
«Echo» του Σέργιου Κοτσόβουλου
«Ideal Other» του Δημήτρη Πατρίκιου
«l Lost the Way» του Παναγιώτη Ράππα
«Το ελάφι και ο ιππότης» της Παρασκευής Μαρκάτου
«Mine» της Δάφνης Ξουράφη
«Travel Bugs» του Φωκίωνος Ξένου
«Ο υπερήρωας σύζυγός μου» της Αλεξάνδρας Ταγκαλή
«Hellenic Places: Hermoupolis» τουΧαράλαμπουΜαργαρίτη
«Ο τριγωνοψαρούλης εναντίον μεγάλου καρχαρία» του Χρήστου Λειβαδίτη και της Αικατερίνης Παπαγεωργίου
«ΤhereWasOne» της Σοφίας Παπαχρήστου

Τα 3 animation Ειδικού Προγράμματος που συμμετέχουν στο διεθνές διαγωνιστικό πρόγραμμα animation

«Η αξιότιμη κυρία Μουρλέν» της Ελένης Ξουπά
«Καναρίνι» της Χρυσούλας Κοροβέση και του Μάριου Γαμπιεράκη
«In Between» της Έφης Παππά

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Εδώ, μπορείτε να επιλέξετε τις φωτογραφίες που θέλετε από όλα τα τμήματα του Φεστιβάλ:

https://drive.google.com/drive/u/1/folders/1RCLxyy3XKpqTZ0r1qNSBSO9R30qMw2my

45ο DISFF (2022) – Τελετή Έναρξης

45ο DISFF (2022) - Τελετή Έναρξης

45ο DISFF (2022) – Τελετή Έναρξης

Σε γιορτινό κλίμα, πραγματοποιήθηκε χθες βράδυ η τελετή έναρξης του 45ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, στο αμφιθέατρο «Αντώνης Παπαδόπουλος» του Δημοτικού Ωδείου Δράμας, παρουσία του υφυπουργού του ΥΠΠΟΑ  Νικόλα Γιατρομανωλάκη ο οποίος έκανε σημαντικές εξαγγελίες. Το φεστιβάλ, που φέτος συμπληρώνει 45 χρόνια πορείας, θα διεξαχθεί στις 5-11 Σεπτεμβρίου, σε φυσικούς χώρους και online.

Η βραδιά άνοιξε με τον 10χρονο πιανίστα-φαινόμενο Στέλιο Κερασίδη, που μάγεψε τους προσκεκλημένους με την δεξιοτεχνία του στο πιάνο, παρουσιάζοντας και δύο δικές του δημιουργίες –η τρίτη του σύνθεση, μάλιστα, εμπνευσμένη, όπως είπε, από το αύριο της ανθρωπότητας, «έντυσε» μοναδικά εικόνες από ταινίες.

DISFF45 LIVE STREAMING - Opening Ceremony

O καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Δράμας Γιάννης Σακαρίδης καλωσόρισε τους προσκεκλημένους του 45ου DISFF, και άνοιξε την ομιλία του, λέγοντας πως «ίσως η εμπειρία και η γνώση που έχει η Δράμα για το καλό κρασί να εξηγεί το πώς το Φεστιβάλ Δράμας, ωριμάζει σιγά σιγά ακριβώς όπως το καλό κρασί…». Υπογράμμισε πως στο επίκεντρο της διοργάνωσης είναι φέτος η κινηματογραφική κοινότητα, και θύμισε, πως «εδώ και 45 χρόνια το φεστιβάλ καλωσορίζει τους καλύτερους κινηματογραφιστές μας: Τάσος Μπουλμέτης, Φρίντα Λιάππα, Μάρκος Χολέβας, Γιάννης Οικονομίδης, Κωνσταντίνος Γιάνναρης, Λευτέρης Χαρίτος, Σπύρος Σιάκας, Αθηνά Τσαγγάρη, Γιώργος Λάνθιμος, Αργύρης Παπαδημητρόπουλος, Γιώργος Ζώης, Θανάσης Νεοφώτιστος, Βασίλης Κεκάτος». Από το Φεστιβάλ Δράμας άλλωστε ξεκίνησε και ο ίδιος την πορεία του, ενώ πολλοί από τους προαναφερόμενους δημιουργούς είναι σήμερα επικεφαλής των διαγωνιστικών προγραμμάτων του 45ου DISFF και μέλη των φετινών  κριτικών επιτροπών

Παρουσιάζοντας το φετινό πρόγραμμα, τα έξι διεθνή διαγωνιστικά τμήματα, και τα παράλληλα προγράμματα του φεστιβάλ, όπως το Pitching Lab, που κάθε χρόνο «γεννά» έναν αξιοσημείωτο αριθμό σχεδίων για ταινίες, αλλά και το πρωτότυπο Cinematherapy, ο Γιάννης Σακαρίδης μίλησε για το πράσινο φως που δόθηκε στην Σχολή Κινηματογράφου του ΕΑΠ, σε συνεργασία με το Δήμο Δράμας και το DISFF, επισημαίνοντας πως «όλα τα εργαστήρια της Σχολής θα γίνουν στη Δράμα. Πρόκειται για ένα προπτυχιακό πρόγραμμα εστιασμένο τόσο στην θεωρία όσο και στην πρακτική, που θα διαρκέσει 4 χρόνια». Στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού ρόλου του, το Φεστιβάλ εγκαινιάζει από φέτος και το Εθνικό Σπουδαστικό Τμήμα, με επικεφαλής τον Παναγιώτη Ιωσηφέλη, «το οποίο είχε ρεκόρ συμμετοχών από Έλληνες σπουδαστές απ’ όλον τον κόσμο».

Ο κ. Σακαρίδης ευχαρίστησε τον υπουργό σύγχρονου πολιτισμού Νικόλα Γιατρομανωλάκη «για τον ενθουσιασμό και την αγάπη που έχει γι’ αυτό το φεστιβάλ και για την πραγματοποίηση των υποσχέσεών του». Επίσης, «τον ακούραστο πρόεδρο του Φεστιβάλ Γιώργο Δεμερτζή για το καθημερινό του έργο και τον Δημήτρη Παπάζογλου, υπεύθυνο για την οπτική ταυτότητα του Φεστιβάλ, για τις ατέλειωτες ιδέες του και την τελειομανία του».

Ο Δήμαρχος Δράμας Χριστόδουλος Μαμσάκος υποδέχτηκε το κοινό στη φιλόξενη Δράμα, «στην μεγάλη γιορτή του πολιτισμού, το Φεστιβάλ Δράμας, που ανανεωμένο σε εικόνα και περιεχόμενο, ατενίζει την επόμενη μέρα με νέο πρόσωπο και νέα διάθεση. Η Δράμα αγαπά το Φεστιβάλ, είναι κομμάτι της ταυτότητας της πόλης μας. Το Φεστιβάλ Δράμας βρίσκεται σε μια από τις πιο δημιουργικές περιόδους του».

Μία από τις σημαντικότερες εξελίξεις αφορά, όπως εξήγησε ο κ. Μαμσάκος, «την μετατροπή του πρώην Στρατοπέδου Ανδρικάκη, σε Διεθνές Οπτικοακουστικό Κέντρο, με την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας μεταξύ ΥΠΠΟΑ, Δήμου Δράμας και ΕΤΑΔ. Εκεί θα στεγάζεται το Φεστιβάλ, παράρτημα της Σχολής, αλλά και επιχειρήσεις του οπτικοακουστικού τομέα».

Ο Δήμαρχος, ευχαρίστησε την υπουργό κυρία Λίνα Μενδώνη, τον υφυπουργό κύριο Νικόλα Γιατρομανωλάκη, τον βουλευτή Κωνσταντίνο Μπλούχο, τον Χρήστο Μέτιο κα τον Γρηγόρη Παπαεμμανουήλ από την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας –Θράκης, τον Γιώργο Δεμερτζή, το ΔΣ, τον καλλιτεχνικό διευθυντή Γιάννη Σακαρίδη, τους δύο μεγάλους ευεργέτες της Δράμας Κώστα Αποστολίδη και Άρη Θεοδωρίδη, καθώς και τον πρόεδρο του ΕΑΠ Οδυσσέα Ζώρα. «Σας υποδεχόμαστε στην  μαρτυρική Δράμα, την πόλη των Νερών και του Πολιτισμού» είπε στο κοινό του κατάμεστου Ωδείου.

Παίρνοντας τον λόγο, ο υφυπουργός σύγχρονου πολιτισμού του ΥΠΠΟΑ Νικόλας Γιατρομανωλάκης είπε πως είναι ιδιαίτερα χαρούμενος που βρίσκεται στη Δράμα για τέταρτη χρονιά. «Σε αυτά τα τέσσερα χρόνια συνέβησαν πάρα πολλά στις ζωές μας αλλά και στο Φεστιβάλ. Παρά τις απώλειες και τον κορωνοϊό, το Φεστιβάλ κάθε χρονιά μεγαλώνει, γίνεται πιο συμπεριληπτικό και εξωστρεφές. Αυτά τα χαρακτηριστικά του είναι που οδήγησαν το ΥΠΠΟΑ να στηρίξει αυτήν την προσπάθεια».

Αναφερόμενος σε όσα μεσολάβησαν αυτό το διάστημα, ο κ. Γιατρομανωλάκης μίλησε για το πρόγραμμα COVID για ταινίες μικρού μήκους που υλοποιήθηκε με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου –μία επιλογή μάλιστα των ταινιών animation που ολοκληρώθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού, προβλήθηκε αμέσως μετά την τελετή λήξης, στον κινηματογράφο «Ολύμπια».

«Ήταν μια μικρή στήριξη στους κινηματογραφιστές σ’ αυτήν την δύσκολη περίοδο», είπε, και στη συνέχεια αναφέρθηκε στα έργα που έχουν ενταχθεί στο Ταμείο Ανάκαμψης:

«Στο Ταμείο Ανάκαμψης εντάξαμε το Δημοτικό Ωδείο, τόσο το αμφιθέατρο Αντώνης Παπαδόπουλος, όσο και τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις, οι οποίες θα αναβαθμιστούν, και θα γίνουν αλλαγές. Το ίδιο θα συμβεί και με τον κινηματογράφο «Ολύμπια». Είναι χώροι που θα συνεχίσουν να στεγάζουν (και) το Φεστιβάλ. Το ποσό ανέρχεται σχεδόν στο 1,5 εκατομμύριο ευρώ. Στο Ταμείο Ανάκαμψης έχει ενταχθεί και το Στρατόπεδο Ανδρικάκη, μετά από το μνημόνιο που υπογράφτηκε, και θα εξασφαλιστεί χρηματοδότηση από ιδιωτικούς πόρους για να ωριμάσουν οι μελέτες. Δεν μας απασχολεί μόνο το κτιριακό ζήτημα, αλλά και το πλάνο ανάπτυξης και βιωσιμότητας ώστε να δημιουργηθούν στον χώρο αυτό δομές που θα αντέξουν στο χρόνο, όπως ακριβώς συνέβη και με το Φεστιβάλ. Θα συνεργαστούμε με εγχώριους και διεθνείς φορείς γι’ αυτό. Το Στρατόπεδο θα καλύπτει κάποιες από τις ανάγκες του Φεστιβάλ αλλά όχι μόνο, αφού θα φιλοξενεί, μεταξύ άλλων, και παράρτημα της νεοσύστατης Σχολής Κινηματογράφου».

Όπως όμως είπε ο υφυπουργός, «εκεί θα στεγαστεί μελλοντικά και μία ακόμα σχολή η οποία θα εστιάζει στην τεχνική πλευρά του κινηματογράφου –το αίτημα για μια τέτοια σχολή, στα πρότυπα αντίστοιχων, φημισμένων σχολών του εξωτερικού, ήταν ένα αίτημα του κινηματογραφικού χώρου που είχε διατυπωθεί ήδη από την δεκαετία του ’80 και είχε πρωτοπροβλεφθεί το 1981». Το ΥΠΠΟΑ «το ενδιαφέρει πρωτίστως η ελληνική κινηματογραφική παραγωγή και οι Έλληνες κινηματογραφιστές τα πάνε εξαιρετικά καλά σήμερα, όπως φάνηκε και στις Κάννες με την βράβευση της Εύης Καλογηροπούλου. Όμως, στην Ελλάδα υστερούμε στο τεχνικό κομμάτι, στα συνεργεία. Χρειάζεται μετεκπαίδευση των τεχνικών, άρα μιλάμε για ένα πρόγραμμα  βελτίωσης για τους επαγγελματίες του χώρου, αλλά και δημιουργίας νέων επαγγελματιών».

Κλείνοντας, ο κ. Γιατρομανωλάκης, υπογράμμισε πως «η προγραμματική μας σύμβαση με το Φεστιβάλ ανανεώνεται τώρα –και μάλιστα με αυξημένο ποσό που ανέρχεται στα 600.000 ευρώ το χρόνο».

Τον λόγο πήρε στη συνέχεια ο αντιπεριφερειάρχης Δράμας Γρηγόρης Παπαεμμανουήλ, ο οποίος υπογράμμισε πως «η Διοίκηση της Περιφέρειας, στη νέα τριετή προγραμματική σύμβαση, διπλασιάζει τη στήριξή της προς το Φεστιβάλ, η οποία στο εξής θα ανέρχεται στο ποσό των 90.000 ευρώ, από 50.000 που ήταν». Ο κ. Παπαεμμανουήλ, συνεχάρη προσωπικά τον Υφυπουργό, τον Δήμαρχο, τον Πρόεδρο και τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή, ενώ υπογράμμισε πως «για μας ο πολιτισμός είναι είδος ανάγκης, όπως η Παιδεία και η Υγεία».

Ο Μάρκος Χολέβας, πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, μίλησε για το στενό σύνδεσμο μεταξύ ΕΚΚ και Φεστιβάλ Δράμας: «Είναι σαν δύο αδέρφια, που το ένα χρειάζεται το άλλο για να υπάρχει –κι ας μαλώνουν πού και πού. Το ΕΚΚ χρηματοδοτεί, όπως και η ΕΡΤ, τις μικρού μήκους ταινίες, και το Φεστιβάλ τις προβάλλει και τις αναδεικνύει. Πάνε μαζί λοιπόν αυτοί οι δύο φορείς. Ελπίδα μας είναι πως αυτή η κοινή πορεία θα συνεχίζεται ώστε να ενδυναμώνει τη διάθεση των νέων ανθρώπων να “μπλέξουν” με το σινεμά».

Κηρύσσοντας την έναρξη του Φεστιβάλ, ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας Γιώργος Δεμερτζής, αφού ευχαρίστησε θερμά τους εργαζόμενους της διοργάνωσης,  τους υποστηρικτές και χορηγούς και τους εθελοντές, υπογράμμισε: «Το 2022, με την πανδημία παρούσα, έναν αιματηρό πόλεμο να μαίνεται στη Ευρώπη, και με μια νέα βαθιά οικονομική κρίση ως συνέπεια του που ήδη βιώνει όλος ο πλανήτης, η ανθρωπότητα οφείλει άμεσα να αντιμετωπίσει και να νικήσει τον ίδιο της τον εαυτό με σύνεση, συνοχή, συνέπεια και γνώμονα την ειρηνική και πολιτισμένη συνύπαρξη των λαών. Το Φεστιβάλ Δράμας γιορτάζοντας την 45η διοργάνωση και διεθνή του παρουσία, στέλνει φέτος το  μήνυμα  αυτό προς όλες τις κατευθύνσεις. Ευχαριστώ από καρδιάς το ΥΠΠΟ και τον κ. Γιατρομανωλάκη που μας γνώρισε και μας άκουσε, και πιστεύοντας πάντα στο θεσμό έγινε συνοδοιπόρος στο όραμα της αξιοποίησης της πόλης με βάση το φεστιβάλ. Ευχαριστώ την Περιφέρεια και τον κύριο Μέτιο, και φυσικά τον κ. Μαμσάκο και τον κ. Σακαρίδη ο οποίος δικαιώνει κάθε μέρα την επιλογή του στη θέση αυτή. Καλή επιτυχία σε όλους τους διαγωνιζόμενους!».

Ακολούθησε η τιμητική βράβευση του σκηνοθέτη, συγγραφέα και μεταφραστή Αχιλλέα Κυριακίδη, ενός διανοούμενου που, όπως είπε ο Βασίλης Τερζόπουλος (παρουσιαστής της βραδιάς και επικεφαλής του προγράμματος Short and Green) «τιμά τόσο τον κόσμο των λέξεων, όσο και των εικόνων», με 11 ταινίες μικρού μήκους στο ενεργητικό του, και η προβολή της 6λεπτης βραβευμένης ταινίας του «Η αλληλουχία των κήπων» (1999). Ο κ. Κυριακίδης αφιέρωσε την προβολή στον «άνθρωπο που αγάπησε αυτήν την ταινία περισσότερο ίσως κι από μένα: τον Αντώνη Παπαδόπουλο», ψυχή του Φεστιβάλ Δράμας επί δεκαετίες που έφυγε πρόωρα από κοντά μας.

Το Φεστιβάλ Δράμας, τίμησε τη μνήμη του δημοφιλούς ηθοποιού Δραμινής καταγωγής Ανέστη Βλάχου, που έφυγε, πριν ένα χρόνο τέτοια εποχή, προβάλλοντας ένα απόσπασμα από την ταινία «Κιέριον» του Δήμου Θέου, για την οποία βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Η Βαρβάρα Δούκα, επικεφαλής του εκπαιδευτικού προγράμματος του Φεστιβάλ, μίλησε για τις ταινίες που ολοκληρώθηκαν με έναυσμα τη συμμετοχή τους στο Εργαστήριο Pitching του Φεστιβάλ και για το ενδιαφέρον αφιέρωμα σε 25 από αυτές που πραγματοποιεί φέτος η διοργάνωση.

Η τελετή έναρξης έκλεισε με την παρουσίαση των κριτικών επιτροπών, στις οποίες συμμετέχουν μεγάλα ονόματα του ελληνικού κινηματογράφου όπως ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης, ο Γιάννης Οικονομίδης και ο Βασίλης Κεκάτος, και των Head Programmers των διαγωνιστικών τμημάτων του 44ου DISFF, όπως ο Γιώργος Ζώης, ο Θανάσης Νεοφώτιστος και ο Σπύρος Σιάκας. Η Λένα Διβάνη και η Θέμις Μπαζάκα, μέλη της κριτικής επιτροπής του Εθνικού Σπουδαστικού Διαγωνιστικού Τμήματος με επικεφαλής τον Παναγιώτη Ιωσηφέλη, δήλωσαν πανευτυχείς που θα δουν «τους …σπόρους της ελληνικής κινηματογραφίας, δηλαδή τις ταινίες των Ελλήνων σπουδαστών!»

Το Φεστιβάλ Δράμας συνεργάζεται με το ΕΚΟΜΕ, την ΕΡΤ, το ΕΚΚ, τo Onassis Culture, την ΚΥΚΛΩΨ (Cyclops), τη RAYCAP, τη Finos Film και την COSMOTE TV και πολλούς ακόμη φορείς, με την αμέριστη στήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, της Βουλής των Ελλήνων, και φυσικά του Δήμου Δράμας. Και βέβαια με τη σταθερή συνεργασία των φορέων του κινηματογραφικού γίγνεσθαι της χώρας μας.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Εδώ, μπορείτε να επιλέξετε τις φωτογραφίες που θέλετε από όλα τα τμήματα του Φεστιβάλ:
https://drive.google.com/drive/u/1/folders/1RCLxyy3XKpqTZ0r1qNSBSO9R30qMw2my

Τα πάντα για το 45ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας

Τα πάντα για το 45ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας

Το 45ο DISFF, ανανεωμένο σε εικόνα και περιεχόμενο και πανέτοιμο να υποδεχθεί ό, τι πιο φρέσκο στον χώρο της μικρού μήκους ταινίας, θα διεξαχθεί στις 5-11 Σεπτεμβρίου 2022 στην Δράμα –φέτος, νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά. Η έναρξη θα πραγματοποιηθεί Δευτέρα, ενώ για πρώτη φορά η απονομή των βραβείων θα γίνει Κυριακή.

Πρόεδρος της φετινής κριτικής επιτροπής του Διεθνούς Διαγωνιστικού Προγράμματος θα είναι ο πολυβραβευμένος Βασίλης Κεκάτος, ο πρώτος έλληνας σκηνοθέτης που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα Μικρού Μήκους στο Φεστιβάλ των Καννών («Η απόσταση ανάμεσα στον ουρανό και εμάς»), ενώ το πλούσιο πρόγραμμα περιλαμβάνει από μάστερκλας του Γιάννη Οικονομίδη, μέχρι συζήτηση με τον Πάβελ Παβλικόφσκι και αφιέρωμα στα ντοκιμαντέρ του. Θα πραγματοποιηθεί ακόμα πάνελ με Έλληνες παραγωγούς και εκπροσώπους του Φεστιβάλ των Καννών και του ΕΚΟΜΕ, αφιέρωμα στον διεθνούς φήμης visual artist Basim Magdy και μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με θέμα “Ο ρόλος του TikTok στην κινηματογραφική βιομηχανία” με συμμετέχοντες το ΤikTok, digital sponsor του Φεστιβάλ, και τον υφυπουργό σύγχρονου πολιτισμού Νικόλα Γιατρομανωλάκη.

Η βράβευση της νέας οπτικής του ταυτότητας, την οποία επιμελήθηκε ο Δημήτρης Παπάζογλου, με το Χρυσό Βραβείο Γραφιστικής για το 2022 στα Ελληνικά Βραβεία Σχεδιασμού και Οπτικής Επικοινωνίας, δικαιώνει τις προσπάθειες για μια ριζική ανανέωση του προφίλ του Φεστιβάλ Δράμας.

Ταυτόχρονα, το Φεστιβάλ ξεκινά την 45η του διοργάνωση, με το βλέμμα στραμμένο στη λειτουργία της πολυαναμενόμενης Κινηματογραφικής Σχολής στη Δράμα από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, έχοντας πάρει πλέον το πράσινο φως του Υπουργείου Παιδείας. Η σχολή (προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών), που θα διασυνδέεται με το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, αναμένεται να λειτουργήσει από το εαρινό εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 2022-2023. Τα μαθήματα θα πραγματοποιούνται εξ’ αποστάσεως, όμως θα γίνονται και δια ζώσης εργαστήρια στην πόλη της Δράμας.

Το Εθνικό Διαγωνιστικό Πρόγραμμα, το Διεθνές Διαγωνιστικό και το Διεθνές Σπουδαστικό, πλαισιώνονται φέτος από το νέο Εθνικό Σπουδαστικό Πρόγραμμα, που φιλοδοξεί να δώσει «φτερά» στους σπουδαστές, προσφέροντας ένα σημαντικό βήμα εκκίνησης για τις πρώτες τους δημιουργίες. Παράλληλα, συνεχίζουν την επιτυχημένη τους πορεία τα διαγωνιστικά προγράμματα  Διεθνές Animation και Short & Green, και βέβαια  το πολλά υποσχόμενο Cinematherapy.

Η φετινή διοργάνωση, η τρίτη με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Γιάννη Σακαρίδη, θα διεξαχθεί και φέτος, ταυτόχρονα, και σε φυσικούς χώρους και online. Η συγκυρία παραμένει άκρως ευνοϊκή για τους έλληνες μικρομηκάδες, καθώς οι  επιτυχίες τους συνεχίζουν να διαδέχονται η μία την άλλη στα μεγάλα φεστιβάλ του εξωτερικού.

Η μεγάλη γιορτή των μικρομηκάδων (https://www.dramafilmfestival.gr) έχει ως πρωταγωνιστές τους κινηματογραφιστές και το κοινό που αγαπά και στηρίζει την ταινία μικρού μήκους. Η Δράμα ετοιμάζεται πυρετωδώς να υποδεχθεί τους έλληνες μικρομηκάδες στην πιο κεφάτη γιορτή του ελληνικού σινεμά, που κάθε Σεπτέμβρη μεταμορφώνει το κέντρο της πόλης και το πανέμορφο υδάτινο πάρκο της, όπου στεγάζεται το Φεστιβάλ,  σε ένα ξέφρενο κινηματογραφικό πλατό. Το εθνικό φεστιβάλ κινηματογράφου για τη μικρού μήκους ταινία είναι εδώ για να αναδείξει τα νέα κινηματογραφικά ταλέντα εν τη γενέσει τους και να ενθαρρύνει την δημιουργία της ταινίας μικρού μήκους ως αυτόνομη κατηγορία που αφορά δημιουργούς κάθε ηλικίας. Βασικό μέλημα του φεστιβάλ είναι να «αγκαλιάσει» και να αναδείξει ανθρώπους ανεξαρτήτως καταγωγής, θρησκείας και σεξουαλικού προσανατολισμού, με κύριο μέσο τον κινηματογράφο.

Το 45ο DISFF θα διεξαχθεί στον κινηματογράφο Ολύμπια και το Δημοτικό Ωδείο Δράμας (Αίθουσα Αντώνης Παπαδόπουλος), στο θερινό κινηματογράφο Αλέξανδρος, στον κήπο του πολιτιστικού χώρου ΚΥΚΛΩΨ, στο καφέ-πολυχώρο Ελευθερία (συμβολή των οδών Βενιζέλου και Κουντουριώτου) καθώς και διαδικτυακά.

Συνολικά θα παρουσιαστούν 148 ταινίες από περισσότερες από 33 χώρες  σε όλα τα προγράμματά του Φεστιβάλ.

Όπως σημειώνει ο Γιάννης Σακαρίδης, «η εκπαίδευση και η κινηματογραφική κοινότητα βρίσκονται στο επίκεντρο του DISFF45. Ιδρύσαμε το νέο Εθνικό Σπουδαστικό Πρόγραμμα και συνεργαστήκαμε με το Κλερμόν Φεράν και το Τορίνο Μάρκετ σε πρωτοποριακά εκπαιδευτικά προγράμματα. Κάνουμε αφιέρωμα στα ντοκιμαντέρ του Παβλικόφσκι, ενώ παράλληλα παρουσιάζουμε τις video art ταινίες του Basim Magdy για να χαράξουμε ποιοτικά μονοπάτια προς όλες τις κατευθύνσεις της τέχνης των ταινιών μικρού μήκους. Οι κινηματογραφικές σπουδές στη Δράμα είναι γεγονός, με το πράσινο φως που δόθηκε στο προπτυχιακό του ΕΑΠ σε συνεργασία με το DISFF και το Δήμο Δράμας. Έτσι, τον Φλεβάρη του 2023 θα αρχίσουν τα μαθήματα του πρώτου εξαμήνου των Κινηματογραφικών Σπουδών με τα εργαστήρια (σκηνοθεσίας κ.α) να προγραμματίζονται στη πόλη της Δράμας».

Όπως υπογραμμίζει ο Γιώργος Δεμερτζής, πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, «το 2022, με την πανδημία παρούσα, έναν αιματηρό πόλεμο να μαίνεται στη Ευρώπη, και με μια νέα βαθιά οικονομική κρίση ως συνέπεια του που ήδη βιώνει όλος ο πλανήτης, η ανθρωπότητα οφείλει άμεσα να αντιμετωπίσει και να νικήσει τον ίδιο της τον εαυτό με σύνεση, συνοχή, συνέπεια και γνώμονα την ειρηνική και πολιτισμένη συνύπαρξη των λαών. Το Φεστιβάλ Δράμας γιορτάζοντας την 45η διοργάνωση και διεθνή του παρουσία, στέλνει φέτος το  μήνυμα  αυτό προς όλες τις κατευθύνσεις. Ο πολιτισμός και οι τέχνες είναι ανάσα ζωής, είναι η δημιουργική δύναμη που φέρνει κοντά τους ανθρώπους όλου του πλανήτη. Τα νέα μας προγράμματα,  οι πολύ σημαντικές συνεργασίες με φορείς και προσωπικότητες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, το νέο Προπτυχιακό Τμήμα Κινηματογραφικών  Σπουδών με εργαστήρια στη Δράμα  και συνέργειες με το Φεστιβάλ από τον ερχόμενο Φεβρουάριο και η φετινή μας ταυτότητα που έχει ως κεντρική ιδέα της καμπάνιας την έννοια της κοινότητας (community), επικοινωνούν με κάθε τρόπο την επιθυμία μας να συμβάλουμε προς αυτή τη κατεύθυνση».

Το Φεστιβάλ Δράμας συνεργάζεται με το ΕΚΟΜΕ, την ΕΡΤ, το ΕΚΚ, τo Onassis Culture, την ΚΥΚΛΩΨ (Cyclops), τη RAYCAP, τη Finos Film και την COSMOTE TV και πολλούς ακόμη φορείς, με την αμέριστη στήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, της Βουλής των Ελλήνων, και φυσικά του Δήμου Δράμας. Και βέβαια με τη σταθερή συνεργασία των φορέων του κινηματογραφικού γίγνεσθαι της χώρας μας.

DISFF 45 TRAILER

DISFF45 OFFICIAL TRAILER 2022

DpS Athens

Η ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Όσοι επιθυμούν να παρακολουθήσουν το 45ο DISFF οnline, θα πρέπει να μπουν στην πλατφόρμα του φεστιβάλ  https://disff.cine.gr (θα οδηγούνται εκεί και μέσω της ιστοσελίδας https://www.dramafilmfestival.gr από τον σύνδεσμο online festival) –  και να ακολουθήσουν τις οδηγίες. Οι ταινίες θα είναι διαθέσιμες από τις 5/9.

Το βασικό πακέτο θα κοστίζει 5 ευρώ και με αυτό οι χρήστες θα έχουν πρόσβαση σε όλο το περιεχόμενο του Φεστιβάλ. Oι βραβευμένες ταινίες θα παραμείνουν διαθέσιμες στην πλατφόρμα μέχρι τις 15/9 το μεσημέρι.

Στην πλατφόρμα θα προβληθούν τα 6 διαγωνιστικά προγράμματα και το πρόγραμμα Pitching.

Η πλατφόρμα έχει ήδη ανοίξει για προαγορά του πακέτου.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ

Από τις 285 ελληνικές ταινίες που κατατέθηκαν φέτος στο Εθνικό Διαγωνιστικό Πρόγραμμα συμμετέχουν 30 ταινίες σκηνοθετημένες από 17 άνδρες και 15 γυναίκες, σε ένα «σφιχτό» πρόγραμμα αντιπροσωπευτικό της φετινής παραγωγής. Σε αυτές συγκαταλέγονται 25 μυθοπλασίας, 2  ντοκιμαντέρ και  3 animation.

Θα βρείτε τη λίστα εδώ: https://www.dramafilmfestival.gr/festival/greek-competition/

Συμμετέχουν δεκάδες δημοφιλείς ηθοποιοί -ενδεικτικά αναφέρουμε τους: Γιάννη Στάνκογλου, Μάκη Παπαδημητρίου, Δημήτρη Λάλο,  Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Χάρη Φραγκούλη,  Νικολάκη Ζεγκίνογλου, Μαρία Καλλιμάνη, Κίµωνα Κουρή, Αντώνη Τσιοτσιόπουλο, Ρομάνα Λόμπατς αλλά και τους Δημήτρη Καταλειφό, Ρένη Πιττακή και Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη. Εμφανίζονται ακόμα ο τραγουδιστής Γιώργος Μαζωνάκης, η Άντζελα Μπρούσκου και ο Γιώργος – Ίκαρος Μπαμπασάκης.

Διαγωνίζονται πολλά νέα ταλέντα αλλά και αρκετοί παλιοί γνώριμοι του φεστιβάλ που έχουν διακριθεί στο παρελθόν.

Η εξερεύνηση της σεξουαλικότητας, οι ανεκπλήρωτοι έρωτες και οι ερωτικές σχέσεις μεταξύ γυναικών και εφήβων, καταλαμβάνουν ένα σημαντικό κομμάτι της φετινής θεματικής των ταινιών. Ταυτόχρονα, θίγονται ζητήματα όπως το μπούλινγκ,  η μοναξιά σε μεγάλες ηλικίες, η άμβλωση σε εφήβους μαθητές, η φυλακή σε νεαρές ηλικίες, η έλλειψη επαφής μεταξύ παιδιών και γονιών, ενώ ενδιαφέρον έχει η κινηματογραφική διαχείριση της μισαλλοδοξίας, η σύγχυση εθνικού αυτοπροσδιορισμού και η περιθωριοποίηση αλλοδαπών δεύτερης γενιάς. Οι προβληματικές οικογενειακές σχέσεις, ο χωρισμός και η διαχείριση του πένθους συνεχίζουν να εμπνέουν για άλλη μια φορά τους μικρομηκάδες. Η πανδημία εμφανίζεται ως παράγοντας καθοριστικός για την φτώχεια και την άμβλυνση των ηθικών αξιών, ενώ η σκληρότητα στις εργασιακές σχέσεις κάποιες φορές περιγράφεται με μια απρόσμενη ματιά.

Εκτός συναγωνισμού θα προβληθεί η ταινία “Shooting”, τρίτη μικρού μήκους ταινία του συγγραφέα, σεναριογράφου και καθηγητή σεναρίου (ΕΑΠ) Νίκου Παναγιωτόπουλου. Στο «Shooting», πρωταγωνιστεί ο Συμεών Τσακίρης. To γύρισμα ενός διαφημιστικού πηγαίνει κατά διαόλου. Μπορεί ο θάνατος ενός ανθρώπου να σώσει την παρτίδα;

ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ

Το Φεστιβάλ, που φέτος συμπληρώνει 28 χρόνια από την διεθνοποίησή του, θα προβάλλει 15 ταινίες απ’ όλον τον κόσμο (από την Ινδία μέχρι την Κίνα, και από την Γαλλία μέχρι την Αργεντινή). Διαγωνίζονται 3 ελληνικές ταινίες: «Αναμνήσεις μιας εφηβικής καταιγίδας» της Σοφίας Γεωργοβασίλη, «Στο Θρόνο του Ξέρξη» της Εύης Καλογηροπούλου και «Under the Lake» του Θανάση Τρουμπούκη.

Θα βρείτε την πλήρη λίστα εδώ: https://www.dramafilmfestival.gr/festival/international-competition/

Όπως επισημαίνει ο Head Programmer  του Διεθνούς Διαγωνιστικού Προγράμματος Γιώργος Ζώης, «η φετινή επιλογή περικλείει μέσα της ξεχωριστές αφηγήσεις κυρίως πάνω στην νεότητα και τα αδιέξοδα της καθημερινότητας που βιώνει ενώ παράλληλα αναζητά απεγνωσμένα την έφοδο στον ουρανό. Ρεαλιστικές και μεταφυσικές ιστορίες που ακροβατούν σε τεντωμένο σχοινί και μερικές φορές τολμούν να παίξουν ανέμελα με την ίδια την φόρμα του σινεμά».

Μεταξύ των ταινιών συναντάμε:

*τον πολυβραβευμένο Λιθουανό σκηνοθέτη Vytautas Katkus ο οποίος επιστρέφει με μια δυναμική και πολυδιάστατη μικρού μήκους, το “Cherries”.

*Πολύχρωμο, σουρεαλιστικό και χιουμοριστικά ακραίο, το “Modern Love”, είναι η νέα μικρού μήκους του Ισπανού καλλιτέχνη Héctor Herce -γυρισμένη σε 16mm.

*Φανερά επηρεασμένη από το “Fantastic Planet” (René Laloux, 1973), με ψυχεδελική 70’s αισθητική, η animation ταινία “Terra Incognita” είναι κομμένη και ραμμένη από δέκα διαφορετικούς καλλιτέχνες animation!

Εκτός συναγωνισμού θα προβληθεί η νέα ταινία του Θανάση Νοεφώτιστου «Airhostess-737», η οποία θα παρουσιαστεί σε πανελλαδική πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Δράμας, μετά την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Λοκάρνο. Η υπόθεση εξελίσσεται σε ένα Boeing-737 που πραγματοποιεί την πτήση Αθήνα – Καβάλα. Η κεντρική ηρωίδα (Λένα Παπαληγούρα), είναι μια αεροσυνοδός στα πρόθυρα νευρικής κρίσης.

ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟ

*Στο Διεθνές Σπουδαστικό συμμετέχουν 14 ταινίες, ενώ διαγωνίζονται 2 ελληνίδες:  η Αριάδνη Αγγελική Θυφρονίτου Λήτου με το “Love you more than peanut butter” και η Σεμέλη Σαφού με το ” Ό, τι απομένει”.

Θα βρείτε τη λίστα εδώ: https://www.dramafilmfestival.gr/festival/international-student-competition/

Όπως σημειώνει ο Θ. Νεοφώτιστος, «φέτος θα δούμε ταινίες για την πολυσυζητημένη διαφορετικότητα, για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα με τις διάφορες εκφάνσεις της, για φλέγοντα πολιτικά ζητήματα, για τις ανθρώπινες σχέσεις και τη δυσκολία τους. Ταινίες που προσεγγίζουν τη θεματολογία τους με ένα τρόπο αυθεντικό, σύγχρονο και καλλιτεχνικά τολμηρό. Συναντήσαμε νέους κινηματογραφιστές, που είναι άξιοι εκπρόσωποι της εποχής και της γενιάς τους και που ελπίζω ότι θα συνεχίσουν να λένε κινηματογραφικές ιστορίες με την ίδια ευαισθησία και το ίδιο ενδιαφέρον. Όλα αυτά κάτω από την ομπρέλα μιας καινούργιας πρωτοβουλίας του Φεστιβάλ: Του Σπουδαστικού Campus, που φιλοδοξεί να κάνει την Δράμα ένα χώρο συνάντησης και ανταλλαγής ιδεών για νέους κινηματογραφιστές!»

ΕΘΝΙΚΟ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟ

Στο νεοσύστατο Εθνικό Σπουδαστικό Πρόγραμμα συμμετέχουν 20 ταινίες, σκηνοθετημένες από 10 άνδρες και 10 γυναίκες. Head programmer του σπουδαστικού προγράμματος είναι  ο Παναγιώτης Ιωσηφέλης (σεναριογράφος, καθηγητής σεναρίου, Τμήμα Κινηματογράφου, Σχολή Καλών Τεχνών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης).

Θα βρείτε τη λίστα εδώ: https://www.dramafilmfestival.gr/national-student-competition/

Όπως σημειώνει ο Παναγιώτης Ιωσηφέλης «Τo Eθνικό Σπουδαστικό Διαγωνιστικό Πρόγραμμα είναι το καινούργιο τμήμα του Διεθνούς Φεστιβάλ  ταινιών μικρού μήκους της Δράμας. Η απόφαση της δημιουργίας του προέκυψε από τη συνειδητοποίηση του όγκου αλλά και της ποιότητας των  Σπουδαστικών ταινιών στη χώρα μας. Οι εκατόν μια συμμετοχές στην προκριματική φάση του προγράμματος, επιβεβαίωσαν τις σκέψεις μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Η επιλογή των ταινιών δεν υπήρξε εύκολη διαδικασία, πρωτίστως εξαιτίας της ποιότητας των περισσοτέρων υποψηφιοτήτων. Εντοπίσαμε στοιχεία εξαιρετικής αρτιότητας και τεχνικής αλλά (κάποιες φορές ακόμα και στις ίδιες ταινίες) και αφηγηματικά και τεχνικά ατοπήματα,  εύλογα τα περισσότερα λόγω απειρίας.  Καταλήξαμε, τελικά,  σε  είκοσι ταινίες από δώδεκα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ελλάδας και του εξωτερικού. Δημόσια και ιδιωτικά, προπτυχιακού και μεταπτυχιακού επιπέδου.

Ανάμεσα σε αυτές που επιλέξαμε υπάρχουν ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και animation. Αντιπροσωπεύουν σχεδόν κάθε τεχνική και αισθητική προσέγγιση της οπτικοακουστικής αφήγησης ενώ θεματικά καλύπτουν ένα ιδιαίτερα ευρύ φάσμα – ιστορίες σχέσεων, ταυτότητας, συμπερίληψης και απομόνωσης, κοινωνικής κριτικής και αυτοκριτκής, διαχείρισης τραύματος, προσωπικής και κοινωνικής ευθύνης . Παρά τα σχετικά ετερόκλητα χαρακτηριστικά τους, πιστεύουμε ότι στο σύνολό τους δημιουργούν ένα ολόγραμμα  – μια μαγική εικόνα που αν κάποιος επιχειρήσει να τη δει συνολικά μπορεί να αντιληφθεί το πρόσωπο της νέας κινηματογραφίας στη χώρα»

ΔΙΕΘΝΕΣ ANIMATION

Στο Διεθνές Animation διαγωνίζονται 20 ταινίες –ανάμεσα τους 3 ελληνικές: «Η αξιότιμη κυρία Λιέν Μουρλέν» της Ελένης Ξουπά, «Ενδιάμεσα» της Έφης Παππά και  «Μια νύχτα στο νεκροταφείο» του Στέλιου Πολυχρονάκη.

Θα βρείτε τη λίστα εδώ: https://www.dramafilmfestival.gr/animation/

Όπως σημειώνει ο υπεύθυνος του προγράμματος Σπύρος Σιάκας “η επιλογή των ταινιών έγινε με γνώμονα, από τη μια μεριά, τον πλουραλισμό και την ποικιλία των τεχνικών δημιουργίας και, από την άλλη, την ιδιαίτερη προσέγγιση και την ανάδειξη συναισθημάτων και καθημερινών καταστάσεων μέσα από διαφορετικές και, πολλές φορές, απροσδόκητες οπτικές γωνίες. Σε αυτό το πλαίσιο, το πρόγραμμα δομείται από ταινίες με τεχνικές δισδιάστατου και τρισδιάστατου, stop motion και computer animation σε θεματολογίες που προσεγγίζουν τόσο ανθρώπινες σχέσεις όσο και σημαντικά ζητήματα του πλανήτη μας, αναδεικνύοντας ποικίλα και περίπλοκα συναισθήματα. Βασικός στόχος είναι η ενεργή συμμετοχή του κοινού της Δράμας στην θέαση των ταινιών animation, μπαίνοντας στον κόσμο των ιστοριών και κατανοώντας σε βάθος της αρχές αυτής της μορφής τέχνης».

SHORT AND GREEN

Στη δεύτερη του χρονιά φέτος, το Διεθνές Διαγωνιστικό Πρόγραμμα  Ταινιών Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Short and Green περιλαμβάνει 12 ταινίες από όλα τα κινηματογραφικά είδη: 7 ταινίες μυθοπλασίας, 4 ταινίες ντοκιμαντέρ και 1 ταινία animation, εκπροσωπούν γεωγραφικά 10 χώρες και  καταπιάνονται με την κλιματική αλλαγή, την καταστροφική παρέμβαση της ανθρώπινης δραστηριότητας στο φυσικό περιβάλλον, εστιάζοντας ή και προκαλώντας την αντίληψή μας για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση.

Δύο ταινίες είναι Ελλήνων δημιουργών: «In Vain», της Αναστασίας Μελίας Ελευθερίου και «Under the Lake» του Θανάση Τρουμπούκη. Το Short and Green συνοδεύεται από δύο περιβαλλοντικές δράσεις.

Θα βρείτε τη λίστα εδώ: https://www.dramafilmfestival.gr/short-and-green/

Όπως επισημαίνει ο υπεύθυνος προγράμματος Βασίλης Τερζόπουλος, «ενδεχομένως μια κινηματογραφική ταινία δεν είναι ικανή να αλλάξει τον κόσμο, όσο ρομαντικά αισιόδοξος σινεφίλ είναι κάποιος. Σε κάθε περίπτωση όμως, η καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης με κάθε τρόπο και μέσο, είναι πλέον περισσότερο από επιτακτική. Στο διεθνές διαγωνιστικό πρόγραμμα Short and Green επιχειρούμε να χρησιμοποιήσουμε την επιδραστική δύναμη του κινηματογράφου για να προβληματιστούμε πάνω σε περιβαλλοντικά ζητήματα που ο σύγχρονος κόσμος καλείται να αντιμετωπίσει και να δώσει λύσεις, με τα χρονικά περιθώρια για άμεση δράση σχεδόν ανύπαρκτα. Παρακολουθώντας σχετικές δημιουργίες νέων κινηματογραφιστών από το σύνολο των υποβολών στο φετινό Φεστιβάλ Δράμας, με αισιοδοξία παρατηρούμε και χαιρετίζουμε την ολοένα και μεγαλύτερη, συνειδητή πλέον επιλογή τους να προσεγγίσουν θεματικές αυτής της κατηγορίας, αποδεικνύοντας την ευαισθητοποίηση και το ενδιαφέρον τους. Στο φετινό πρόγραμμα εντάχθηκαν ταινίες πολλά υποσχόμενες, κάποιες από τις οποίες έχουν ήδη διανύσει αξιοσημείωτη φεστιβαλική πορεία διεθνώς, άλλη μια ένδειξη του αναπτυσσόμενου ενδιαφέροντος για τα ζητήματα του περιβάλλοντος».

ΟΙ  ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ

Την κριτική επιτροπή του Διεθνούς Διαγωνιστικού Προγράμματος απαρτίζουν οι:
Βασίλης Κεκάτος (Πρόεδρος), Σκηνοθέτης
Basim Magdy, Πειραματικός Καλλιτέχνης – Κινηματογραφιστής
Claire Diao  Διανομέας – Κριτικός Κινηματογράφου 

Την κριτική επιτροπή του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος απαρτίζουν οι:
Κωνσταντίνος Γιάνναρης, Σκηνοθέτης (Πρόεδρος)
Ιωακείμ Μυλωνάς, Σκηνοθέτης / Καλλιτεχνικός Διευθυντής International Short Film Festival of Cyprus
Άρης Δημοκίδης, Δημοσιογράφος
Μαρκέλλα Γιαννάτου, Ηθοποιός
Μαρίνα Γιώτη, Κινηματογραφίστρια και εικαστική καλλιτέχνης

Την κριτική επιτροπή του Εθνικού και Διεθνούς Σπουδαστικού Διαγωνιστικού Προγράμματος απαρτίζουν οι:
Αργύρης Παπαδημητρόπουλος (Πρόεδρος), Σκηνοθέτης
Θέμις Μπαζάκα, Ηθοποιός
Λένα Διβάνη, Συγγραφέας

Την κριτική επιτροπή του Διεθνούς Αnimation απαρτίζουν οι:
Sperer Sebastien, Μέλος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κινουμένων Σχεδίων του Annecy
Μαρία Ανεστοπουλου, Διευθύντρια προγράμματος του Platforma Video και του  Φεστιβάλ Animasyros
Παναγιώτης Κυριακουλάκος, Επίκουρος Καθηγητής Πληροφορικής Κινηματογραφίας (Πανεπιστήμιο Αιγαίου) και παραγωγός οπτικοακουστικών και διαδραστικών έργων.

Tην κριτική επιτροπή του προγράμματος Short and Green οι:
Γιάννης Οικονομίδης, (Πρόεδρος), σκηνοθέτης
Νάντια Κοντογεώργη, ηθοποιός
Dejan Dabic, Animator, Κριτικός Κινηματογράφου, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Μartovski Documentary & Short Film Festival (Σερβία)

*Και φέτος θα απονεμηθούν τα Βραβεία Κοινού: μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας του Φεστιβάλ (Online Festival), οι θεατές θα μπορούν να πάρουν μέρος στην ψηφοφορία για την ανάδειξη της καλύτερης ταινίας για το Audience award.

PITCHING LAB

Για ένατη χρονιά, στο πλαίσιο του δραστήριου Εκπαιδευτικού Προγράμματος του DISFF, θα διεξαχθεί  Pitching Lab και Pitching Forum για νέους κινηματογραφιστές. Το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα του  Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, εκτείνεται σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, με στόχο την επικοινωνία  των δημιουργών μικρού μήκους ταινίας, μεταξύ τους, και τη σύνδεση τους με τη σύγχρονη παγκόσμια αγορά.

Εργαστήριο Pitching (Tρίτη 6  Σεπτεμβρίου – Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2022,  ώρα 11.00 – 13.30). Καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας, οι συμμετέχοντες σεναριογράφοι, σκηνοθέτες  και παραγωγοί, θα παρακολουθήσουν  από ειδικούς εισηγητές, εργαστήρια για την παροχή τεχνικών pitching και βελτίωσης της παρουσίασης των σχεδίων τους.

Pitching Forum (Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2022, ώρα 14.00 – 16.30) Δεκαέξι σχέδια απ’ όλον τον κόσμο, θα παρουσιαστούν σε ένα pitch, διάρκειας 5 λεπτών το καθένα, σε παραγωγούς και πιθανούς χρηματοδότες. Οι καλεσμένοι στο Pitching Forum, μπορούν να υποβάλουν ερωτήσεις για άλλα πέντε λεπτά, σε κάθε δημιουργό. Στο τέλος της διοργάνωσης, οι συμμετέχοντες έχουν  την ευκαιρία να οργανώσουν μεμονωμένες συναντήσεις με ενδιαφερόμενους παραγωγούς ή διευθυντές φεστιβάλ , για την πιθανή προώθηση των έργων τους.

Εισηγητές: Βαρβάρα Δούκα (υπεύθυνη  Εκπαιδευτικού Προγράμματος DISFF), Τζωρτζίνα Κακουδάκη, Στάθης Παρασκευόπουλος, Τζων Στήβενς

Όπως σημειώνει η Βαρβάρα Δούκα «είμαστε πολύ χαρούμενοι για την πληθώρα των σχεδίων (fiction, animation και doc) που έφτασαν  φέτος  στο Pitching Lab, και όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, η ομάδα των εισηγητών, δυσκολεύτηκε πολύ να διαλέξει  τα τελικά σχέδια που θα λάβουν μέρος στο τριήμερο Εργαστήριο και το Pitching Forum.

Αυτή τη χρονιά, κύριο χαρακτηριστικό όλων των σχεδίων από όλες τις μεριές του πλανήτη, που ταλανίστηκε μετά από δύο χρόνια πανδημίας, είναι η αγωνία για την επιβίωση, η εξάπλωση μιας άδηλης βίας, τα ζητήματα ταυτότητας, φύλου, δικαιωμάτων σε ομάδες αποκλεισμένες, η συμβίωση με την ασθένεια και την αναπηρία, η ανεκτικότητα  στη διαφορετικότητα και  η ενηλικίωση, μέσα σε έναν πολύχρωμο και απρόβλεπτο πλανήτη. Από το Περού και το Νεπάλ, ως το Καζαχστάν, την Ταιβάν, τις Φιλιππίνες, την Πορτογαλία   και τη Φινλανδία, γέμισε η ψυχή μας με τις εικόνες που θέλουν να αφηγηθούν οι νέοι κινηματογραφιστές.  Δυστυχώς, μέσα από αυτήν την έκρηξη χρωμάτων και ιδεών,  δεν μπορούσαμε παρά να διαλέξουμε μόνο 16 από τις 117 προτάσεις που έφτασαν σε μας με λαχτάρα για επικοινωνία και δημιουργία. Ξεχωριστή θέση πήραν φέτος οι Έλληνες δημιουργοί, με την πληθωρικότητα των σχεδίων τους, με φιλόδοξες παραγωγές και μεγάλη ποικιλία σε θεματολογία.

Το Pitching Forum, αναγνωρίζοντας τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς, θα προσπαθήσει μέσα από τα έργα που προκρίθηκαν να συνδράμει στην επικοινωνία επιλεγμένων ελληνικών σχεδίων που θα συμμετάσχουν φέτος στο Lab,  με άλλα φεστιβάλ και φόρουμ του εξωτερικού, συμβάλλοντας στην εξωστρέφεια και στην ενθάρρυνση των συμπαραγωγών.

Γι αυτό το λόγο, εκτός των σχεδίων που θα έρθουν κοντά μας στη Δράμα, θα επιλέξει ακόμη 5 ελληνικά σχέδια που θα μπορέσουν να συμμετάσχουν σε ένα εργαστήριο development που θα λάβει χώρα στα πλαίσια του  διήμερου  ‘Το Φεστιβάλ Δράμας στην Αθήνα’ 17-18 Σεπτεμβρίου, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας”.

Εδώ θα βρείτε τα πρότζεκτ που συμμετέχουν στο φετινό Pitching Lab:  https://www.dramafilmfestival.gr/festival/pitching-lab/

CINEMATHERAPY

To πρόγραμμα Cinematherapy, με εμπνεύστρια τη Ντενίς Νικολάκου, συνεχίζεται, ενδυναμωμένο, στο 45ο DISFF με Πάβελ Παβλικόφσκι, «Άγριες μέλισσες» και μια ενδιαφέρουσα ταινία για παιδιά:

*Την Τρίτη 6/9 (20:00) στον αύλειο χώρο του Μουσείου Φωτογραφίας της Δράμας (ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΚΥΚΛΩΨ) θα προβληθεί η ταινία «Η εχθρόπιτα» (2019) του Ντέρεκ Μάνσον. Μια ταινία του αφηγείται την δημιουργία μια φιλίας δύο αγοριών ανάποδα: από το μίσος στην συμπάθεια και ύστερα σε πολύ μια δυνατή φιλία. Θα ακολουθήσει συζήτηση με ερωτήσεις κατανόησης και αποσυμβολισμός του περιεχομένου της ταινίας με την συμμετοχή των παιδιών, από την υπεύθυνη του προγράμματος Ντενίς Νικολάκου.

* Την Παρασκευή 9/9 στον  θερινό κινηματογράφο «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ»,  και για πρώτη φορά στο φετινό πρόγραμμα, θα πραγματοποιηθεί μια απόπειρα ανάλυσης της τηλεοπτικής σειράς «φαινόμενο» «Άγριες Μέλισσες»  (2019-2022). Μια αποκαθήλωση της «άγιας» ελληνικής οικογένειας με ένα καταγγελτικό μήνυμα κατά των στερεοτύπων.  Θα ακολουθήσει Q&A με τον σκηνοθέτη Λευτέρη Χαρίτο και ηθοποιούς της σειράς.

* Το Σάββατο 17/9,  στη Ταινιοθήκη της Ελλάδoς, θα πραγματοποιηθεί masterclass-συζήτηση με τον Πάβελ Παβλικόφσκι. Το πρόγραμμα Cinematherapy είναι πλέον ταυτόσημο με το όνομα Pawel Pawlikowski καθώς ήταν ο ίδιος ο οσκαρικός σκηνοθέτης που εγκαινίασε το πρόγραμμα με την ταινία του Cold War (2018) στη 43η διοργάνωση του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας το 2020. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θα προβληθούν αποσπάσματα από το πλούσιο έργο του (που περιλαμβάνει και την σημαντική περίοδο των ντοκιμαντέρ του στο BBC) και θα ακολουθήσει συζήτηση και  Q&A παρουσία του σκηνοθέτη και του καλλιτεχνικού διευθυντή Γιάννη Σακαρίδη. Στον συντονισμό της συζήτησης και στην ψυχολογική αποκρυπτογράφηση του έργου του, η Ντενίς Νικολάκου.

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ: https://www.dramafilmfestival.gr/schedule/cinema-therapy/

ANIMATION / ΕΙΔΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ COVID -19

Οι Animation ταινίες που δημιουργήθηκαν με χρηματοδότηση από το ΥΠΠΟΑ στο πλαίσιο του Ειδικού Προγράμματος Covid -19 μέσω του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου ξεκινούν τη διαδρομή τους για τη γνωριμία με το ελληνικό κοινό από το αφιέρωμα που ετοιμάζουν το Φεστιβάλ Δράμας σε συνεργασία με το ΕΚΚ. Αντιπροσωπευτικές ταινίες του προγράμματος αυτού, που  συνέβαλε ώστε να αρχίσουν να γίνονται ορατοί οι Έλληνες δημιουργοί animation σε μία ευρύτερη κλίμακα, θα παρουσιαστούν στο πλαίσιο των εκδηλώσεων στη Δράμα.

ΑΛΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ:

Οι παράλληλες εκδηλώσεις του 45ου DISFF περιλαμβάνουν:

*Ένα εξαιρετικα ενδιαφέρον αφιέρωμα στα ντοκιμαντέρ παραγωγής BBC του οσκαρικού σκηνοθέτη Pawel Pawlikowski, όπως η ταινία «Στα βήματα του Ντοστογιέφσκι» με ήρωα τον μόνο εν ζωή απόγονο του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.

* Masterclass Σκηνοθεσίας από τον πολυβραβευμένο σκηνοθέτη Γιάννη Οικονομίδη με τίτλο «Φτιάχνοντας ταινίες στην Ελλάδα». Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου, Θερινός Κινηματογράφος Αλέξανδρος (14:00).

* Short Matters 2022. Πρόγραμμα με τις υποψήφιες ταινίες για το Βραβείο Καλύτερης Ευρωπαϊκής Ταινίας Μικρού Μήκους της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου 2021 (EFA)

*Προβολή μικρού μήκους ταινιών που προέκυψαν από το Drama Pitching Lab του Φεστιβάλ Δράμας των τελευταίων ετών και διέγραψαν μια σημαντική πορεία. Το Pitching Lab στα 9 χρόνια της λειτουργίας του, έχει δεχτεί πάνω από 800 σχέδια απ’ όλον τον κόσμο. Στη Δράμα έχουν εκπαιδευτεί και διαγωνιστεί πάνω από 100 έλληνες και διεθνείς συμμετέχοντες, ενώ μέχρι στιγμής έχουν ολοκληρωθεί 25 ταινίες μικρού μήκους με ποικιλία θεμάτων, ειδών και ιδεών, επιλογή των οποίων θα προβληθούν στην αίθουσα του Ωδείου και κάποιες διαδικτυακά στην πλατφόρμα του φεστιβαλ.

*Προβολές επιλεγμένων ελληνικών ταινιών-σταθμών από το πρόγραμμα Χώρα Σε Βλέπω  σε συνεργασία με την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου

*Αφιέρωμα στον διεθνούς φήμης visual artist Basim Magdy στο πλαίσιο του νεοσύστατου προγράμματος του Φεστιβάλ Film & Visual Arts που φιλοδοξεί να αναδείξει την διεπαφή μεταξύ των εικαστικών τεχνών και των ταινιών μικρού μήκους. Στα έργα του Magdy πρωταγωνιστούν η εικόνα, ο ήχος και ο λόγος. Με μία ιδιαίτερη και χιουμουριστική γλώσσα ο καλλιτέχνης παραθέτει τους προβληματισμούς του για την ανθρώπινη κατάσταση, δημιουργώντας ένα δικό του εικαστικό σύμπαν.

* Πάνελ με έλληνες παραγωγούς, εκπροσώπους του Φεστιβάλ των Καννών και του ΕΚΟΜΕ

* Για πρώτη φορά φέτος θα διεξαχθεί το εργαστήριο TSFM Word–Frame σε συνεργασία με το Torino Short Film Market, το οποίο στοχεύει να καθοδηγήσει οκτώ σκηνοθέτες ή/και σεναριογράφους στη δημιουργία μιας μικρού μήκους ταινίας μυθοπλασίας ή υβριδικής ταινίας.

* Παρουσιάσεις των διαγωνιζόμενων σκηνοθετών και ανοιχτή συζήτηση με το κοινό του Φεστιβάλ, καθημερινά, στον θερινό Κινηματογράφο «Αλέξανδρο» (12:00).

* Ο ρόλος του TikTok στην κινηματογραφική βιομηχανία (Τρίτη 6/9, 18:00, Ωδείο). Συμμετέχουν: Νικόλας Γιατρομανωλάκης, Υφυπουργός Σύγχρονου Πολιτισμού, Giacomo Lev Mannheimer, Head of Government Affairs and Public Policy, Southern Europe, Γιάννης Σακαρίδης, Καλλιτεχνικός Διευθυντής DISFF. H εκδήλωση θα μεταδοθεί σε live streaming.

* Δύο ταυτόχρονες βιωματικές δράσεις περιβαλλοντικού χαρακτήρα για παιδιά και ενήλικες, θα διεξαχθούν στο πλαίσιο του Short and Green, σε συνεργασία με την Οργάνωση Γη. Την Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου, στις 18:00 στον Πολιτιστικό Χώρο ΑΜΚΕ ΚΥΚΛΩΨ θα πραγματοποιηθεί Ανοιχτή Συζήτηση με θέμα “Ο Πολιτισμός ως μέσο εξέλιξης του δημόσιου πράσινου χώρου”, με τη συμμετοχή εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών της Δράμας. Ενώ την ίδια ώρα, στο πάρκο της Αγίας Βαρβάρας, θα πραγματοποιηθεί βιωματικό εργαστήρι για παιδιά με τίτλο “Μικροί Αγρότες” (Σημείο συνάντησης: Πολιτιστικός Χώρος ΑΜΚΕ ΚΥΚΛΩΨ)

* Στο πλαίσιο των προβολών του DISFF στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, στις 16/9 θα προβληθεί η ταινία «Αντιγόνη» της Εύας Νάθενα. Η ταινία προέκυψε από την μαθητεία φυλακισμένων αγοριών 18-21 ετών στο εργαστήριο Εικαστικά / Θέατρο, το οποίο δημιούργησε κατά την διάρκεια της χρονιάς που πέρασε η Εύα Νάθενα στο σχολείο των  φυλακών του Αυλώνα -που διευθύνει ο Πέτρος Δαμιανός. Τα παιδιά μαθήτευσαν στον θεατρικό Λόγο, κάνοντάς τον εικαστική πράξη, κεντώντας τα ίδια τα κουστούμια τους τα οποία στη συνέχεια φόρεσαν και υποδύθηκαν τους ρόλους / ήρωες του έργου «Αντιγόνη».

* Bιβλιοπαρουσιάσεις (8/9, 14:00, θερινός κιν/φος «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ») σε παρουσίαση και επιμέλεια της Δραμινής ποιήτριας Πολύνας Γ. Μπανά. Θα παρουσιαστούν τα βιβλία: «Ονειρεύτηκα τη Διδώ» (Λένα Διβάνη) και «Ο Τζίμμυς στην Κυψέλη” (Χρήστος Χωμενίδης).

* Προβολές για παιδιά (11/9, 20.30, θερινός κιν/φος «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ» )

*Τέλος, οι βραβευμένες ταινίες του φεστιβάλ, θα προβληθούν το απόγευμα της Δευτέρας 12/9 (18.00), στον κινηματογράφο ΟΛΥΜΠΙΑ.

ΡΑΝΤΕΒΟΥ (ΚΑΙ) ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Ραντεβού στην Δράμα, λοιπόν, αλλά και στην Αθήνα, στις 15-18 Σεπτεμβρίου, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Θα παρουσιαστεί το σύνολο του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος του Φεστιβάλ, ενώ παράλληλα, θα διεξαχθούν το μάστερκλας-συζήτηση με τον Πάβελ Παβλικόφσκι στο πλαίσιο του Cinematherapy (17/9) και το εργαστήρι development (17-18/9). Στην Ταινιοθήκη, στις 16/9, θα παρουσιαστεί επίσης η ταινία «Αντιγόνη» της Εύας Νάθενα που δημιουργήθηκε στις φυλακές Αυλώνα από αγόρια 18-12 ετών. Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.

Κορωνοϊού επιτρέποντος, το πρόγραμμα Το Φεστιβάλ Δράμας ταξιδεύει θα συνεχιστεί την ερχόμενη σεζόν σε ακόμα περισσότερους προορισμούς αναδεικνύοντας την δυναμική του ελληνικού σινεμά εντός κι εκτός Ελλάδας.

YΠΕΝΘΥΜΙΣΗ

* Η είσοδος στις κλειστές αίθουσες θα πραγματοποιείται σύμφωνα με το ισχύον υγειονομικό πρωτόκολλο.

*Μην ξεχάσετε να κατεβάσετε την καινούργια έκδοση της εφαρμογής της ιστοσελίδας μας για κινητά και tablets android

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Εδώ, μπορείτε να επιλέξετε τις φωτογραφίες που θέλετε από όλα τα τμήματα:

https://drive.google.com/drive/u/1/folders/1RCLxyy3XKpqTZ0r1qNSBSO9R30qMw2my

OI XOΡΗΓΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΦΕΤΙΝΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ

Το Φεστιβάλ Δράμας είναι Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Δράμας και συγχρηματοδοτείται από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού, την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης και το Δήμο Δράμας.

Ευχαριστούμε τους χορηγούς και υποστηρικτές του DISFF:

Συνδιοργανωτές

Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης

Δήμος Δράμας

Μεγάλοι Χορηγοί – Grand Sponsors

EKOME, EΡΤ, ONASSIS CULTURE, ΚΥΚΛΩΨ, RAYCAP

Υποστηρικτές – Supporters

Βουλή των Ελλήνων, ΕΚΚ, Γραφείο Δημιουργικής Ευρώπης Media, ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Γ.Θ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ Φ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΜΚΕ

Digital Sponsor

ΤikTok

Χορηγοί

Finos Film, Olympus Bank, Cosmote TV, TV5 Monde, Dna Lab, Stefilm, Enjoy Fashion, ΑΝΤ1 Σχολή Σεναρίου, Metropolitan College, Οικογένεια Κατσουρίδη, Fischer, Wines of Drama, Ioannidis Bros S.A., Suzuki

Χορηγοί Επικοινωνίας – Media Sponsors

ΕΡΤ, ΕΡΤ3, Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7, Η Φωνή της Ελλάδας, ΕΡΤ3 102 Fm, ΕΡΤ3 95.8 FM, EΡΤ Καβάλα, ΕΡΤ Σέρρες, Boυλή Τηλεόραση, Real Fm 97.8, Real.gr, Αθήνα 9.84, Στο Κόκκινο Θεσσαλονίκης 91.4, Documentonews.gr, Documento , Το Κουτί της Πανδώρας, H Eφημερίδα των Συντακτών

Συνεργάτες – partners

Εuropean Film Academy, Fipresci, Eυρωπαική Αντιπροσωπεία στην Ελλάδα ,Torino Short Film Market, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Φεστιβάλ Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, ΕΑΠ, ΠΑΔΑ, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Νεανικό Πλάνο, Γαλλικό Προξενείο & Γαλλικό Ινστιτούτο Θες/νκης, ΟΚΛΕ, ΠΕΚΚ, ΕΤΕΚΤ, GSC, Διεύθυνση Α’βαθμιας Δράμας, Διεύθυνση Α’Βάθμιας Σερρών, Arxnet, Cine.gr, Οργάνωση ΓΗ