Short Film Hub 2025

 Workshop: Νέοι Παραγωγοί -Αποκωδικοποιώντας την παραγωγή

Νέοι σκηνοθέτες και παραγωγοί είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν με επαγγελματίες παραγωγούς και να δικτυωθούν με συναδέλφους τους από Ελλάδα και εξωτερικό, στο πλαίσιο του Short Film Hub Workshop, μια πρωτοβουλία του 48ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας.

Ο Κωνσταντίνος Βασίλαρος (StudioBauhaus), η Μαρία Δρανδάκη (Homemade Films) και ο Eroll Bilibani (DokuFest) μοιράστηκαν γνώσεις και εμπειρία με όλους τους επίδοξους δημιουργούς, μέσα σε ένα δίωρο εποικοδομητικής συζήτησης. Οι ομιλητές ήρθαν σε επαφή με τους συμμετέχοντες σε μικρές ομάδες και απάντησαν λεπτομερώς σε ερωτήσεις πάνω στον κόσμο της παραγωγής, την τέχνη του pitching και το κλίμα που επικρατεί στον επιχειρηματικό κλάδο της κινηματογραφικής δημιουργίας. Το format που ακολουθήθηκε ήταν κάθε ομιλητής με μία ομάδα εναλλάξ, έτσι ώστε να μην μείνει κανείς απ’ έξω.

Ιδού μία σύνοψη των όσων μοιράστηκαν οι παραγωγοί με τους συμμετέχοντες:

Κωνσταντίνος Βασίλαρος

“Το ψυχρό email πολύ δύσκολα δουλεύει, είναι πολύ σημαντική η γνωριμία πρόσωπο με πρόσωπο με έναν σκηνοθέτη πριν σταλθεί οτιδήποτε. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικά τα workshop όπως το σημερινό. Δύσκολα θα ασχοληθούμε με ένα email από ένα νέο δημιουργό αν δεν τον έχουμε συναντήσει εκ των προτέρων. Για ένα pitch μας ενδιαφέρει ο δημιουργός να μπορεί να εξηγήσει για ποιον λόγο θέλει να κάνει το έργο που προτείνει, το σκηνοθετικό σημείωμα είναι πιο σημαντικό ακόμα κι απ’ το σενάριο. Είναι κρίσιμο επίσης να φαίνεται ότι ο σκηνοθέτης έχει όρεξη για δουλειά και όχι να περιμένει από εμάς να κάνουμε τα πάντα. Ο δημιουργός πρέπει να έχει πρόθεση να ασχοληθεί και με την παραγωγή, όχι να περιμένει να στρώσουμε και να χρηματοδοτήσουμε τα πάντα μόνοι μας. Πολύ σημαντικό είναι επίσης το feedback. Δείξτε το έργο σας σε πολλά διαφορετικά είδη ανθρώπων και όχι μόνο σε φίλους σας. Ως νέοι καλλιτέχνες, προσπαθήστε να συνεργαστείτε με νέους παραγωγούς πριν προσεγγίσετε τις μεγαλύτερες εταιρείες”.

Μαρία Δρανδάκη

“Η εταιρία μας ασχολείται με ταινίες μικρού μήκους πρώτον επειδή μας αρέσουν και δεύτερον διότι μας ενδιαφέρει να δοκιμάσουμε την συνεργασία με κάποιον σκηνοθέτη, έτσι ώστε να προχωρήσουμε ή όχι στην παραγωγή ταινίας μεγάλου μήκους μαζί του. Η χρηματοδότηση στην χώρα μας είναι περιορισμένη και οι γνωριμίες παίζουν μεγάλο ρόλο, αλλά τα γυρίσματα δεν περιορίζονται γεωγραφικά καθόλου. Δουλεύουμε σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, πρόσφατα ολοκληρώσαμε γυρίσματα που έγιναν εξ ολοκλήρου στην Ιαπωνία για παράδειγμα. Υπάρχουν ευκαιρίες αλλά είναι πολύ ανταγωνιστικές στον ελληνικό ανεξάρτητο κινηματογράφο, τα χρήματα προέρχονται κυρίως από χρηματοδότηση και σε δεύτερο βαθμό από την διανομή της ταινίας. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλοί sales agents, οπότε οι παραγωγοί είναι που πρέπει να διαπραγματευτούν με τις πλατφόρμες διανομής για να προωθήσουν τα έργα τους. Ένα project παίρνει πολύ χρόνο, μπορεί ακόμα και 7 ή 9 χρόνια, λόγω του ότι υπάρχουν πολλά έργα σε αναμονή για χρηματοδότηση από τον ΕΚΚΟΜΕΔ. Φυσικά δεν πρόκειται για χαμένο χρόνο καθώς μέσα στο διάστημα της αναμονής μπορεί ο σκηνοθέτης να τελειοποιήσει ή να αναπτύξει το σενάριο”.

Eroll Bilibani

“Η καρδιά μου θα είναι πάντα με τις ταινίες μικρού μήκους. Ξεκίνησα κι εγώ όπως εσείς, από φεστιβάλ όπως κι αυτό. Το σημαντικό όταν προτείνουμε ένα έργο μας για προβολή σε κάποιο φεστιβάλ είναι να γνωρίζουμε την διοργάνωση. Ποιοι είναι αυτοί που επιλέγουν, τι παίζεται εκεί συνήθως, τι μπορεί να απορριφθεί για κοινωνικοπολιτικούς παράγοντες. Η προσέγγιση πρέπει να ταιριάζει σε κάθε πρόταση που κάνετε, ανεξάρτητα από το περιεχόμενο του έργου σας. Μην στέλνετε απλώς ένα link σε email. Εξηγήστε το όραμά σας, δώστε οπτικό υλικό και μην φλυαρείτε. Οι περιττές πληροφορίες χαλάνε ένα pitch. Δεν θέλω να ακούσω πού σπουδάσατε και τέτοια πράγματα, αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο λόγος που δημιουργείτε την συγκεκριμένη ταινία. Μη χάνετε τον χρόνο σας κυνηγώντας την τελειότητα, είναι σημαντικό να ολοκληρώσετε το έργο μέσα στο χρονικό πλαίσιο που σας δίνουν. Έχω πλήρη εμπιστοσύνη στο δημιουργικό έργο αυτής της περιοχής του κόσμου (Βαλκάνια). Έχουμε ωραίες ιστορίες και δική μας κινηματογραφική γλώσσα. Βλέπω πολλές φορές έλληνες δημιουργούς να υιοθετούν μια βορειοευρωπαϊκή προσέγγιση στα έργα τους αλλά δεν χρειάζεται κατά την άποψή μου. Έχουμε δικές μας ιστορίες και δικό μας τρόπο έκφρασης και μου αρέσει να το βλέπω αυτό.”

«Αναζητώντας τους ήρωες της ιστορίας»

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, το Short Film Hub του Φεστιβάλ Δράμας επιστρέφει δυναμικά για να συνδέσει τους νέους επαγγελματίες του κινηματογράφου με την εγχώρια και τη διεθνή κινηματογραφική κοινότητα, ενισχύοντας το ρόλο του ως σημείο συνάντησης, διαλόγου και συνεργασίας για τους δημιουργούς της μικρού μήκους ταινίας.

Με νέα επικεφαλής την Αντιγόνη Παπαντώνη και με άξονα την ένταξη όλων των ειδικοτήτων που συνδιαμορφώνουν μια ταινία μικρού μήκους, από το σενάριο, το casting και τη σκηνοθεσία μέχρι την παραγωγή και τη διανομή, το Short Film Hub 2025, φέτος περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τρία εξειδικευμένα εργαστήρια και πέντε πάνελ συζητήσεων.

Η πρώτη συζήτηση με τίτλο «Αναζητώντας τους ήρωες της ιστορίας – Η σημασία του casting» και ομιλητές την casting director Σοφία Δημοπούλου και τον σκηνοθέτη Άγγελο Φραντζή πραγματοποιήθηκε την Τρίτη το μεσημέρι στο θερινό κινηματογράφο «Αλέξανδρο».

Οι προσκεκλημένοι ομιλητές και νέοι δημιουργοί, ηθοποιοί, σκηνοθέτες και παραγωγοί, μοιράστηκαν έναν πολύ ενδιαφέροντα και γόνιμο διάλογο γύρω από τη δυναμική casting, αναλύοντας την τέχνη και τη τεχνική του, ενώ επικεντρώθηκαν στη δεοντολογία του.

Η Σοφία Δημοπούλου ξεκίνησε τη συζήτηση περιγράφοντας το ρόλο του caster στην παραγωγή μιας ταινίας. «Το casting είναι μια διαδικασία που προτείνει πρόσωπα στον σκηνοθέτη. Μετά από πρόσκληση του παραγωγού ή/και του σκηνοθέτη, ο casting director είναι ένας από τους πρώτους ανθρώπους που γίνεται κοινωνός του σεναρίου. Συζητά δημιουργικά με τον σκηνοθέτη για την οπτική του στην εκάστοτε ταινία και καλείται να τον βοηθήσει να ανοίξει τους ορίζοντες του και να δει και άλλες οπτικές μέσα από τη ματιά του casting director». Τόνισε πως πρόκειται για μια πολύ δημιουργική διαδικασία «όταν όμως γίνεται με ανοιχτό μυαλό και συζήτηση και από τον έναν και από τον άλλο, καθώς μέσα από τη ζύμωση ιδεών προκύπτουν οι σωστότερες αποφάσεις και γίνονται οι καλύτερες επιλογές».

Ο Άγγελος Φραντζής πήρε το λόγο προσθέτοντας ότι το casting είναι από μία από τις πιο βασικές διαδικασίες σε μια ταινία. «Μπορεί να πάει πολύ μπροστά, ή όχι, μια ταινία η επιλογή των προσώπων που θα ερμηνεύσουν αυτό που έχει γράψει κι έχει φανταστεί με ένα συγκεκριμένο τρόπο ο σκηνοθέτης». Πολλές φορές όμως, είπε, «οι σκηνοθέτες ‘κλειδώνουμε’ το μυαλό μας σε αυτό που έχουμε φανταστεί, ενώ είναι πιο ενδιαφέρον να αφεθείς και να ανοίξεις τους ορίζοντες σου για να καταλάβεις ότι κάποιος μπορεί να φέρει τον χαρακτήρα που έχεις γράψει με έναν απρόβλεπτο και πιο ενδιαφέροντα τρόπο από αυτό που έχεις φανταστεί. Και όταν συμβαίνει αυτό στο casting είναι δώρο».

Απαντώντας στις ερωτήσεις που ακολούθησαν από τους νέους δημιουργούς, οι δύο ομιλητές ανέπτυξαν τη συζήτηση μεταφέροντας ιστορίες casting από τις κοινές συνεργασίες τους και παραδείγματα από τις εμπειρίες τους στην ελληνική κινηματογραφική, αλλά και τηλεοπτική, παραγωγή. Μίλησαν για τις τεχνικές του casting και τον τρόπο αναζήτησης του κατάλληλου ηθοποιού που θα πρωταγωνιστήσει σε μια ταινία. Σχολίασαν τον ρόλο που παίζει, ή δεν παίζει, η φυσιογνωμία ενός/μίας ηθοποιού σε ένα επιτυχημένο casting. Περιέγραψαν πώς επιλέγουν τον κατάλληλο υποψήφιο είτε για τον πρώτο είτε για το δεύτερο ρόλο σε μία ταινία, τονίζοντας πώς οι «μικροί» ρόλοι μπορεί και να κάνουν τη διαφορά σε μια ταινία. Ξεκαθάρισαν τι σημαίνει για αυτούς επιτυχημένο casting. «Ο ακρογωνιαίος λίθος του casting είναι να φτιάξεις ένα επιτυχημένο σύνολο, δεν είναι μόνο οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι». Αναφέρθηκαν στον τρόπο συνεργασίας casting director και σκηνοθέτη αλλά και casting director και ηθοποιών. «Η σχέση μας με τους ηθοποιούς είναι συμβιωτική» σχολίασε η Σοφία Δημοπούλου. «Δεν μπορούμε να υπάρξουμε χωρίς τους ηθοποιούς και έχουμε μια αποστολή: να σας προστατεύουμε και έτσι να προστατεύουμε και τη δουλειά μας», είπε απευθυνόμενη στους παρευρισκόμενους ηθοποιούς. Δεν παρέλειψαν να σχολιάσουν και οι δύο ομιλητές ότι αντιλαμβάνονται την αγωνία τους στα casting και συμφώνησαν ότι είναι μια δύσκολη, κάποιες φορές ίσως και επίπονη διαδικασία. Η Σοφία Δημοπούλου όμως τους παρότρυνε να μην παραλείπουν να ανανεώνουν τα βιογραφικά τους και να συμμετέχουν σε casting χωρίς δεύτερες σκέψεις, αλλά και να μην απογοητεύονται αν δεν επιλεχθούν σε μια συγκεκριμένη παραγωγή, καθώς «έχει αποδειχτεί ότι ένα καλό casting δεν θα πάει ποτέ χαμένο για έναν ταλαντούχο ηθοποιό».

Απαντώντας στην ερώτηση για τον ρόλο του casting director στη μικρού μήκους ταινία στην Ελλάδα που, όπως σχολιάστηκε, σπάνια συναντάμε στους συντελεστές της, η Σοφία Δημοπούλου απάντησε ότι τα τελευταία χρόνια αυτό έχει αλλάξει. «Ένας νέος σκηνοθέτης συνήθως ξεκινάει με την ασφάλεια να επιλέξει έναν ηθοποιό που γνωρίζει. Η σχέση άλλωστε του σκηνοθέτη με τους ηθοποιούς είναι ζωτικής σημασίας. Όμως εκτός από τον πρωταγωνιστή υπάρχουν κι άλλοι ρόλοι σε μια ταινία. Και τα τελευταία χρόνια, μας προσεγγίζουν πολλοί μικρομηκάδες για ρόλους που συνήθως δεν καταφέρνουν να βρουν. Κυρίως συμβαίνει αν ψάχνουν παιδιά ή εφήβους. Αυτό είναι ένα από τα δυνατά κομμάτια του casting. Να μπορεί να βρει παιδιά που να μπορούν να υποστηρίξουν έναν ρόλο, αλλά και οι γονείς τους να το επιτρέπουν και να είναι υποστηρικτικοί. Από την πλευρά μας, αγαπάμε και στηρίζουμε με κάθε τρόπο τους μικρομηκάδες γιατί πιστεύουμε στη νέα γενιά. Είναι η γενιά που θα φέρει την εξέλιξη, θα φέρει μια νέα ματιά. Και θέλουμε τον νέο σκηνοθέτη που θα έχει κάτι να μας πει. Είναι ένας καμβάς πειραματισμού για μας. Όπως και στους ηθοποιούς, και στους σκηνοθέτες, και στους νέους σκηνοθέτες, αναζητούμε την αλήθεια. Και την άμεση συνομιλία, για να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα. Και τη βρίσκουμε».

Να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα το επάγγελμα του casting director υπάρχει από τα τέλη της δεκαετίας του ’90. Ωστόσο, σύμφωνα με την Σοφία Δημοπούλου, μόλις τα τελευταία 15 χρόνια άρχισε να γίνεται ορατό με διαρκή προσπάθεια από τους λίγους επαγγελματίες αυτής της ειδικότητας που το εκπροσωπούν αξιοπρεπώς. Από τους πρώτους Έλληνες casters υπήρξε η Άβετ Σφακιανάκη, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών τον περασμένο μήνα.

Mε έναν αναπάντεχο όσο και ευρηματικό λόγο υποδέχτηκε τους επισήμους, το κοινό και τους κινηματογραφιστές του 48ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του DISFF, σε μια γεμάτη ζωντάνια και νεανικό παλμό τελετή έναρξης.

Ο Γιώργος Αγγελόπουλος, χρησιμοποιώντας τη δομη ενός σεναρίου, περιέγραψε με χιούμορ τόσο την δική του αγωνία για τη διεξαγωγή του πρώτου του φεστιβάλ, όσο και την αγωνία του νέου μικρομηκά ο οποίος βλέπει για πρώτη φορά τη δουλειά του στην μεγάλη οθόνη. Ταυτόχρονα κατόρθωσε να μεταδώσει παραστατικά στο κοινό το όραμά του να γίνει αυτό το φεστιβάλ ένα καλύτερο βήμα για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους οι νέοι δημιουργοί. Αφού ευχαρίστησε όλους τους προκατόχους του, ανέφερε:

«Ο ρόλος μου ως καλλιτεχνικός διευθυντής σε τελετή έναρξης υπαγορεύει να μιλήσω για τα όσα προετοιμάσαμε για εσάς την βδομάδα αυτή. Το πως διαλέξαμε προσεκτικά τις καλύτερες ταινίες, πως οργανώσαμε υπέροχες δράσεις επιμόρφωσης και δικτύωσης, πως δημιουργήσαμε τις κατάλληλες συνθήκες και προϋποθέσεις για να προβάλλουμε και να αναδείξουμε το σπουδαίο έργο των νέων κινηματογραφιστών. Και ιδανικά πρέπει να ακούγομαι πειστικός λέγοντας τα, και να ελπίζω ότι το τρέμουλο στη φωνή μου θα αποδοθεί στο τρακ και όχι σε έλλειψη σιγουριάς για το Φεστιβάλ που ετοιμάσαμε. Κι αφού ολοκληρώσω θα επιστρέψω στο κάθισμα μου και από μέσα μου θα αναρωτηθώ για χιλιοστή φορά αν τα κάναμε όλα σωστά.

Και η απάντηση είναι πως όχι. Σας περιμένει μια εβδομάδα γεμάτη από λάθη. Το μικρόφωνο θα χαλάσει, η αφίσα θα είναι στραβή, η παρουσιάστρια των ταινιών θα κάνει σαρδάμ στα ονόματα των σκηνοθετών και ο καλλιτεχνικός διευθυντής θα είναι μια κινούμενη αμηχανία. Κι αυτά, σ’ ένα καλό σενάριο.

Σας ζητώ λοιπόν να κοιτάξετε πιο προσεκτικά. Ίσως βρείτε κι άλλα λάθη, άλλα προσπεράστε κι αυτά για την ώρα. Δείτε λίγο καλύτερα. Βρίσκεστε στην σκοτεινή αίθουσα του κινηματογράφου Ολύμπια όπου προβάλλεται για πρώτη φορά μια ταινία μικρού μήκους. Ανάμεσα στο πλήθος, ένα παιδί ντροπαλό. Είναι στα είκοσι; Στα τριάντα; …Μπορεί να είναι και σαράντα χρονών. Κάθεται στη θέση τέρμα πίσω στην άκρη. Ρίχνει ένα συνοφρυωμένο βλέμμα στην οθόνη, κοιτάζει διακριτικά γύρω του, ξανακοιτάζει στην οθόνη, κοιτάζει κάτω- δε φαίνεται να περνάει πολύ καλά. Βουλιάζει όλο και περισσότερο στο κάθισμα του που είναι έτοιμο να διπλώσει.

Και η ταινία τελειώνει κι ο κόσμος χειροκροτά ζεστά. Ακούγονται μέχρι και μερικά επιφωνήματα. Και κάτι μεταξύ απορίας και χαμόγελου σχηματίζεται στο πρόσωπο του. Οι φίλοι του δίπλα το ταρακουνάνε και του λένε μπράβο. Το παιδί κάνει να τους σπρώξει από πάνω του- μόνο τόσο ώστε να καταλάβουν ότι δε τους απομακρύνει στα αλήθεια αλλά τους ευχαριστεί. Βοήθησαν άλλωστε να κάνει τη ταινία του, άλλος κρατώντας το μπουμ, άλλη δίνοντας του δανεικά για να νοικιάσει την κάμερα που ήθελε.

Σας προσκαλώ λοιπόν να παρατηρήσετε τα λάθη μας. Να τα εντοπίσετε και να μας τα πείτε για να γίνουμε καλύτεροι. Δε μπορώ να σας υποσχεθώ πως θα είναι λίγα. Αυτό που μπορώ να υποσχεθώ είναι πως έγιναν με την προσοχή μας πάντα στραμμένη προς στο κάθισμα εκείνο, τέρμα πίσω στην άκρη».

Την τελετή άνοιξε ο Δήμαρχος Δράμας και Πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας Γιώργος Παπαδόπουλος, ο οποίος καλωσόρισε το κοινό και είπε πως το Φεστιβάλ Δράμας είναι «ένα σημείο εκκίνησης καριέρας για εκατοντάδες κινηματογραφιστές, που βρίσκουν στη Δράμα το πρώτο τους βήμα για μια μεγάλη πορεία. Η Δράμα σήμερα δεν είναι μόνο η πρωτεύουσα της μικρού μήκους ταινίας στην Ελλάδα· είναι ένα παράθυρο ανοιχτό στον κόσμο. Γιατί η τέχνη, ακόμη και μέσα από λίγα λεπτά μιας μικρής ταινίας, μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο. Η δημιουργικότητα δεν γνωρίζει σύνορα, δεν χρειάζεται μεγάλους χρόνους ή προϋπολογισμούς· χρειάζεται όραμα, ψυχή, τόλμη».

Η μικρού μήκους ταινία, υπογράμμισε ο κ.Παπαδόπουλος, «είναι μια μορφή τέχνης από μόνη της, κι όχι απλώς προθάλαμος για τα μεγάλα μήκη. Είναι συμπυκνωμένος κινηματογράφος, σχεδόν σαν ποίηση».

«Ως Δήμος Δράμας, δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε να στηρίζουμε το θεσμό με όλες μας τις δυνάμεις. Από τις σημαντικότερες κινήσεις που θα λειτουργήσουν υποστηρικτικά και για το Φεστιβάλ, είναι η δημιουργία του Κόμβου Οπτικοακουστικών Μέσων στο πρώην στρατόπεδο Ανδρικάκη. Ένα τεράστιο έργο στρατηγικής σημασίας. Πρόκειται για ένα έργο συνολικής αξίας άνω των 26 εκατομμυρίων ευρώ, που θα αναβαθμίσει την περιοχή μας και θα φιλοξενεί στο μέλλον και το Φεστιβάλ Μικρού Μήκους, δίνοντάς του νέες δυνατότητες και διεθνή υπεραξία».

Το έργο, όπως εξήγησε, χρηματοδοτείται από τέσσερις διαφορετικές πηγές. Τα περίπου 10 εκατομμύρια ευρώ για την πρώτη φάση του έργου, κατανέμονται ως εξής:

• 6 εκατομμύρια ευρώ από το ΕΣΠΑ της Περιφέρειας,
• 1,5 εκατομμύριο ευρώ από το Υπουργείο Πολιτισμού,
• 1,5 εκατομμύριο ευρώ από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Οπτικοακουστικών Μέσων και Δημιουργίας,
• και 1 εκατομμύριο ευρώ από τον Δήμο Δράμας.

Πρόσφατα υπεγράφη η σύμβαση μίσθωσης του χώρου από την ΕΤΑΔ, για 30 χρόνια.
«Το πρώην στρατόπεδο Ανδρικάκη βρίσκεται πλέον επίσημα στα χέρια του Δήμου και σχεδιάζεται να αποτελέσει έναν υπερσύγχρονο πυρήνα κινηματογράφου, πολιτισμού και δημιουργικής βιομηχανίας. Ήδη εκπονείται η μελέτη αποκατάστασης των τεσσάρων κτηρίων και του περιβάλλοντος χώρου. Η παράδοση των προμελετών να προβλέπεται να γίνει εντός Σεπτεμβρίου. Τον Αύγουστο ολοκληρώθηκαν οι εργασίες τεχνικής διερεύνησης του φέροντος οργανισμού. Ταυτόχρονα βρίσκεται σε εξέλιξη η στατική αποτύπωση με τη συνδρομή των τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου μας».

Το έργο αυτό δεν θα μπορούσε να προχωρήσει χωρίς τη σημαντική συμβολή της εταιρίας Raycap. Η εταιρεία για άλλη μια φορά μπήκε μπροστά και χρηματοδοτεί όλες τις αναγκαίες μελέτες μέχρι τη δημοπράτηση του έργου. «Η εταιρία του αείμνηστου Κώστα Αποστολίδη καλύπτει τεράστια ποσά που σε άλλες περιπτώσεις θα απαιτούσαν χρόνια καθυστερήσεων και γραφειοκρατίας», εξήγησε ο Γ.Παπαδόπουλος.

Κλείνοντας, ο Δήμαρχος Δράμας, εξήγγειλε πως «αμέσως μετά τη λήξη της φετινής διοργάνωσης, ξεκινούν οι εργασίες ανακαίνισης και εκσυγχρονισμού δύο εμβληματικών χώρων που έχουν άμεση σχέση με το Φεστιβάλ: το Αμφιθέατρο του Δημοτικού Ωδείου Δράμας – την αίθουσα όπου σήμερα βρισκόμαστε – και την ιστορική αίθουσα του κινηματογράφου «Ολύμπια».

Η προγραμματική σύμβαση για το έργο αυτό υπεγράφη τον Νοέμβριο του 2023, με συνολικό προϋπολογισμό 1 εκατομμύριο 460 χιλιάδες ευρώ, ενταγμένο στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Οι εργασίες, που περιλαμβάνουν νέα ηχητικά και φωτιστικά συστήματα, σύγχρονα καθίσματα και δάπεδα, αναβαθμισμένο κλιματισμό και τεχνικό εξοπλισμό αντάξιο διεθνών διοργανώσεων, θα ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους».

Χαιρετισμό απηύθυνε και ο Περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης κύριος Χριστόδουλος Τοψίδης:

«Είναι μεγάλη τιμή και χαρά να βρίσκομαι στο Φεστιβάλ Δράμας που εδώ και μισό αιώνα αποτελεί έναν πυλώνας έκφρασης για όλη την Ελλάδα. Ο πολιτισμός είναι τρόπος ζωής και πολύτιμο αγαθό, και το ότι τόσοι νέοι άνθρωποι αλλά και παλιοί γνώριμοι του φεστιβάλ βρίσκονται εδώ μαζί σας επιβεβαιώνει την μεγάλη αναγνώριση του θεσμού». Ο κύριος Τοψίδης έκανε ιδιαίτερη μνεία στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι του φεστιβάλ που έδωσε και φέτος την ευκαιρία σε πολλούς Δραμινούς να γυρίσουν τις δικές τους ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστεί η ίδια η πόλη.

Στην συνεχόμενη ανοδική πορεία του Φεστιβάλ και την καταξίωσή του στον παγκόσμιο χάρτη, αναφέρθηκε ο Αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας Πέτρος Παρασκευαΐδης, ο οποίος είπε πως «η ταινία μικρού μήκους αποτελεί μια ξεχωριστή μορφή τέχνης. Σε λίγα λεπτά μπορεί να συμπυκνώσει ιστορίες ζωής και να χαρίσει συναισθήματα που μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη».

Αφού ευχαρίστησε το Υπουργείο Πολιτισμού, την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, τη Βουλή των Ελλήνων και τους χορηγούς της διοργάνωσης, το προσωπικό του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Δράμας, τους συνεργάτες και τους εθελοντές, ο Αντιπρόεδρος του Φεστιβάλ Δράμας είπε πως «η φετινή διοργάνωση είναι μια μεγάλη επανεκκίνηση για εμάς. Το Φεστιβάλ μας έχει νέο Καλλιτεχνικό Διευθυντή, τον Γιώργο Αγγελόπουλο, με την συμβολή του οποίου το πρόγραμμα του φεστιβάλ είναι πιο πλούσιο και επίκαιρο.Η νέα μας οπτική ταυτότητα, με την υπογραφή του δραμινού δημιουργού Κωνσταντίνου Παυλίδη, συντέλεσε σημαντικά στην φετινή επιτυχία. Γεμάτη χρώμα και δυναμισμό εκφράζει το φρέσκο πνεύμα που θέλουμε να μεταδώσουμε: το Φεστιβάλ ως γιορτή και πηγή έμπνευσης».

Ο κ.Παρασκευαΐδης θύμισε πως το φεστιβάλ δεν περιορίζεται στους φυσικούς χώρους της Δράμας, αλλά οι ταινίες θα είναι προσβάσιμες δωρεάν μέσω της διαδικτυακής μας πλατφόρμας, φέρνοντας την τέχνη κοντά σε κάθε πολίτη σε όλη την Ελλάδα. «Ιδιαίτερη σημασία έχει για εμάς και το κοινωνικό αποτύπωμα του θεσμού. Μέσα από το «Κινηματογραφικό Εργαστήρι», δόθηκε η δυνατότητα σε Δραμινούς κινηματογραφιστές να δημιουργήσουν τις δικές τους ταινίες, οι οποίες και θα προβληθούν αύριο βράδυ στο Γυμνάσιο Αρρένων. Επίσης, μέσω των παιδαγωγικών μας προγραμμάτων, όπως το «Cinematherapy για τα σχολεία της Δράμας», τις «Μικρές Ταινίες, Μεγάλα Όνειρα», καθώς και το «Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Τεχνητής Νοημοσύνης και 3D Animation», περισσότεροι από 2.000 μαθητές γνώρισαν την τέχνη του κινηματογράφου. Παράλληλα, συμμετέχουμε ενεργά στο νέο πρόγραμμα «Πολιτιστική Συνταγογράφηση» του Υπουργείου Πολιτισμού, που προάγει την ψυχική υγεία μέσω της τέχνης.

Κλείνοντας ανέφερε πως «το Φεστιβάλ Δράμας είναι μία γιορτή που ενώνει ανθρώπους, δίνει φωνή σε νέους δημιουργούς και αφήνει ισχυρό κοινωνικό αποτύπωμα στην πόλη και τη χώρα.Καλή αρχή, καλή επιτυχία σε όλους τους δημιουργούς!».

Την τελετή έναρξης στο Αμφιθέατρο Αντώνης Παπαδόπουλος του Δημοτικού Ωδείου, παρουσίασε ο Βασίλης Τερζόπουλος ο οποίος σύστησε στο κοινό τις κριτικές επιτροπές και τους επικεφαλής των επτά διαγωνιστικών τμημάτων, του Pitching και του Short Film Hub. Ο ίδιος άλλωστε επιμελείται από φέτος το Διεθνές Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Δράμας και μιλώντας για τις επιλογές του είπε πως «δεν μπορέσαμε να αγνοήσουμε όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στη γειτονιά μας…».

Ο Γιώργος Αγγελόπουλος, ανέλαβε επικεφαλής του Εθνικού Διαγωνιστικού που, όπως τόνισε, είναι πολύ υψηλου επιπέδου φέτος, αλλά και του Kiddo, ενός προγράμματος που απευθύνεται σε παιδιά και νέους, το οποίο θεωρεί κομβικής σημασίας γι’ αυτό και το ανέλαβε προσωπικά.

Η Βαρβάρα Δούκα (Pitching) θυμήθηκε οτι πριν μια εικοσαετία απένειμε το βραβείο κοινού ενός φεστιβάλ σε ένα ντροπαλό παιδί με «βαρύ» επίθετο: «ήταν ο Γιώργος Αγγελόπουλος. Και να που σήμερα, ανέλαβε ο ίδιος το καθήκον να βοηθήσει από τη θέση του τα νέα παιδιά»…

Η Αντιγόνη Παπαντώνη (Short Film Hub) αποκάλυψε στο κοινό πως πριν από 15 χρόνια ξεκίνησε την καριέρα της στο σινεμά πουλώντας ποπ κορν και μπύρες σε ένα θερινό στον Πειραιά, και κάλεσε τους νέους δημιουργούς στο καθημερινό ραντεβού του Short Film Hub στον πολυχώρο «Ελευθερία».

Η Μάγια Σφακιανάκη (Short and Green) υπογράμμισε πως «το περιβάλλον δεν νοείται μόνο ως φύση, αλλά και ως κοινωνικό πεδίο που επηρεάζεται από τα συστήματα εξουσίας. Σε έναν κόσμο που καιγεται, το σινεμά δεν μπορεί να μην κραυγάζει…».

Ο Σπύρος Σιάκας (Animation) είπε πως φέτος η έμφαση δόθηκε στο να αναδειχθεί για πρώτη φορά η δουλειά των νέων δημιουργών, ενώ ο Κωστής Χαραμουντάνης, εξομολογήθηκε πως του φαίνεται πολύ παράξενο φέτος να μιλά από την θέση του programmer, καθώς έρχεται ως μικρομηκάς στη Δράμα απο το 2016.

Ο Παναγιώτης Ιωσηφέλης, εξήγησε πως με το Εθνικό Σπουδαστικό ο στόχος ήταν «να φτιάξουμε έναν ασφαλή χώρο, όπου τα παιδιά θα μπορούν να δειξουν τις ταινίες τους, να συνομιλήσουν με φοιτητές διάφορων σχολών και να γνωρίσουν παραγωγούς. Τελικά προέκυψε μια γιορτή και φτάσαμε μέχρι και τις Κάννες…».

Παίρνοντας τον λόγο, ο σκηνοθέτης Άγγελος Φραντζής, τιμώμενο πρόσωπο του φεστιβάλ και μέλος της κριτικής επιτροπής του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος, θύμισε τις διεκδικήσεις και τα άλυτα ζητήματα που έχει θέσει επί τάπητος η κίνηση «Ορατότης μηδέν». «Ακόμα περιμένουμε κάποιες απαντήσεις από τους παράγοντες του χώρου για όλα αυτά», είπε.

Το τέλος της βραδιάς επεφύλλασσε μία ταινία-έκπληξη για το κοινό: την πολυβραβευμένη μικρού μήκους Τα λουλούδια στέκονται σιωπηλά σαν μάρτυρες του ελληνοπαλαιστίνιου σκηνοθέτη Θοδωρή Παναγόπουλου.

Ο δημιουργός ήταν παρών και προλόγισε την ταινία του, μία από τις πιο επιτυχημένες ελληνικές ταινίες μικρού μήκους πρόσφατης παραγωγής, η οποία βραβεύτηκε στα έγκριτα φεστιβάλ Σάντανς και IDFA, ενώ υπήρξε υποψήφια για βραβείο BAFTA. «Το 2023, στη Γλασκώβη ανακάλυψα ένα πολύτιμο αρχείο: ένας σκωτσέζος ιεραπόστολος, το 1936, κινηματογραφεί τα αγριολούλουδα της Παλαιστίνης».

Μέσα από την ταινία του, μια μαρτυρία για το πώς ήταν η παλαιστινιακή γη, η δύναμη του κινηματογράφου διαπερνά το προσωπικό και φτάνει στο συλλογικό. «Η ταινία αυτή είναι ένας βωμός μνήμης και πένθους για μένα. Εισέρχομαι στο παρελθόν σαν φάντασμα από το μέλλον. Ένα δυστοπικό μέλλον… Ελπίζω αυτή η ταινία να ανοίξει ένα σημαντικό διάλογο και για το χρέος μας ως άνθρωποι απέναντι στην κανονικοποίηση της βίας στην πατρίδα μου», ανέφερε ο Θ.Παναγόπουλος.