Αποτελέσματα προκριματικής επιτροπής 43ου Ελληνικού διαγωνιστικού προγράμματος

Αποτελέσματα προκριματικής

Ποιες ταινίες προκρίνονται στο Ελληνικό Διαγωνιστικό Πρόγραμμα

Mε χαρά ανακοινώνουμε τις ταινίες που προκρίθηκαν στο φετινό Ελληνικό Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Δράμας.

Από τις 275 ταινίες που κατατέθηκαν, θα διαγωνισθούν 34 ταινίες. Όπως σημειώνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιάννης Σακαρίδης: «πρόκειται για ένα “σφιχτό” και προσεκτικά επιλεγμένο πρόγραμμα, κατάλληλο για την παρούσα συγκυρία η οποία απαιτεί ευελιξία, αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, ακόμα και την προβολή του Διαγωνιστικού Προγράμματος στο νέο θερινό κινηματογράφο της πόλης».

Η προκριματική επιτροπή απαρτίστηκε από τους:
Σοφία Εξάρχου, σκηνοθέτιδα, παραγωγό.
Γιώργο Μακρή, ηθοποιό, σεναριογράφο.
Αφροδίτη Νικολαϊδου, επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Παναγιώτη Φαφούτη, σκηνοθέτη, παραγωγό.
και τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Δράμας, σκηνοθέτη και παραγωγό Γιάννη Σακαρίδη.

Ακολουθεί η λίστα:

1. GOADS της Baglanea Iris, με υπόθεση, 15′
2. PASHKA του Lipe Oltjon, με υπόθεση, 22′
3. MARE NOSTRUM του Αναγνώστου Δημήτρη, με υπόθεση, 26′
4. HAPPY της Αναστασοπούλου Γιούλης, με υπόθεση, 8′
5. ΙΣΚΙΩΜΑ του Γεραμπίνη Κώστα, με υπόθεση, 15′
6. ΤΟΠΙΟ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ ΚΑΙ ΔΑΣΟΣ του Δούλη Ηλία, πειραματική, 3′
7. ΒΟΥΤΑ του Ζάχου Δημήτρη, με υπόθεση, 18′
8. ΤΕΟ, Ο ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΜΟΥ του Καρτέρη Χρήστου, ντοκιμαντέρ, 14′
9. ΚΑΡΤ-ΠΟΣΤΑΛ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ της Κατερινοπούλου Αφροδίτης, με υπόθεση, 23′
10. ΣΕΒΑΡΑΜΠΕΣ του Κόντος Τζόρτζ, κινούμενα σχέδια, 11′
11. FIAT LUX του Κορακιανίτη Γιώργου, με υπόθεση, 10′
12. Ηρώ /he.ro:/ του Κουκιά-Παντελή Αλέξη, με υπόθεση, 15′
13. ΑΓΡΙΑ ΔΥΣΗ της Κούρτη Δέσποινας, με υπόθεση, 18′
14. ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ της Κρατίδη Αναστασίας, με υπόθεση, 24′
15. 54 / Η ΤΥΦΛΗ ΧΕΛΩΝΑ ΚΙ Η ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ της Μαργάρα Ισαβέλλας, με υπόθεση, 13′
16. MADONNA F64.0 του Μαρκουλάκη Σταύρου, με υπόθεση, 17′
17. ΤΕΡΜΑ του Μουτσιάκα Δημήτρη, με υπόθεση, 17′
18. ΟΤΑΝ ΓΕΛΑΩ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ του Μπόλντα Ντάνιελ, με υπόθεση, 17′
19. DAKAR του Μωραϊτίδη Στέλιου, με υπόθεση, 12′
20. ΧΑΝΣΕΛ της Παπαγεωργίου Βίβιαν, με υπόθεση, 17′
21. ΑΝΑΠΑΥΣΙΣ του Παπαγιαννόπουλου Δημήτρη, με υπόθεση, 17′
22. ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ του Παπαδάκη Μάνου, με υπόθεση, 26′
23. ΜΕΛΑΤΟΝΙΝΗ του Πάστρα Νίκου, με υπόθεση, 13′
24. BELLA της Πετράκη Θέλγιας, ντοκιμαντέρ, 24′
25. PREMIER AMOUR του Ραφτογιάννη Χάρη, με υπόθεση, 15′
26. ANTIVIRUS της Σίμα Αναστασίας, με υπόθεση, 15′
27. ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ ΜΑΝ του Σκούρα Αλέξανδρου, με υπόθεση, 19′
28. Ο ΤΡΟΧΟΣ του Στεφανάκι Γιάννη, κινούμενα σχέδια, 4′
29. QUALIA του Ταταύλαλη Θανάση, με υπόθεση, 17′
30. DEAR JOEL του Τρουμπούκη Θανάση, ντοκιμαντέρ, 18′
31. ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΘΡΑΥΣΤΟ ΠΛΑΝΗΤΗ του Τσιμπίνη Θανάση, με υπόθεση, 17′
32. ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ του Χαραμουντάνη Κωστή, πειραματική, 7′
33. ΤΟ ΜΑΟΥΣ ΣΤΟΡΥ του Χρηστίδη Μιλτιάδη, με υπόθεση, 15′
34. Η ΚΛΗΣΗ του Ψαρά Μάριου, με υπόθεση, 10′

Περισσότερες πληροφορίες:
info@dramafilmfestival.gr (Γραμματεία Φεστιβάλ Δράμας)
Γραφεία Δράμας: τηλ. 25210 47575
Γραφεία Αθήνας: τηλ. 210 3300309

Πρόγραμμα προφεστιβαλικών προβολών – Σάββατο 18 Ιουλίου

Τρίτη εβδομάδα προφεστιβαλικών προβολών
Θερινός Κινηματογράφος ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Σάββατο 18 Ιουλίου 2020

21:30 – ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ


1. Καρτ ποστάλ από το τέλος του κόσμου

Κων. Αντωνόπουλος – 23’

Σάββατο 18 Ιουλίου - Καρτ ποστάλ από το τέλος του κόσμου
Τιμητική Διάκριση Μοντάζ στην Λίβια Νερουτσοπούλου.

Παγιδευμένοι στη δυσλειτουργία των οικογενειακών τους διακοπών, το τελευταίο πράγμα που θα περίμεναν να αντιμετωπίσουν η Δήμητρα, ο Δημήτρης και οι δύο μικρές τους κόρες είναι το απρόσμενο τέλος του κόσμου.

2. Chopper

Γιώργος Καψανάκης – 10’

Chopper
Τιμητική Διάκριση Πρωτότυπης μουσικής στους Νίκο Γιαννακάκη και Δημήτρη Γιαννούλη.

H Άντζι, μη μπορώντας να δεχτεί ότι θα στείλουν τον παππού της στο γηροκομείο – έναν πρώην μηχανόβιο που πάσχει από άνοια – για να περάσει εκεί τις τελευταίες του ημέρες, κλειδώνεται στο δωμάτιο μαζί του και προβαίνει σε μια τελευταία πράξη αγάπης.

3. Για χρόνια πλάγιαζα νωρίς

Ιάκωβος Παναγόπουλος – 29’

Για χρόνια πλάγιαζα νωρίς
Τιμητική Διάκριση Σκηνικών στο Χρήστο Συμεωνίδη.

Ελλάδα, 2017. Η αδυναμία οικονομικής στήριξης του Άρη (πάσχοντα της Νόσου Κινητικού Νευρώνα / ALS), θέτει τη γυναίκα του Περσεφόνη, αντιμέτωπη με τα ανθρώπινα υπαρξιακά όρια. Πόσα χρόνια ταξίδι θέλει τελικά για να φτάσεις πραγματικά «σπίτι»;

4. W

Στέλιος Κουπετώρης – 6’

W
Τιμητική Διάκριση Ειδικά Εφέ στους Γιάννη Πατσιαούρα, Dan Pryor και Berta Valverde.
Βραβείο της Ένωσης Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης ΕΤΕΚΤ.

Ένας δάσκαλος ετοιμάζεται να κάνει το καθημερινό του μάθημα στο σχολείο που εργάζεται, κατά την διάρκεια μίας από τις πιο δύσκολες μέρες να διδάξει.

5. Pathologies of everyday life

Αλέξανδρος Παπαθανασόπουλος – 11’


Τιμητική Διάκριση Ήχου στον Γιάννη Αντύπα.

Ο Σεμπάστιαν κι ο Ρόμπιν ήταν οι παρίες του σχολείου. Σήμερα, δουλεύουν σε σουπερμάρκετ. Για όλα τους φταίει η κοινωνία – κι ο κ. Μπραντ, ο καθηγητής θεάτρου. Απόψε είναι η 10ετής επέτειος της αποφοίτησής τους. Έχουν αποφασίσει να στείλουν ένα μήνυμα: βαρέθηκαν να παίζουν τον Ρόζενκραντζ και τον Γκίλντενστερν.

6. Ο Μάγκας

Αλέξανδρος Κακανιάρης – 17’

Ο Μάγκας
Εύφημος Μνεία

Ο 12χρονος Στρατής είναι ο μεγαλύτερος μάγκας της γειτονιάς. Είναι τόσο μάγκας, που όλοι τον φωνάζουν Μάγκα. Σχεδόν όλοι δηλαδή. Το μόνο που του μένει, είναι να το αποδείξει. Σε αυτούς που δεν τον πιστεύουν. Σχεδόν σε όλους δηλαδή.

 

Πρόγραμμα προφεστιβαλικών προβολών – Σάββατο 11 Ιουλίου

Σάββατο 11 Ιουλίου

«Πλατεία Αμερικής» του Γιάννη Σακαρίδη – Cine Alexandros

Σάββατο 11 Ιουλίου 2020

21:30 – ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ


Το Σάββατο 11 Ιουλίου στις 21:30, το Φεστιβάλ Δράμας παρουσιάζει στο Cine Αλέξανδρος το Amerika Square (Πλατεία Αμερικής) του Γιάννη Σακαρίδη προσφέροντας στο κοινό της πόλης μια ευκαιρία να γνωρίσει το έργο του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ. Το σενάριο έχει πολιτικές αιχμές στο ύφος που υπηρετεί ο δημιουργός από την πρώτη του ήδη ταινία, το WildDuck, ενώ αξιοποιεί το ανθρωποκεντρικό, το δραματικό και το κωμικό στοιχείο με την ίδια ένταση.

H ταινία υπήρξε η επίσημη πρόταση της Ελλάδας για το όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας το 2017.

Το Amerika Square είναι μια από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες για τις οδυνηρές επιπτώσεις του προσφυγικού.

The Hollywood Reporter               

Σάββατο 11 Ιουλίου

Σύνοψη:

Με φόντο την πολύβουη Πλατεία Αμερικής, τέσσερις άνθρωποι συναντιούνται και η πορεία του ενός καθορίζεται από την πορεία του άλλου. Ο Μπίλι (Γιάννης Στάνκογλου) και ο Νάκος (Μάκης Παπαδημητρίου) είναι φίλοι από παιδιά, όμως έχουν εξελιχθεί σε δύο διαμετρικά αντίθετους χαρακτήρες. Ο Νάκος ζει ακόμα με τους γονείς τουκαι μισεί τους ξένους που έχουν κατακλύσει τη γειτονιά του. Ο Μπίλι, ένας rock n’ roll σαραντάρης με το δικό του μπαρ και ένα παράνομο tattoo studio στο πατάρι, βιώνει μια αναπάντεχη ερωτική ιστορία με την Τερέζα (Ξένια Ντάνια), μια μπλεγμένη στα δίχτυα της μαφίας Αφρικανή τραγουδίστρια. Παράλληλα, ο Τάρεκ (Βασίλης Κουκαλάνι), ένας απελπισμένος πρόσφυγας από τη Συρία απευθύνεται όπου μπορεί για να φύγει από τη χώρα με τη 10χρονη κόρη του. Οι ζωές τους διασταυρώνονται με απρόσμενες συνέπειες.

Η ταινία, μεταξύ πολλών άλλων βραβείων σε όλον τον κόσμο, απέσπασε το Βραβείο FIPRESCI καθώς και Ειδική Μνεία Ερμηνείας για τον Βασίλη Κουκαλάνι στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Το 2017 ήταν η επίσημη πρόταση της Ελλάδας για το όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.

Διάρκεια: 86’

Σκηνοθετικό σημείωμα:

«Χιούμορ, σαρκασμός, έρωτας, μεταναστευτικό, trafficking, οικονομική κρίση, ξενοφοβία. Θάλασσα, έρημοι όρμοι, tattoo studio, τζαζ μπαρ, μια πολυκατοικία με όλες τις φυλές του κόσμου. Η Πλατεία Αμερικής, η “Via Veneto” της Αθήνας το ’50 και το ’60, το αγαπημένο μέρος καλλιτεχνών και κινηματογραφιστών, με δεκάδες σινεμά και θέατρα , τώρα είναι μια από τις πιο πολυπολιτισμικές γειτονιές της πρωτεύουσας και ένα πολύ γνώριμο περιβάλλον για μένα ερχόμενος από το Λονδίνο. Μεσολάβησαν πολλά εκεί όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν στην Ελλάδα και ανάπτυσσα την ιδέα της ταινίας. Αφρικανοί, επιδρομές κατά των προσφύγων, και μια πλατεία που πλέον αποτελεί τον πρώτο σταθμό χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών: εκεί όπου χιλιάδες πρόσφυγες περιμένουν έναν τρόπο να φύγουν στη Δ. Ευρώπη.

Κατάγομαι και εγώ από προσφυγική οικογένεια, οι παππούδες μου ήρθαν από την Ανατολική Θράκη. Τα 18 χρόνια που έζησα στο Λονδίνο με κάνανε να έρθω πολύ κοντά σε ανθρώπους που είναι μετανάστες ή πρόσφυγες .

Απέφυγα συνειδητά το μελόδραμα σε θέματα μελοδραματικά από τη φύση τους και προσέγγισα τους “κακούς” με τρυφερότητα, θέλοντας να ανακαλύψω το χιούμορ τους, το σαρκασμό τους, και την “καλή” πλευρά τους…»

Συντελεστές:

Παραγωγός, Σκηνοθέτης: Γιάννης Σακαρίδης.
Σεναριογράφοι: Γιάννης Τσίρμπας, Βαγγέλης Μουρίκης, Γιάννης Σακαρίδης. Η ταινία βασίζεται στη νουβέλα “Η Βικτώρια δεν υπάρχει” του Γιάννη Τσίρμπα (Νεφέλη).
Διανομή ρόλων: Γιάννης Στάνκογλου (Μπίλι), Μάκης Παπαδημητρίου (Νάκος), Βασίλης Κουκαλάνι (Τάρεκ), Θέμις Μπαζάκα (Γεωργία), Ερρίκος Λίτσης (Στάυρος), Αλέξανδρος Λογοθέτης (Μανόλης), Ξένια Ντάνια (Τερέζα), Ρέα Πεδιαδιτάκη (Νάντια), Σουλτάν Αμιρ (Χασάν) , Πέτρος Σαντοβίτο (Αχιλλέας), Αχιλλέας Κυριακίδης (Περικλής).
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Jan Vogel.
Μουσική: Μίνως Μάτσας.
Μοντάζ: Γιάννης Σακαρίδης.
Σκηνογράφος, Ενδυματολόγος: Αλεξία Θεοδωράκη.
Ηχολήπτης: Σπύρος Αραβοσιτάς.
Διεύθυνση Παραγωγής: Κοσμάς Σπηλιωτόπουλος.
Συμπαραγωγοί: ΕΡΤ, Marblemen (UK), Βένια Βέργου, Βασίλης Κωσταντιλιέρης (Arctos) Scripta Manent Tattoo Studio, Athens Filmmakers’ Coop. Με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.

Πρόγραμμα προφεστιβαλικών προβολών – Σάββατο 4 Ιουλίου

Το Φεστιβάλ Δράμας επιστρέφει

To Φεστιβάλ Δράμας επιστρέφει στο θερινό σινεμά Αλέξανδρος.

Σάββατο 4 Ιουλίου 2020

21:30

1. Index Νικόλας Κολοβός – 12’
Golden Dionysos – Best Greek short film, Drama International Film Festival.
Χρυσός Διόνυσος, Βραβείο καλύτερης ταινίας Φεστιβάλ Δράμας.

Το Φεστιβάλ Δράμας επιστρέφει

Η βάρκα που θα μεταφέρει την οικογένεια του Ντάνα στην Ευρώπη είναι έτοιμη να ξεκινήσει, αλλά ο γιος του ο Άλαν αρνείται να αφήσει το φορτηγό. Ο Ντάνα βλέπει πως ο Άλαν έχει σφηνώσει το δάχτυλο του στην καρότσα του φορτηγού. Πανικός κυριεύει τον Ντάνα και η απόγνωση κορυφώνεται καθώς έρχεται αντιμέτωπος με μια τρομακτική απόφαση.

2. Μίλα Ανδρέας Βακαλιός – 15’
Κίνητρο Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.
Έπαινος Ένωσης Ελλήνων Κινηματογραφιστών –GSC στη Φίλη Ολσέφκι.
Βραβείο Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας (ΟΚΛΕ).
Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ).

Το Φεστιβάλ Δράμας επιστρέφει

Η Μίλα κάνει σκέητ. Ο πατέρας της Μίλας είναι άρρωστος. Η Μίλα έχει να δει τον πατέρα της πέντε χρόνια. «Μίλα», σημαίνει «αγαπημένη» στα Πολωνικά Η Μίλα επισκέπτεται τον πατέρα της στο νοσοκομείο. Η Μίλα κάνει σκέητ.

3. Στο δωμάτιο Γεωργία Μ. Σωτήρχου – 14’
Κίνητρο Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου

Το Φεστιβάλ Δράμας επιστρέφει

Όταν λείπει ο Θεός, κάποιος πρέπει να πάρει τη θέση του. Μέσα σε ένα σύγχρονο αστικό περιβάλλον, οι τρεις εμπλεκόμενοι χαρακτήρες, ένας άρρωστος ηλικιωμένος άνδρας, η νεαρή γυναίκα που τον φροντίζει, και η άνεργη μεσήλικη κόρη του, παλεύουν με τη συνείδηση και τις πεποιθήσεις τους ενώ καλούνται να θέσουν τα όρια μεταξύ ηθικής και ελευθερίας.

4. Βίαιη εξίσωση Αντώνης Ντούσιας  – 5’
Βραβείο Animation

Το Φεστιβάλ Δράμας επιστρέφει
Σε έναν πολύχρωμο εξπρεσιονιστικό κόσμο, κάποιες μορφές αρχίζουν μια εξελικτική πορεία προς την τελειότητα. Κάποιες από τις υπόλοιπες μορφές αντιμετωπίζουν τις “εξελιγμένες” με φόβο και αποφασίζουν να τις καταστρέψουν. Όταν το κατορθώνουν στρέφουν τη βία τους σε όποιον τολμά να είναι διαφορετικός. Κυριαρχεί η λατρεία της άγνοιας και το ευαγγέλιο του φθόνου μιας οργανωμένης μειοψηφίας.

5. Ο καραγκιόζης Μιχάλης Γιγιντής – 26’
Κίνητρο Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου

Το Φεστιβάλ Δράμας επιστρέφει
Προσπαθώντας να ξεπεράσει τα παιδικά του τραύματα ο Χρήστος-Ραφαήλ καταφεύγει σε διάφορες λύσεις. Κάνει ομαδικές ασκήσεις αυτοβελτίωσης, αγοράζει το αγαπημένο του αυτοκίνητο, φτιάχνει το σπίτι των ονείρων του, με κρυφούς φωτισμούς και μπάνιο για τους φιλοξενούμενους. Όταν όμως έρχεται η κατάλληλη στιγμή, καταλαβαίνει πως όλα όσα έκρυβε τόσα χρόνια απεγνωσμένα κάτω απ’ το χαλί, είναι ακόμη εκεί.

6. Sad girl weekend Δημήτρης Τσακαλέας – Λήδα Βαρτζιώτη – 15’
Βραβείο Καλύτερης Σπουδαστικής Ταινίας
Τιμητική Διάκριση Κοστουμιών στο Βαγγέλη Καμπέρη

Το Φεστιβάλ Δράμας επιστρέφει
Ένα τελευταίο Σαββατοκύριακο τριών κολλητών φίλων, από τις οποίες οι δύο θα φύγουν για μεταπτυχιακό στο εξωτερικό. Σύντομα συνειδητοποιούν ότι τα «αντίο» είναι δύσκολα να ειπωθούν.

7. Υπνοβατώντας Μελίσσα Αναστάση – 19’
Βραβείο Έλληνες του Κόσμου –“Σωκράτης Δημητριάδη”

Το Φεστιβάλ Δράμας επιστρέφει

Σε ένα απομονωμένο αγρόκτημα, ένα έφηβο αγόρι πρέπει να βοηθήσει τη μητέρα του να γλιτώσει απ’ τον φανατικό πατριό του, καθώς η αφοσίωσή του και η αντίληψή του για τον έξω κόσμο δοκιμάζονται.

 

Interview with Barbara Dukas on the Pitching Lab, the Drama Film Festival’s educational program

Interview with Barbara Dukas

Director and educator Barbara Dukas, the founder and head of the Drama Film Festival’s educational program, explains everything we need to know about the Pitching Lab, which will be conducted online for the first time this year. The experienced creator and Artistic Director of the Municipal Theater of Corfu, has been the heart and soul of the popular Pitching for the past six years, and is very proud of the 21 films completed, having started out as ambitious projects at the Drama Film Festival.

Why should a film creator take part in the Drama Film Festival Pitching workshop? What are the benefits and what are the chances of actually managing to film the movie?

The Pitching workshop is truly the most ‘international’ of the festival’s International section. It requires the presence of the creators throughout, and a personal presentation of the project at the Forum. Sharing one’s ideas with colleagues who are usually within the same age group and from all over the world, means sharing each individual methodology developed through the person’s national history, their surroundings and heritage, and their personal identity, which makes it an extraordinary experience. It offers the joy of exchanging and sharing common concerns and experiences, as well as surprising twists on things you may have taken for granted. Thus, you enrich your thinking, expand your subject matter, and realize that you are not alone, a sole entity with an idea, but rather a part of a complex international ‘village’. You learn to strive for your idea through watching others struggle in the same way, possibly under even harder circumstances than your own, and simultaneously feel out the big picture by experiencing sort of a crash test on whether your project has a place in the international market, how unique it is, and where it needs to be reinforced. Numerous plans went on to other international pitchings, or progressed to script development with the experts they met through this process, and managed to generate films that did well in the international market.

Other than proper script development and successful presentation of a project to potential sponsors, is there a prize?

There are monetary awards given by FINOS FILM, financial support by the Greek Film Center, an award of post production services by AUTHORWAVE, and starting this year we will have individual resources awards, meaning script development and doctoring by our experts, as well as other means of valuable support in the development of the plans.

This year the Pitching Lab is conducted online for the first time. What are the advantages of this?

We want to ensure that all interested parties are afforded the chance to participate regardless of location, and to safeguard the internationally diverse nature of the Pitching Lab, which has accepted projects and assisted in the making of films from Haiti to Singapore, and from Canada to China. This way we secure those who are unable to travel, be it domestically or internationally, accommodate people whose other responsibilities might coincide with our dates, and replace physical presence with a virtual presence! In addition, it allows our lecturers and guest teachers from abroad to widen their engagement, advise the participants on the projects themselves, and give guidance as to their distribution once they’ve been turned into a film (new digital platforms, online festivals etc). We’d like to turn this year’s disadvantage of travel restrictions into an advantage of an enriched program, a robust team of lecturers, and the capacity to join the forum from anywhere in the world.

Pitching workshops are usually aimed at local filmmakers. Contrarily, the Drama Film Festival is open to professionals from all over the world. Why is that?

In international festivals, pitching workshops are also international, and there are well-known international workshops regardless of festivals. What I think is needed as a supportive link to local cinema, is an intermediate workshop during the year, independent of the festival, which will promote pitching as an idea, convey the skills that are necessary for short film creators to hold their own in a forum, and at the same time help participants refine their plans. Yannis Sakaridis, the new Artistic Director, is very open to efforts like this, and in general to any educational activity that may boost Greek film makers’ productions and help short films find their voice. This will engage the Festival’s Talent Lab in other fields, as it did in 2009 when it was first launched and it covered other areas like Actor Management, Editing etc.

You’ve been the heart and soul of the Drama Talent Lab (Pitching Lab, Pitching Forum) from day one. You’ve handled dozens of projects in their early stages. Are there any discernible trends or weaknesses in short film makers? Do Greeks stand out in any way?

The most common weakness that my co-workers and I have spotted is the very limited subject matter, either revolving around a central current issue, like the crisis, immigration, abuse, or thematically copying the filmmakers’ favorite movie genres, especially sci-fi and mystery. I would conclude that what’s missing is originality of ideas, and so we struggle to find the bedrock of a good pitch, which is nothing other than what is my motivation, what drives me to make this film, why does it speak to me, how is it relevant to me, where am I in the plot? At the end of the day, why do I want to make this film? There used to be another weakness: Resistance to change. I mean, doing multiple re-writes during the workshop, working on the presentation, going so far as to change the subject itself or the title, or even the focal point of the whole plot. But things have progressed nowadays, mainly because Greek filmmakers stand on equal ground as their peers within an international community that travels a lot, exchanges ideas at international events, and works in a culturally diverse environment, often with foreign collaborators. We like to believe that throughout these 6 years, Drama’s Pitching Lab has contributed significantly to this mission. At this point I’d like to acknowledge and thank all our loyal collaborators in this endeavor: Stathis Paraskevopoulos, with whom I’ve worked on the creation of the Educational Program of the Drama Film Festival since 2009, Georgina Kakoudaki who has been a stable pillar of the Pitching Lab, John Stephens, our valuable associate of three years, who’s guided our participants in understanding the importance of structure in a quality project, certain guests like Agathi Darlasi and Alexandra Boussiou, as well as our associates from abroad who all added their personal touch and helped find a place for the plans in the international sphere. Leon Herbert, Andrew Horton, Tony Watts, and, of course, our beloved Bobby Roth, whose workshops in both Drama and Athens uncovered for us all the secrets of the filmmaking process from A to Z.

How do you feel watching a project you’ve worked on in the Pitching Lab finally become a film? Is the end result very different than what you had in mind when labouring over it? How close is the final product to the original intentions on paper?

It’s vital that films get produced, and the Pitching Lab has been active for six years, has got 21 films under its belt and is preparing 3 more. Some remained as we conceived them from start to finish, others changed quite a bit in the process, either because the casting or the budget made it necessary, or because changes in the script lead them down a different path. Wrapping up a short film might seem easier that a feature film, but anyone who’s attempted it knows that’s not the case. For us it’s a celebration every time one of our “Labies” announces that they’re starting filming, because we’ve created a tight-knit, strong community of people who took part in the past 6 years, and the mutual support is astounding.

June 21, 2020

Pitching Lab: Συνέντευξη με την Βαρβάρα Δούκα

Συνέντευξη με την Βαρβάρα Δούκα

Συνέντευξη με την Βαρβάρα Δούκα για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Δράμας Pitching Lab

Η σκηνοθέτης και εκπαιδεύτρια Βαρβάρα Δούκα, ιδρύτρια και υπεύθυνη για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Δράμας, μας εξηγεί ό,τι πρέπει να ξέρουμε για το Pitching Lab που φέτος θα διεξαχθεί για πρώτη φορά online. Η έμπειρη δημιουργός και καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας, είναι εδώ και έξι χρόνια η ψυχή του δημοφιλούς Pitching, και πολύ περήφανη για τις 21 ταινίες που ολοκληρώθηκαν ξεκινώντας την πορεία τους ως φιλόδοξα πρότζεκτ στο Φεστιβάλ Δράμας.

Γιατί να συμμετάσχει κάποιος που ετοιμάζει ταινία, στο εργαστήρι Pitching του Φεστιβάλ Δράμας; Τί θα αποκομίσει και πόσο πιο πιθανό είναι να καταφέρει να γυρίσει την ταινία του;

Το εργαστήριο PITCHING του Φεστιβάλ της Δράμας, είναι πραγματικά το πιο ‘διεθνές’ από το Διεθνές τμήμα του. Απαιτεί την παρουσία των δημιουργών, σε όλη του τη διάρκεια, και την προσωπική παρουσίαση του project στο Forum. Tο να μοιραστεί κανείς τις ιδέες του, με συναδέλφους συνήθως συνομήλικους απ’ όλον τον κόσμο, σημαίνει να μοιραστεί και τη μεθοδολογία που ο καθένας αναπτύσσει, ανάλογα με την ιστορία της χώρας του, το περιβάλλον του, και τις καταβολές του, την προσωπική του ταυτότητα, γεγονός που δεν είναι μία απλή εμπειρία. Προσφέρει τη χαρά της ανταλλαγής και του μοιράσματος κοινών αγωνιών και εμπειριών, αλλά και πολλών εκπλήξεων σε θέματα που θεωρεί κανείς δεδομένα. Έτσι εμπλουτίζει τη σκέψη του, διευρύνει τη θεματολογία του, καταλαβαίνει ότι δεν είναι μόνος του, αυτοφυής, αυτός και η ιδέα του, μέσα σε αυτό το πολύπλοκο διεθνές ‘χωριό’. Μαθαίνει να αγωνίζεται για την ιδέα του, βλέποντας τον αντίστοιχο αγώνα και άλλων, και μάλιστα ίσως σε περισσότερο αντίξοες συνθήκες από αυτές που νόμιζε ότι βρίσκεται, και ταυτόχρονα, ψηλαφεί την ‘μεγάλη εικόνα’ , βιώνοντας το πρώτο crash test για το αν το project του ‘χωράει’ στην παγκόσμια αγορά, κατά πόσο αυθεντικό είναι, και που χρειάζεται στήριξη. Πολλά σχέδια, συνέχισαν και σε άλλα διεθνή pitching ή προχώρησαν την ανάπτυξη των σεναρίων τους με experts που γνώρισαν μέσα από αυτήν την διαδικασία, και έτσι κατάφεραν να υλοποιήσουν ταινίες που είχαν τύχη, και στη διεθνή αγορά.

Πέρα από την σωστή ανάπτυξη του σεναρίου και την επιτυχημένη παρουσίαση του πρότζεκτ σε δυνάμει χρηματοδότες, υπάρχει κάποιο έπαθλο;

Υπάρχουν τα χρηματικά βραβεία από την FINOS FILM, η χρηματική ενίσχυση από το ΕΚΚ, το βραβείο σε παροχές POST από την AUTHORWAVE, και από φέτος θα έχουμε και επί μέρους βραβεία ‘εις είδος’, δηλαδή ενίσχυση στην ανάπτυξη του σεναρίου από τους expert μας (development- script doctoring) και άλλα πολύτιμα στην πορεία των σχεδίων.

Φέτος, για πρώτη φορά το Pitching Lab γίνεται online. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της διαδικτυακής διοργάνωσης του;

Θέλουμε να μη χαθεί καμία ευκαιρία συμμετοχής ενδιαφερομένων από όποιο μέρος της γης, και να μην αλλοιωθεί ο πολυεθνικός χαρακτήρας του Pitching Lab, που έχει δεχτεί projects, και έχει βοηθήσει να γίνουν ταινίες, από την Αϊτή και τη Σιγκαπούρη, και από τον Καναδά ως την Κίνα. Αυτό σημαίνει ότι διασφαλίζουμε όλους όσους δε μπορούν να ταξιδέψουν είτε από το εξωτερικό, είτε στο εσωτερικό, δίνουμε την ευκαιρία να συμμετέχουν και άνθρωποι που ίσως το ίδιο διάστημα έχουν και άλλες υποχρεώσεις, και αντικαθιστούμε τη ‘φυσική’ παρουσία, με παρουσία on line! Μας δίνεται επίσης η δυνατότητα εισηγητές και guests teachers, που ζουν στο εξωτερικό, να έχουν μια πιο πλούσια συμμετοχή, να δώσουν συμβουλές στους συμμετέχοντες για τα ίδια τα projects, αλλά και για το πού μπορούν να τα διοχετεύσουν όταν γίνουν ταινίες (καινούριες ψηφιακές πλατφόρμες, festivals on line, ενίσχυση σχεδίων κ.α.). Θέλουμε να κάνουμε το φετινό μειονέκτημα του περιορισμού των ταξιδιών, πλεονέκτημα πλούσιου προγράμματος, ενισχυμένου team από εισηγητές, και δυνατότητα παρακολούθησης του forum, σε όλα τα μέρη της γης.

Συνήθως τα εργαστήρια Pitching απευθύνονται σε κινηματογραφιστές της χώρας διεξαγωγής του εργαστηρίου. Το Φεστιβάλ Δράμας, αντίθετα, απευθύνεται σε επαγγελματίες από όλο τον κόσμο. Γιατί;

Στα διεθνή φεστιβάλ, τα εργαστήρια pitching είναι και αυτά διεθνή, όπως υπάρχουν και πολύ γνωστά διεθνή εργαστήρια, ανεξαρτήτως φεστιβάλ. Αυτό που πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει ως βοηθητικός κρίκος της εντόπιας κινηματογραφίας, είναι ένα ενδιάμεσο εργαστήριο κατά τη διάρκεια του χρόνου, ανεξαρτήτως των ημερών του φεστιβάλ, που να προωθεί την έννοια του pitching, να επικοινωνεί στην κοινότητα των ‘μικρομηκάδων’, τις ικανότητες που χρειάζονται για να σταθούν σε ένα διεθνές forum, αλλά και επιπλέον να βοηθά όσους συμμετείχαν, στην περαιτέρω επεξεργασία των σχεδίων τους. Ο Γιάννης ο Σακαρίδης, ο νέος Καλλιτεχνικός Διευθυντής, είναι απόλυτα θετικός σε μία τέτοια προσπάθεια, και γενικότερα σε κάθε εκπαιδευτική δραστηριότητα που μπορεί να εξελίξει την παραγωγή των Ελλήνων κινηματογραφιστών, και να βοηθήσει τη Μικρού Μήκους Ταινία να βρει τη ‘γλώσσα’ της. Αυτό θα δραστηριοποιήσει και το Talent Lab του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας, και σε άλλα πεδία, όπως είχε συμβεί και το 2009, που ιδρύθηκε, και κάλυπτε και άλλους τομείς, όπως η Διεύθυνση Ηθοποιών, το Μοντάζ, κ.ά.

Υπήρξες από την πρώτη στιγμή η ψυχή του DramaTalent Lab (Pitching Lab, Pitching Forum). Έχουν περάσει από τα χέρια σου δεκάδες πρότζεκτ σε αρχικό στάδιο. Υπάρχουν κάποιες ευδιάκριτες τάσεις ή και αδυναμίες που παρατηρείς στους μικρομηκάδες; Υπάρχει κάτι που διαφοροποιεί τους Έλληνες;

Η συνηθέστερη αδυναμία, που έχουμε εντοπίσει και εγώ και οι συνεργάτες μου, είναι κυρίως η φτωχή θεματολογία, που ελίσσεται πάντα γύρω από ένα επίκαιρο θέμα π.χ. κρίση, προσφυγικό, κακοποίηση, ή μιμείται θεματικά, είδη που αγαπούν να βλέπουν ως ταινίες οι κινηματογραφιστές (κυρίως ταινίες μυστηρίου ή sci-fi). Θα έλεγα λοιπόν ότι λείπει η αυθεντικότητα στις ιδέες, και έτσι δυσκολευόμαστε να βρούμε και το κέντρο ενός καλού pitching, που δεν είναι άλλο από «το κίνητρο που με οδηγεί, να κάνω αυτήν την ταινία». Γιατί μιλάει αυτό το θέμα μέσα μου, σε τι με αφορά, που βρίσκομαι εγώ μέσα στην πλοκή, τελικά: ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΩ να κάνω αυτήν την ταινία; Παλαιότερα, υπήρχε και μια άλλη αδυναμία: η απροθυμία αλλαγών. Δηλαδή, να μεταγράψει κάποιος πολλές φορές το θέμα του κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου, να δουλέψει πάνω στην παρουσίαση του, αλλάζοντας ίσως και το ίδιο το θέμα του ή τον τίτλο του σχεδίου, ή ακόμα και το κέντρο βάρους της ίδιας του της πλοκής. Όμως αυτά έχουν προχωρήσει με τον καιρό, κυρίως γιατί οι Έλληνες κινηματογραφιστές, αποτελούν πλέον ισάξια μέλη μιας κινηματογραφικής κοινότητας, που ταξιδεύει πολύ, ανταλλάσσει ιδέες μέσα από διεθνείς διοργανώσεις, δουλεύει σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον και πολλές φορές και με ξένους συνεργάτες. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτά τα 6 χρόνια το Pitching Lab της Δράμας, προσέφερε πολλά σε αυτήν την αποστολή. Θέλω εδώ να κάνω μία σημαντική αναφορά, και να ευχαριστήσω όλους τους πιστούς συνεργάτες σε αυτήν την προσπάθεια, τον Στάθη Παρασκευόπουλο που από το 2009 εργαστήκαμε για την ίδρυση του Εκπαιδευτικού προγράμματος του Φεστιβάλ στη Δράμα, τη Τζωρτζίνα Κακουδάκη που όλα αυτά τα χρόνια παρέμεινε σταθερός πυλώνας του Pitching Lab, τον John Stephens, επί τρία χρόνια σημαντικό συνεργάτη μας, ο οποίος βοήθησε να κατανοήσουν οι συμμετέχοντες τη σημασία στη δομή ενός καλού project, τους guests όπως η Αγάθη Δαρλάση, και η Αλεξάνδρα Μπουσσίου, αλλά και τους συνεργάτες από το εξωτερικό, που βάλανε τη δική τους πινελιά στο να βοηθήσουν να βρουν τα σχέδια τη θέση τους σε ένα διεθνές γίγνεσθαι. Τον Leon Herbert, Andrew Horton, τον Tony Watts, και φυσικά τον αγαπημένο Bobby Roth, που με τα εργαστήρια του στη Δράμα και στην Αθήνα, μας μύησε με το βλέμμα του, στα μυστικά όλης της κινηματογραφικής διαδικασίας από το Α ως το Ω.

Βλέποντας projects πάνω στα οποία έχετε δουλέψει στο Pitching Lab να γίνονται τελικά ταινίες, πώς νιώθεις; Είναι πολύ διαφορετικό το τελικό αποτέλεσμα από αυτό που είχατε στο μυαλό σας δουλεύοντας εντατικά τόσες μέρες; Τελικά πόσο κοντά σε αυτό που υπήρξε ως πρόθεση στο χαρτί βρίσκεται μια ταινία;

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να παράγονται ταινίες, και το Pitching Lab, μετράει στα έξι χρόνια λειτουργίας του, ήδη 21 ταινίες στο ενεργητικό του, και ετοιμάζονται άλλες τρεις. Άλλες ξεκίνησαν και τελείωσαν όπως τις φανταστήκαμε πριν οι λέξεις γίνουν εικόνες, άλλες άλλαξαν πολύ στην πορεία, είτε γιατί οι συνθήκες, το casting ή ο προϋπολογισμός τους επέβαλαν αλλαγές, είτε γιατί αλλαγές στο σενάριο τους οδήγησε σε άλλα μονοπάτια. Το να τελειώσει κανείς μία μικρού μήκους ταινία, μπορεί να φαντάζει πιο εύκολο απ’ ότι μια μεγάλου μήκους, αλλά όσοι το επιχειρούν, ξέρουν καλά ότι δεν είναι. Για μας, είναι μία γιορτή κάθε φορά που ένας από τα «Labάκια» μας, αναγγέλλει ότι μπαίνει σε γυρίσματα, γιατί έχουμε μια αγαπημένη και ισχυρή κοινότητα από τους ανθρώπους που συμμετείχαν όλα αυτά τα έξι χρόνια, και η αλληλοϋποστήριξη μεταξύ τους, είναι συγκινητική.

Νέο ρεκόρ συμμετοχών στο 43ο Φεστιβάλ Δράμας

Νέο ρεκόρ συμμετοχών

Τις 267 έφτασαν οι αιτήσεις για το φετινό Φεστιβάλ Δράμας

Σε πείσμα των συνθηκών που επικράτησαν λόγω της πανδημίας του Covid-19, περισσότερες από ποτέ υπήρξαν φέτος οι αιτήσεις συμμετοχής για το Εθνικό Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Δράμας. Η προθεσμία εξέπνευσε την Δευτέρα το βράδυ (15/6/2020), και ο απολογισμός είναι ένα ακόμα ρεκόρ συμμετοχών: οι αιτήσεις για το 43ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας έφτασαν τις 267 έναντι των περσινών 240.

To νέο αυτό ρεκόρ για το φεστιβάλ, φανερώνει την σταθερά ανοδική πορεία παραγωγής της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους, και, ειδικά στην δεδομένη συγκυρία, την ανάγκη των νέων κινηματογραφιστών να εκφραστούν καλλιτεχνικά σε ένα πρωτόγνωρο σκηνικό.

Ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής Γιάννης Σακαρίδης και οι συνεργάτες του νοιώθουν την ανάγκη να ευχαριστήσουν τους Έλληνες μικρομηκάδες για την αθρόα συμμετοχή τους στην διοργάνωση και ανυπομονούν να τους υποδεχθούν στη Δράμα.

Τα αποτελέσματα της διαδικασίας πρόκρισης θα ανακοινωθούν μέχρι τα μέσα Ιουλίου.

Νέο ρεκόρ συμμετοχών στο 43ο Φεστιβάλ Δράμας

Και κάποια στατιστικά στοιχεία…
Στις 267 αιτήσεις συμμετοχής συμπεριλαμβάνονται 153 ταινίες μυθοπλασίας, 53 ντοκιμαντέρ, 51 πειραματικές ταινίες και 10 κινούμενα σχέδια. Από τους 285 σκηνοθέτες που υπέβαλαν συμμετοχή οι 193 (67,72%) είναι άντρες και οι 92 (32,28%) γυναίκες. Το Φεστιβάλ Δράμας, ο «φυσικός» χώρος της ταινίας μικρού μήκους και αποδέκτης της συνολικής ετήσιας ελληνικής παραγωγής, είναι εδώ για να αναδείξει τα νέα κινηματογραφικά ταλέντα εν τη γενέσει τους αλλά και να ενθαρρύνει την δημιουργία της ταινίας μικρού μήκους ως αυτόνομη κατηγορία που αφορά δημιουργούς κάθε ηλικίας, και θα βρίσκεται πάντα αρωγός και υποστηρικτής της.

Περισσότερες πληροφορίες:
info@dramafilmfestival.gr (Γραμματεία Φεστιβάλ Δράμας)
Γραφεία Δράμας: τηλ. 25210 47575
Γραφεία Αθήνας: τηλ. 210 3300309

Μανώλης Μελισσουργός: Ο νέος Head Programmer του Διεθνούς Διαγωνιστικού Προγράμματος

Μανώλης Μελισσουργός

Συνέντευξη στην Ευάννα Βενάρδου

Είναι η ήρεμη δύναμη του Φεστιβάλ και ένας από τους βασικούς «πυλώνες» του εδώ και μια 15ετία. «Γέννημα θρέμμα» του Φεστιβάλ Δράμας, από τα χέρια του, ως συντονιστής διεθνούς προγράμματος, έχουν περάσει χιλιάδες μικρού μήκους ταινίες απ’ όλον τον κόσμο, σπουδαίοι κινηματογραφιστές όπως ο Τερι Γκίλιαμ, αλλά και δεκάδες μέλη κριτικών επιτροπών. «Τέρας» ψυχραιμίας, αλλά και πηγή αβίαστου γέλωτος σε στιγμές που απαιτούν εκτόνωση της έντασης, ο Μανώλης είναι ο επαγγελματίας που θέλεις να έχεις δίπλα σου στα δύσκολα, αλλά και στα ευχάριστα. Η νέα του θέση ήρθε σαν φυσική εξέλιξη μιας επιτυχημένης πορείας γεμάτης ταινίες από τα πέρατα του κόσμου.

  • Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με το Φεστιβάλ Δράμας;

Η πρώτη μου επαφή με το Φεστιβάλ Δράμας ήταν το 2004 ως εποχιακός. Η αρχή ήταν δύσκολη λόγω χρονικών συγκυριών που αφορούσαν τις προθεσμίες. Ανεβαίνοντας όμως στη Δράμα για το Φεστιβάλ, η μαγεία της σκοτεινής αίθουσας , η ενέργεια του κόσμου και το ίδιο το Φεστιβάλ ως τόπος ανάδειξης και προώθησης νέων ανθρώπων με κέρδισαν αμέσως – και η σχέση συνεχίζεται.

  • Η εμπειρία σου στο Διεθνές Τμήμα του Φεστιβάλ μετρά πολλά χρόνια. Πως βλέπεις την εξέλιξη της μικρού μήκους διεθνώς; Υπάρχουν κάποιες νέες ευδιάκριτες τάσεις; Ποια χώρα σε έχει εντυπωσιάσει για τις επιδόσεις της στην μικρού μήκους ταινία και γιατί;

Η μικρού μήκους ταινία, αν και είναι ανεξάρτητο καλλιτεχνικό προϊόν, δεν αντιμετωπιζόταν πάντα ως τέτοιο. Τουλάχιστον όχι στο βαθμό που έχει κατακτήσει σήμερα. Οι τεχνολογικές εξελίξεις και οι εναλλακτικοί τρόποι διανομής, η σημασία αλλά και η αυξανόμενη δημοτικότητα των Φεστιβάλ, έχουν βοηθήσει σε αυτό. Επίσης η μικρού μήκους ταινία είναι μια άμεση καταγραφή της πραγματικότητας. Δείτε πόσες ταινίες γυρίστηκαν στην καραντίνα ή την ταινία που έστησε ο Spike Lee για το θάνατο του George Floyd. Οι θεματικές ποικίλλουν κι εναλλάσσονται. Διαπροσωπικές σχέσεις, κοινωνικά προβλήματα, πολιτικές ταινίες και φυσικά φέτος ταινίες “καραντίνας”, εσωτερικές, προσωπικές και “απομονωμένες”. Από χώρες που με έχουν εντυπωσιάσει, φυσικά πρώτη θα βάλω την Ελλάδα. Το επίπεδο αλλά και οι διακρίσεις που κερδίζουν οι ελληνικές ταινίες μικρού μήκους την κατατάσσουν πολύ ψηλά. Εκτός Ελλάδος, η κεντρική Ευρώπη μας τροφοδοτεί σταθερά με καλές ταινίες, έχοντας και δυνατές σχολές κινηματογράφου και οργανισμούς προώθησης. Η Πολωνία και η Τσεχία είναι δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Επειδή όμως ο ρόλος μας είναι να ψάχνουμε τα πιο κρυμμένα, μας προσφέρει μεγάλη χαρά να ανακαλύπτουμε μια δυνατή ταινία από χώρα με μικρή κινηματογραφική ικανότητα και διπλή χαρά να μας υποβάλλονται ταινίες από το Drama Pitching Lab, που κατά κάποιο τρόπο τις νιώθουμε «παιδιά μας».

  • Συχνά, σε “πηγαδάκια” του Φεστιβάλ, ακούμε γκρίνιες για το επίπεδο των ξένων ταινιών σε σχέση με τις ελληνικές, ακόμα και για το επίπεδο των Ελλήνων του Κόσμου (σπουδαστές, επαγγελματίες που ζουν στο εξωτερικό) σε σχέση με τις εγχώριες παραγωγές. Έχοντας παρακολουθήσει πλήθος ξένων ταινιών όλα αυτά τα χρόνια, θεωρείς πως αυτή η κριτική αδικεί τους Έλληνες μικρομηκάδες; Έχει αλλάξει κάτι τα τελευταία χρόνια;

Ο καθηγητής μου στο Πάντειο Στέφανος Ροζάνης, έλεγε να είμαστε απροϋπόθετοι. Πολύ καλύτερο από γκρινιάρηδες. Σαφώς το budget παίζει ρόλο στην μετουσίωση μιας ιδέας σε ταινία. Παρόλα αυτά, μια από τις πιο δυνατές ταινίες που έχω δει είναι γυρισμένη στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου (Meeting evil του Reza Parsa από τη Σουηδία). Μπορεί οι όροι παραγωγής ή η ευκολία που γίνονται τα πράγματα να είναι καλύτερα στο εξωτερικό. Διεκδικώντας τα αυτονόητα για το ελληνικό σινεμά, δεν πρέπει να στεκόμαστε μόνο σε αυτά. Η συνεργατικότητα και η αλληλεγγύη των μικρομηκάδων είναι πολύ πιο αναπτυγμένες, κάτι που το βιώνουμε και χαιρόμαστε πολύ γι’ αυτό και στο Φεστιβάλ. Επίσης την χειρότερη περίοδο της κρίσης, αυταπόδεικτα η ελληνική μικρού μήκους πάει πολύ καλά, οπότε παραμένω αισιόδοξος.

  • Πιστεύεις πως το αξιόλογο Διεθνές Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Δράμας είναι παραγκωνισμένο σε σχέση με το Ελληνικό, το οποίο, εκ των πραγμάτων, προσελκύει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον του Φεστιβάλ; Πως μπορεί να αλλάξει αυτό;

Στη Δράμα ανοίγουμε μια πόρτα σε πολλά κινηματογραφικά σύμπαντα, τόσα όσα και οι ταινίες μας. Σαφώς και επιδιώκουμε να είμαστε ο τόπος συνάντησης της ελληνικής μικρού μήκους ταινίας. Προσφέρουμε όμως στο κοινό μας την ευκαιρία να γνωρίσει, και στους μικρομηκάδες να «συγχρωτιστούν” –για να χρησιμοποιήσω και μια επίκαιρη λέξη, με διαφορετικές κινηματογραφίες. Το Διεθνές Διαγωνιστικό έχει την αναγνώριση της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου και της Fipresci αλλά και τους μικρομηκάδες από όλον τον κόσμο. Παρά τον κορωνοϊό, λαμβάνουμε πλήθος αιτήσεων, ήδη είμαστε στις 1200 και ανεβαίνουμε. Προγραμματίζουμε ωραία πράγματα και αλλαγές για τις οποίες θα πρέπει να περιμένετε το Φεστιβάλ!

  • Πόσο καθοριστικός μπορεί να είναι ο (αφανής για το κοινό, πλην σημαντικός) ρόλος του head programmer; Τι οραματίζεσαι αναλαμβάνοντας τη νέα σου θέση;

Καταρχάς να ευχαριστήσω τον νέο Καλλιτεχνικό Διευθυντή Γιάννη Σακαρίδη αλλά και τον Πρόεδρο Γιώργο Δεμερτζή για την εμπιστοσύνη. Ήμουν τυχερός, τόσο με τον Αντώνη Παπαδόπουλο όσο και με τον Γιάννη τώρα, να εργάζομαι με ανθρώπους που δίνουν χώρο και ελευθερία στους συνεργάτες τους. Ο ρόλος μου είναι ξεκάθαρος, να αναδείξουμε μαζί με τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή και μια πολύ δυνατή ομάδα εκλεκτόρων το Διεθνές Διαγωνιστικό και η τελική επιλογή να συνιστά μια πρωτότυπη πρόταση προγράμματος από διαφορετικές κινηματογραφίες. Το όραμά μου είναι να αξιοποιήσουμε και κυκλοφορήσουμε περαιτέρω αυτήν την πρόταση.

  • Επί σειρά ετών δούλεψες με πλήθος κριτικών επιτροπών του Φεστιβάλ. Τι αποκόμισες από την εμπειρία σου αυτή; Πόσο καθοριστική είναι η προσωπικότητα των μελών μιας επιτροπής αλλά και η (καλή ή κακή) σχέση μεταξύ τους, πέρα από την επαγγελματική τους επάρκεια, για να προκύψει ένα δίκαιο αποτέλεσμα;

Είχα τη χαρά στις επιτροπές να γνωρίσω και να ζήσω για λίγο με μερικά από τα ιερά τέρατα του ελληνικού σινεμά. Κρατάω κάτι από τον καθένα τους και τολμώ μερικούς να τους θεωρώ φίλους μου. Φυσικά μιλάμε για καλλιτέχνες και ισχυρές προσωπικότητες, οπότε και διαφωνίες θα υπάρχουν και περί της κρίσης τους δεν μπορώ να επεκταθώ. Ως προς τη διαδικασία όμως, υπήρχε πάντα ένα καλό κλίμα και μια αίσθηση καθήκοντος που υπαγόρευε το τελικό αποτέλεσμα. Βέβαια, δεν τους άφηνα ποτέ να πάνε για ύπνο, πριν καταλήξουν στο αποτέλεσμα που θεωρούσαν αυτοί δίκαιο.

  • Θα μας δώσεις μερικά παραδείγματα από απρόοπτα που έχουν σημειωθεί με κριτικές επιτροπές όλα αυτά τα χρόνια; Ποια ήταν η πιο δυσάρεστη και ποια η πιο ευχάριστη ανάμνηση που έχεις από τους ανθρώπους αυτούς που έχουν περάσει από το Φεστιβάλ;

Το βράδυ της Παρασκευής μετά το πέρας των προβολών, είναι το πιο δύσκολο πάντα, γιατί πρέπει να ξενυχτήσει η επιτροπή για να βγάλει τα βραβεία. Θυμάμαι μια φορά είχα πάρει κάτι ειδικές καραμέλες με καφεΐνη για οδηγούς. Παρότι προσέφερα αυστηρά μία στον καθένα, ένα μέλος έφαγε αρκετές , με συνέπεια να τελειώσουμε στις πέντε το πρωί και να μην μπορεί να κοιμηθεί μέχρι την άλλη νύχτα. Επίσης, επειδή η εγκεφαλική δραστηριότητα θέλει ζάχαρη, πολλές φορές μου ζητήθηκε να διακόψουμε για να τιμήσουμε τις Δραμινές μπουγάτσες, “αναγκάζοντάς” με να κρύβω τα κλειδιά από τις πόρτες. Είναι πάντα ευχάριστο να γνωρίζεις σημαντικούς ανθρώπους που εκτιμάς το έργο τους και ευτυχώς, παρότι υπήρξαν “δύσκολοι” χαρακτήρες, δεν υπήρξε ποτέ δύσκολη στιγμή ή αδιέξοδο που να με φέρει σε άβολη θέση.

  • Μπορεί ο ναρκισσισμός ενός νεαρού καλλιτέχνη να καταστρέψει την εικόνα και εν τέλει το έργο του, σε μια καριέρα που τώρα ξεκινά;

Η Τέχνη προϋποθέτει έκθεση. Το σινεμά, όπως λέει ο Γκοντάρ, είναι η πιο όμορφη απάτη του κόσμου, άρα χρειάζεται και λίγος ναρκισσισμός. Ο καλλιτέχνης και η ιδιοσυγκρασία του πρέπει να υποστηρίζουν το έργο του και όχι το αντίθετο. Όσο η δυναμική παραμένει τέτοια, δε θεωρώ ότι τα αποτελέσματα μπορεί να είναι καταστρεπτικά.

  • Ως προσωπικότητα είσαι ψύχραιμος, εργατικός και αποδοτικός. Τι εννοείς, γράφοντας στο βιογραφικό σου πως είσαι επικίνδυνος όταν βαριέσαι;

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, φαίνεται να με γνωρίζεις… (γελάει). Επειδή είμαι άνθρωπος της δράσης, προτιμώ να ασχολούμαι και στον ελεύθερο χρόνο μου με αυτό που με ενδιαφέρει, το σινεμά και τα φεστιβάλ. Αν κάθομαι, υπάρχει ο κίνδυνος να πέσω σε αντιπαραγωγικές δραστηριότητες, πράγμα επικίνδυνο, δε βρίσκεις;

Project Submission Pitching Lab – 43rd Drama International Short Film Festival

Project Submission Pitching Lab

7 th edition this year for Drama Pitching Lab and Forum, as part of the 43rd Drama International Short Film Festival – DISFF (September 20-26, 2020). The Pitching Lab/Forum will be conducted ONLINE EXCLUSIVELY in English.

Project Submission Pitching Lab – 43rd Drama International Short Film Festival

A. Pitching Lab

4-day PITCHING Workshop for projects (short fiction or animation up to 20’/documentaries up to 30′). Project Submission (exclusively in English) until July 1, 2020 by mail at pitching@dramafilmfestival.gr

The completed application form:

  • Synopsis up to 200 words.
  • Project description up to 500 words ( a logline of up to 50 words should be concluded).
  • CVs of the project creative team (author/writer, director & producer) up to 200 words each.
  • Audiovisual material.

Selected projects will be announced on July 31, 2020 (up to 12 projects).

B. Pitching Forum

The Pitching Forum will be held on line, on Friday, September 25, with the participation of financiers, producers, festival directors and other experts. The Pitching Forum will be open to the public in live streaming.

Presentation time for each project 5 ’
Q&A time 5 ‘

Awards:

  • Finos Film cash prize.
  • EKK contribution in the production.
  • Authorwave (post production services).

Mentorship Awards

  • Development / script doctoring sessions.

Pitching Lab Conductor: Barbara Dukas

with the support

Πρόσκληση Ενδιαφέροντος Pitching Lab – 43ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας

Για έβδομη χρονιά φέτος, στο πλαίσιο του 43ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας – DISFF (20- 26 Σεπτεμβρίου 2020), θα πραγματοποιηθεί εργαστήριο pitching και forum παρουσίασης οπτικοακουστικών σχεδίων μικρού μήκους σε παραγωγούς και χρηματοδότες. Το Pitching Lab/Forum θα διεξαχθεί ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΑ και αποκλειστικά στην αγγλική γλώσσα.

A. Pitching Lab

4ήμερο Εργαστήριο PITCHING για σχέδιο ταινίας μικρού μήκους (μυθοπλασίας ή κινουμένων σχεδίων έως 20’/ ντοκιμαντέρ έως 30’). Κατάθεση των σχεδίων (αποκλειστικά στην Αγγλική γλώσσα) έως 1η Ιουλίου 2020 στο mail pitching@dramafilmfestival.gr

Φάκελος κατάθεσης:

  • Σύνοψη έως 200 λέξεις
  • Περιγραφή του σχεδίου έως 500 λέξεις (σε αυτήν πρέπει να περιλαμβάνεται logline έως 50 λέξεις).
  • Βιογραφικά της δημιουργικής ομάδας (σεναριογράφου, σκηνοθέτη, παραγωγού) έως 200 λέξεις έκαστο.
  • Οπτικοακουστικό υλικό.

Ανακοίνωση επιλεγμένων σχεδίων 31 Ιουλίου 2020 ( έως 12 σχέδια).

B. Pitching Forum

Το Pitching Forum θα διεξαχθεί ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΑ την Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου με προσκεκλημένους παραγωγούς, χρηματοδότες, διευθυντές φεστιβάλ και λοιπούς ενδιαφερόμενους. Το Pitching Forum θα είναι ανοιχτό για το κοινό σε live streaming.

Χρόνος παρουσίασης για κάθε project 5’
Χρόνος ερωτήσεων και απαντήσεων 5’

Bραβεία:

  • Finos Film (χρηματικό έπαθλο).
  • ΕΚΚ (συμμετοχή στην παραγωγή της ταινίας).
  • Authorwave (υπηρεσίες post).

Έπαινοι:

  • Development / script doctoring sessions.

Διεύθυνση Pitching Lab: ΒΑΡΒΑΡΑ ΔΟΥΚΑ

 

Συνέντευξη του Γιάννη Σακαρίδη στη Κέλυ Σταμούλη για το dikastiko.gr

Συνέντευξη του Γιάννη Σακαρίδη

Η Κέλυ Σταμούλη από dikastiko.gr μίλησε με τον σκηνοθέτη Γιάννη Σακαρίδη για τον Καθηγητή κ. Τσιόδρα, το Netflix, το Φεστιβάλ Δράμας, την κορυφαία ταινία του “Amerika Square” και άλλα ενδιαφέροντα.

Ολόκληρη η συνέντευξη του Γιάννη Σακαρίδη

1.- Καθηγητής κ. Τσιόδρας. Ποια χαρακτηριστικά τον έχουν καταστήσει πρωταγωνιστή της καθημερινότητάς μας;

Παρακολούθησα τον κ. Τσιόδρα, όταν συνειδητοποίησα ότι οι συζητήσεις με φίλους και συνεργάτες σταματούσαν απότομα λίγο πριν τις 6. Τις τελευταίες βδομάδες, οι πράξεις και τα λόγια των διάσημων και των σταρς δεν έχουν τόσο μεγάλη σημασία όσο των επιστημόνων και των γιατρών. Οι celebrities, οι rich and famous, παρά τις προσπάθειες τους, δεν επειρεάζουν την ηθική πυξίδα. Κανένας απ’ αυτούς δεν είναι ο μαγνητικός Βορράς της συνείδησης μας. Όπως ο Dr Fauci στην Αμερική, έτσι και ο Λοιμοξιολόγος Σωτήρης Τσιόδρας στην Ελλάδα, είναι ο σταρ των ημερών μας. Με ψυχραιμία ανακοινώνει και αναλύει τα στατιστικά μιας παράξενης κρίσης. Αν και υπάρχει μια νοσηρή αισιοδοξία και ένας ενθουσιασμός για μια σκληρή κατάσταση, ο κ. Τσιόδρας είναι πράγματι αξιολάτρευτος για πάρα πολλούς λόγους. Μας θυμίζει κάποιον συμμαθητή μας, που πάντα ήταν διαβασμένος, ήξερε απ’ έξω το μάθημα, αλλά ποτέ δεν έκανε επίδειξη της σοφίας του. Μας έπεισε, αυτός και η ομάδα του, να μείνουμε μέσα για βδομάδες, κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας. Καραντίνα στους υγιείς.

2.- Ποιόν ηθοποιό θα επιλέγατε να ενσαρκώσει τον Καθηγητή κ. Τσιόδρα σε υποθετική ταινία σας;

Ο κ. Τσιόδρας διαθέτει μια προσωπικότητα, που την γνωρίζουν πλέον πολλοί ηθοποιοί μας. Όπως γνωρίζετε, στην Ελλάδα, έχουμε εξαιρετικούς ηθοποιούς. Τον Άρη Σερβετάλη μάλλον θα επέλεγα να τον ενσαρκώσει. Θα κατέληγα στην επιλογή του Άρη, για τη φωνή, τη σεμνότητα στο βλέμμα, τη θρησκευτικότητα αλλά και τον ανθρωπισμό που έχει η αύρα του. Επιπλέον, ο Άρης διαθέτει μοναδική αίσθηση στην κινησιολογία.

3.- Ποια ταινία του παγκόσμιου κινηματογράφου αποτελεί ναυαρχίδα καλλιτεχνική;

Το Mulholland Drive του David Lynch. Είναι μια Σουρεαλιστική, neo noir ταινία με μεγάλες δόσεις μυστηρίου. Κάθε φορά που την βλέπω, ανακαλύπτω κάτι τελείως καινούργιο στην ταινία αυτήν και κυριολεκτικά μπορώ να μιλάω ώρες για τη συγκεκριμένη ταινία. Συναισθηματικά μου θυμίζει την άλλη Αμερικάνικη ναυαρχίδα, το Sunset Boulevard που ομοίως ασχολείται με το Hollywood και το film industry.

4.- Ποιο είναι το μήνυμα της ταινίας σας “Amerika Square”;

Σε μια σύγχρονη Καζαμπλάνκα δύο φίλοι, ο Νάκος (Μάκης Παπαδημητρίου) και ο Μπίλλη (Γιάννης Στάνκογλου) μεγαλωμένοι στην ίδια πολυκατοικία, πήγαν στο ίδιο σχολείο, έχουν τις ίδιες σχεδόν παραστάσεις, μόνο που ο Νάκος αντιμετωπίζει την έλευση των μεταναστών και προσφύγων με αμηχανία στην αρχή και στη συνέχεια εχθρικά. Αντιθέτως ο Μπίλλη λειτουργεί ανθρωπιστικά και με ισορροπία, φτάνοντας να θυσιαστεί για την αγαπημένη του Τερέζα. Ρατσιστής δεν γεννιέσαι γίνεσαι.

Συνέντευξη του Γιάννη Σακαρίδη 3

5.- Πως εξειδικεύεται το ταλέντο, που πρέπει να διαθέτει ένας ηθοποιός, για να ερμηνεύσει άριστα έναν ρόλο;

Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν κακοί ηθοποιοί αλλά κακό casting. Είναι ένας μαγικός συνδυασμός αμοιβαίας εμπιστοσύνης, αυτοσχεδιασμού, οξυδέρκειας, σκληρής δουλειάς και έμπνευσης.

6.- Είστε καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Δράμας. Τι καινούριο να περιμένουμε;

Θα δώσουμε μεγάλη σημασία στην εκπαίδευση. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς θα δουλέψουμε με νέους δημιουργούς, όλων των ηλικιών, και με τη συμμετοχή της εγχώριας κοινωνίας της Δράμας, η οποία για χρόνια αγκαλιάζει αυτό το φυτώριο, ανοίγοντας το δρόμο σε πολλούς κινηματογραφιστές. Δημιουργούμε ένα νέο Διεθνές Σπουδαστικό Διαγωνιστικό, που θα φέρει στο φεστιβάλ ταινίες και συντελεστές από τα καλύτερα Film Schooll του κόσμου. Επιπλέον θα συντελέσει στην επίτευξή του οράματος μας, για μια Κινηματογραφική Σχολή στη Δράμα. Θέλουμε να βοηθήσουμε τους «μικρομηκάδες» να δουν το μικρό τους όνειρο να γίνεται μεγάλο, δηλαδή το πέρασμα τους στη μεγάλου μήκους. Περισσότερη εξωστρέφεια στις επιλογές ταινιών αλλά και focous σε workshops στη κινηματογραφο-θεραπεία, στη dramatotherapy… στη περίπτωση μας… Drama-therapy.

7.- Ποια σειρά του Netflix σας έχει συνεπάρει;

Το επίπεδο είναι πολύ ψηλά. Για ψυχαγωγία τo Better call Saul, με πρωταγωνιστές ένα ζευγάρι δικηγόρων που δοκιμάζουν τα όρια του επαγγέλματος, με έναν πολύ ιδιαίτερο και συγχρόνως κωμικό τρόπο. Αριστούργημα όμως της χρονιάς θεωρώ ότι είναι το Unbelievable.

8.- Ποιο θεωρείτε κορυφαίο έργο τέχνης;

Ένα από τα αγαλματίδια από μάρμαρο του κυκλαδίτικου πολιτισμού, που παριστάνει έναν καθιστό μουσικό να παίζει λύρα. Διακρίνεται για την απλοποίηση των σχημάτων και των αναλογιών και τονίζονται κάποια ελάχιστα στοιχεία, απαραίτητα στο τελικό αποτέλεσμα. Με ταξιδεύει αυτό το αγαλματάκι και το βρίσκω παγκόσμιο και συγχρόνως κατ΄ εξοχήν τοπικό.

9.- Ποια είναι η ύψιστη καταξίωση που μπορεί να βιώσει ένας Σκηνοθέτης;

Κατ’ αρχάς να μπορεί να είναι ειλικρινής απέναντι στον εαυτό του και την τέχνη του. Όταν δούλεψα στο trailer του Eyes Wide Shut κατάλαβα ότι ο Stanley Kubrick είχε συμβόλαιο συνεργασίας με τη Warner Brothers, στο οποίο του δινόταν η δυνατότητα να κάνει ταινία όποιο σενάριο ήθελε, όποτε επιθυμούσε, χωρίς περιορισμούς στο χρόνο ή στο budget! Απόλυτο κοντρόλ στη διαδικασία, παρέα με έναν κολωσό που σε υποστηρίζει.

Συνέντευξη του Γιάννη Σακαρίδη 2

Ο Σκηνοθέτης Γιάννης Σακαρίδης είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Μικρού Μήκους της Δράμας. Έχει σπουδάσει σινεμά στο Λονδίνο, όπου έζησε για 18 χρόνια. Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία Wild duck έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Τορόντο. Η πολυβραβευμένη ταινία του, Amerika Square, ήταν η επίσημη συμμετοχή της Ελλάδας στα Όσκαρ.