ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
48ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας – 2025
48ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας – 2025
Μαρία Καλλιμάνη
Η Μαρία Καλλιμάνη γεννήθηκε στο Αίγιο το 1969. Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια, φοίτησε στην Ανώτατη Δραματική Σχολή του θεατρικού οργανισμού «Μορφές», του Θεάτρου Εμπρός. Στο θέατρο, έχει συνεργαστεί με σημαντικούς σκηνοθέτες στην Ελεύθερη Σκηνή, στο Εθνικό Θέατρο, καθώς και στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Έχει συμμετάσχει σε ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους και σε τηλεοπτικές σειρές. Το 2015 απέσπασε το Βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου από την Ακαδημία Κινηματογράφου για την ερμηνεία της στην ταινία Στο Σπίτι του Α. Καρανικόλα, και ήταν υποψήφια Α’ Γυναικείου Ρόλου από την Ακαδημία Κινηματογράφου, για τις ταινίες Μαχαιροβγάλτης του Γ. Οικονομίδη, Νοτιάς του Τ. Μπουλμέτη, Κρέας του Δ. Νάκου, καθώς και υποψήφια Β’ γυναικείου ρόλου για την ταινία Εκεί που Ζούμε του Σ. Γκορίτσα. Τα τελευταία χρόνια, έχει συμμετάσχει σε δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές, όπως Άγριες Μέλισσες, Οι Πανθέοι, Milky Way. Συμμετέχει, επίσης, στην τηλεοπτική σειρά Οι Αθώοι που θα προβληθεί στο Mega το φθινόπωρο του 2025. Φέτος, συμμετείχε στην παράσταση Γυάλινος Κόσμος του Τ. Ουίλλιαμς, σε σκηνοθεσία Antonio Latella, Θέατρο Τέχνης στη Φρυνίχου. Επίσης, συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Αργύρη Παπαδημητρόπουλο στην ταινία Ηλέκτρα 7, μία πρωτοβουλία της Ακαδημίας Κινηματογράφου και του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, στην οποία εργάστηκαν επτά σημαντικοί Έλληνες σκηνοθέτες.
Έλσα Λεκάκου
Η Έλσα Λεκάκου είναι καταξιωμένη Ελληνίδα ηθοποιός. Το έργο της στον κινηματογράφο και την τηλεόραση περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το ντεμπούτο της στη σειρά του Amazon Greek Salad (2023), καθώς και συμμετοχές σε βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους όπως Copa Loca (2017), που έκανε πρεμιέρα στο Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών του Φεστιβάλ Καννών, και το Brutalia, Days of Labour (2021), το οποίο έλαβε μέρος στο επίσημο διαγωνιστικό της Εβδομάδας Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών και τιμήθηκε με το Βραβείο Canal+ Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους. Στον κινηματογράφο έχει πρωταγωνιστήσει, μεταξύ άλλων, στις ταινίες μεγάλου μήκους Broadway (2022), Killerwood (2024) και Kyuka: Before Summer’s End (2024), η οποία έκανε πρεμιέρα στο τμήμα ACID του Φεστιβάλ Καννών και απέσπασε διακρίσεις. Για την ερμηνεία της στο Kyuka, τιμήθηκε με το Βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου (Βραβεία Ίρις).
Δημοσθένης Παπαμάρκος
Ο Δημοσθένης Παπαμάρκος γεννήθηκε στη Μαλεσσίνα Λοκρίδος. Σπούδασε Αρχαία Ελληνική Ιστορία στην Αθήνα και στην Οξφόρδη. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, διηγήματα και graphic novels. Το 2015, η συλλογή διηγημάτων του, Γκιακ, απέσπασε το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών-Ίδρυμα Πέτρου Χάρη και το Βραβείο Διηγήματος/Νουβέλας του περιοδικού Ο Αναγνώστης· κυκλοφορεί στα ρωσικά, στα γερμανικά και στα ιταλικά. Επίσης, έχει γράψει για το Θέατρο και τον Κινηματογράφο, και έχει συνεργαστεί τόσο ως συγγραφέας όσο και ως δραματουργός με τις σημαντικότερες θεατρικές σκηνές της Ελλάδας (Εθνικό Θέατρο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση) και με το Θέατρο της Στουτγάρδης.
Ανδρέας Σινάνος
Ο Ανδρέας Σινάνος γεννήθηκε στην Ανδραβίδα. Σπούδασε Κινηματογράφο στη Σχολή Σταυράκου στην Αθήνα. Είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου (EFA), της Ένωσης Γάλλων Κινηματογραφιστών (AFC), καθώς και της Ένωσης Ελλήνων Κινηματογραφιστών (GSC). Έχει συνεργαστεί ως διευθυντής φωτογραφίας σε πολλές ταινίες με σκηνοθέτες όπως ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Chris Marker, ο Hiner Saleem, η Jeanine Meerapfel, η Selma Baccar, ο Semih Kaplanoglu, ο Tayfun Pirselimoglu και ο Özcan Alper. Για τις ταινίες Το Πέρασμα της Βασιλικής Ηλιοπούλου και Το Γαλάζιο Φόρεμα του Γιάννη Διαμαντόπουλου, τιμήθηκε με το Βραβείο Φωτογραφίας από το Υπουργείο Πολιτισμού. Για τις ταινίες Olga Robards του Χρήστου Βακαλόπουλου, Ισημερία του Νίκου Κορνήλιου και Ο Δραπέτης του Λευτέρη Ξανθόπουλου, απέσπασε το αντίστοιχο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Για την ταινία Memories of the Wind του Özcan Alper, βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ της Αττάλειας. Για την ίδια ταινία, καθώς και για την ταινία Sideway του Tayfun Pirselimoglu, τιμήθηκε από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου Τουρκίας (SIYAD). Για την ταινία KERR του Tayfun Pirselimoglu απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Φωτογραφίας στο Asian Film Festival του Λος Άντζελες. Για την ταινία Dilsiz του Murat Pay, τιμήθηκε με βραβεία στα Φεστιβάλ Καισάρειας, Μαλάτειας και Βοσπόρου στην Κωνσταντινούπολη. Με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο συνεργάστηκε στις ταινίες Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού, Το Βλέμμα του Οδυσσέα, Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα, Το Λιβάδι που Δακρύζει (υποψηφιότητα για Καλύτερη Φωτογραφία από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου), Η Σκόνη του Χρόνου, Τρία Λεπτά (To Each His Own Cinema), καθώς και στην ανολοκλήρωτη Άλλη Θάλασσα.
Άγγελος Φραντζής
Ο Άγγελος Φραντζής είναι σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Κινηματογράφο στην INSAS στις Βρυξέλλες. Οι ταινίες του, (Polaroid, Το όνειρο του σκύλου, Μέσα στο δάσος, Σύμπτωμα, Ακίνητο ποτάμι, Ευτυχία, Ο νόμος του Μέρφυ), έχουν βραβευθεί και προβληθεί σε πολλά διεθνή φεστιβάλ. Ασχολήθηκε για αρκετά χρόνια με την κινηματογραφική κριτική καθώς και με έργα μικτών τεχνικών που έχουν παρουσιαστεί στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, στο Φεστιβάλ Αθηνών και στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
Παναγιώτης Ευαγγελίδης
Ο Παναγιώτης Ευαγγελίδης γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται. Είναι σκηνοθέτης του κινηματογράφου, σεναριογράφος, συγγραφέας και μεταφραστής λογοτεχνίας. Έχει εκδώσει τέσσερα μυθιστορήματα. Μεταφράζει σχεδόν αποκλειστικά από τα Ιαπωνικά. Έχει γράψει σενάρια για το ελληνικό σινεμά, μεταξύ των οποίων την Αληθινή Ζωή, τη Στρέλλα και το Ξενία σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη Πάνο Κούτρα για τις ομώνυμες ταινίες. Κάνει κυρίως ταινίες ντοκιμαντέρ παρατήρησης ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα. Πορτραίτα ανθρώπων, ταινίες δωματίου. Οι ταινίες του: Τσιπ και Όβι, Η Ζωή και ο Θάνατος του Σέλσο Ζούνιορ, Λάμπουν στο Σκοτάδι, Δίπτυχο, Η Καθαρή Ζωή, Ίρβινγκ Παρκ, Οι Γάμοι της Τήλου, Σίβυλλα, Πορτραίτο του Συλλέκτη σε Ώριμη Ηλικία, Σύλβια Ρόμπυν.
Κατερίνα Γρέγου
Η Κατερίνα Γρέγου είναι επιμελήτρια εκθέσεων και καλλιτεχνική διευθύντρια του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ), Αθήνα. H επιμελητική της πρακτική εστιάζει σε κοινωνικό-πολιτικά θέματα, με έμφαση σε ζητήματα δημοκρατίας, δικαιωμάτων, οικονομίας και οικολογίας. Έχει επιμεληθεί πολυάριθμες διεθνείς εκθέσεις και μπιενάλε, όπως, μεταξύ άλλων, την 1η Διεθνή Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Ρίγας (LV), 5η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης (GR), τη Μπιενάλε του Γκέτεμποργκ (SE), την Ευρωπαϊκή Μπιενάλε, Manifesta 9 (BE), το 4ο Fotofestival Manheim Ludwigshafen Heidelberg (DE), την Μπιενάλε της Ιρλανδίας ΕV+Α, καθώς και τρία εθνικά περίπτερα στηn Μπιενάλε της Βενετίας (Δανία, Βέλγιο, Κροατία). Εκθέσεις της έχουν παρουσιαστεί στο Μουσείο Reina Sofia, Μαδρίτη, την Akademie der Kunst, Βερολίνο, το BOZAR, Βρυξέλλες, το Steirischer Herbst, Graz, την Kunsthalle Tallinn (ΕS) και την Kunsthalle Mulhouse (FR), μεταξύ άλλων..
Helena Wittmann
Η Helena Wittmann είναι καλλιτέχνις και σκηνοθέτις με έδρα το Αμβούργο. Οι ταινίες της, συμπεριλαμβανομένης της πιο πρόσφατης μεγάλου μήκους Human Flowers of Flesh (2022) και της πρώτης της ταινίας μεγάλου μήκους Drift (2017), έχουν προβληθεί διεθνώς σε φεστιβάλ κινηματογράφου καθώς και σε εκθέσεις (μεταξύ άλλων στα Φεστιβάλ του Λοκάρνο, της Βενετίας, στην Tate Modern, στο MoMA, στο Φεστιβάλ του Τορόντο, στο Διεθνές Φεστιβάλ Νέας Υόρκης, Ρότερνταμ, Mar del Plata, Ομπερχάουζεν, Ann Arbor, Viennale, FID Marseille και FICUNAM), αποσπώντας πολλά βραβεία. Δίδαξε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Αμβούργου από το 2015 έως το 2018 και εργάστηκε ως μέντορας στη σχολή κινηματογράφου Elias Querejeta Zine Eskola στο Σαν Σεμπαστιάν της Ισπανίας. Επιπλέον του σκηνοθετικού της έργου, δημιουργεί εγκαταστάσεις και συνεργάζεται ως διευθύντρια φωτογραφίας με άλλους σκηνοθέτες και καλλιτέχνες.
Σοφία Δημοπούλου
Η Σοφία Δημοπούλου σπούδασε Θεατρολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και ξεκίνησε την επαγγελματική της πορεία στο θέατρο. Από το 2001 ασχολείται επαγγελματικά με το κάστινγκ, το οποίο συνεχίζει μέχρι σήμερα μέσω της εταιρείας Ready2Cast, σε συνεργασία με τον Φώτη Ξυδιανό. Είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου (EFA), της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και του εκτελεστικού συμβουλίου του ICDA – International Casting Directors Association. Έχει συνεργαστεί με πολλούς σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες, όπως τον Άγγελο Φραντζή (Ευτυχία, Ο Νόμος του Μέρφυ), τον Μενέλαο Καραμαγγιώλη (JACE), την Ελίνα Ψύκου (Ο γιος της Σοφίας), την Πέννυ Παναγιωτοπούλου (September, Wishbone), τη Σόνια Λίζα Κέντερμαν (Ο Ράφτης) και την Ασημίνα Προέδρου (Πίσω από τις Θυμωνιές). Έχει επίσης συνεργαστεί με σκηνοθέτες του εξωτερικού, με πιο πρόσφατες τις ταινίες The Return του Uberto Pasolini και Maria του Pablo Larraín. Σημαντική είναι και η παρουσία της στην τηλεόραση, με συμμετοχές σε σειρές όπως Ο Σιωπηλός Δρόμος του Βαρδή Μαρινάκη, Τα Καλύτερά μας Χρόνια της Όλγας Μαλέα, Ψέματα και Έρημη Χώρα του Γιώργου Γκικαπέππα, Σώσε με του Πιέρου Ανδρακάκου, Στα 4 του Σέργιου Κωνσταντινίδη, Η Γέφυρα του Γιάννη Χαριτίδη, Σωτέ του Κωνσταντίνου Αντωνόπουλου και Maestro του Χριστόφορου Παπακαλιάτη.
Μαρία Λυσικάτου
Η Μαρία Λυσικάτου σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον (Τέξας) και συνέχισε τις σπουδές της στην Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει πολυετή εμπειρία στην οργάνωση, παραγωγή, συντονισμό και προώθηση πολιτιστικών εκδηλώσεων, με συνεργασίες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Από το 2000 είναι βασικό στέλεχος του κινηματογράφου Τριανόν και από το 2006 Διευθύντρια Μάρκετινγκ και Δημοσίων Σχέσεων της 2-1-0 Film. Το 2014 ανέλαβε τη γενική διεύθυνση του κινηματογράφου Τριανόν, ίδρυσε την εταιρεία διανομής Filmcenter Τριανόν και είναι νόμιμη εκπρόσωπος της ΑΜΚΕ NoTraditional, εταιρεία που διοργανώνει πολιτιστικές δράσεις σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Δημήτρης Μουτσιάκας
Ο Δημήτρης Μουτσιάκας γεννήθηκε το 1986 και σπούδασε στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου. Με την πρώτη του ταινία, Ποιος Βασίλης? (2011), διαγωνίστηκε στο εθνικό και διεθνές τμήμα του DISFF. Η ταινία συμμετείχε, επίσης, σε διεθνή φεστιβάλ ανά τον κόσμο και απέσπασε το Βραβείο Odysseus, Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους στο LGFF και το Βραβείο Silver Reel, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Λουκέρνης. Το 2020 γύρισε τη δεύτερη μικρού μήκους ταινία του, Τέρμα, η οποία διαγωνίστηκε επίσης στο DISFF, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας και σε άλλα φεστιβάλ του εξωτερικού. Η τελευταία του δουλειά, ο Γκέκας, κέρδισε τρία βραβεία στο 47ο DISFF για Καλύτερο Σενάριο, Καλύτερη Φωτογραφία και το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους στο εθνικό διαγωνιστικό. Από το 2013 εργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτη στη διαφήμιση και τον κινηματογράφο.
Simone Bardoni
Ο Simone Bardoni είναι καλλιτεχνικός διευθυντής και επιμελητής προγράμματος του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Κονκόρτο, ενός από τα σημαντικότερα διεθνή φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στην Ιταλία, το οποίο πραγματοποιείται στα τέλη Αυγούστου σε ένα υπαίθριο θερινό σινεμά στην πόλη Pontenure. Είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Μπολόνια όπου πραγματοποίησε σπουδές Κριτικής Κινηματογράφου. Έχει εργαστεί στο σινεμά ως σεναριογράφος, ενώ από το 2012 δραστηριοποιείται ως επιμελητής προγράμματος για κινηματογράφους και φεστιβάλ. Διδάσκει, επίσης, στη Σχολή Κινηματογραφικών Σπουδών, παραδίδοντας μαθήματα σχετικά με τη διανομή ταινιών μικρού μήκους και τη συμμετοχή τους σε φεστιβάλ. Επιπλέον, συνεργάζεται με τη MIA | Mercato Internazionale Audiovisivo, μια διοργάνωση για επαγγελματίες του κινηματογράφου που πραγματοποιείται στη Ρώμη, καθώς και με την εταιρεία διανομής Lights On. Είναι επίσης κριτικός λογοτεχνίας και κινηματογράφου για το εβδομαδιαίο περιοδικό Film Tv.
Μαρία Δρανδάκη
Η Μαρία Δρανδάκη ίδρυσε τη Homemade Films το 2009. Aπό το 2009 μέχρι σήμερα, με σταθερή αγάπη και προτίμηση στο τολμηρό, ανανεωτικό σινεμά, ήταν παραγωγός ή συμπαραγωγός σειράς επιτυχημένων ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους που συμμετείχαν και κέρδισαν βραβεία σε πολλά διεθνή φεστιβάλ (Κάννες, Βερολίνο, Βενετία, Λοκάρνο, Τορόντο, Ρότερνταμ, ΙDFA, Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου, BAFTA, Palm Springs κ.ά.), και προβλήθηκαν σε κινηματογραφικές αίθουσες, τηλεοπτικούς σταθμούς και πλατφόρμες streaming σε ολόκληρο τον κόσμο. Παράλληλα, συμμετέχει ως expert σε θέματα κινηματογραφικής παραγωγής και συμπαραγωγών σε εργαστήρια, σεμινάρια, και industry events. Είναι μέλος των δικτύων παραγωγών EAVE και ΑCE.
Loes van Keulen
Η Loes van Keulen είναι μέλος της επιτροπής επιλογής ταινιών μικρού και μεσαίου μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ και εργάζεται ως επιμελήτρια προγράμματος ταινιών μικρού μήκους στο φεστιβάλ Leiden Shorts. Κατάγεται από την Ολλανδία και ζει στο Βερολίνο. Είναι κάτοχος ερευνητικού μεταπτυχιακού τίτλου στις Σπουδές Μέσων, με ειδίκευση στις Σπουδές Κινηματογράφου, απόφοιτος του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ.
Anna Feistel
Η Anna Feistel είναι επιμελήτρια κινηματογραφικών προγραμμάτων, εικαστικών έργων και διαμεσολαβήτρια τέχνης, με έδρα το Αμβούργο. Σπούδασε Λογοτεχνία, Τέχνη και Μέσα στο Πανεπιστήμιο της Κωνστάντζας και στο Πανεπιστήμιο La Sapienza της Ρώμης. Το πάθος της για τις ταινίες μικρού μήκους γεννήθηκε πριν από αρκετά χρόνια, όταν διοργάνωσε ένα φοιτητικό φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους και όταν ξεκίνησε να εργάζεται σε έναν κοινοτικό κινηματογράφο. Έχει εργαστεί ως διαμεσολαβήτρια τέχνης για την Art Basel, το Μουσείο Τεχνών και Βιομηχανίας του Αμβούργου (MKG) και την Kunstverein Konstanz. Από το 2016 έχει αναλάβει διάφορες θέσεις εντός του οργανισμού προώθησης ταινιών μικρού μήκους του Αμβούργου, Kurzfilm Agentur Hamburg, μεταξύ άλλων στο τμήμα διανομής, στη διοργάνωση του φεστιβάλ και στο πρότζεκτ «Κινηματογράφος στα Σχολεία». Από το 2019, είναι μέλος της επιτροπής επιλογής του Διεθνούς Διαγωνιστικού Προγράμματος και συντονίστρια προγράμματος του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Αμβούργου (Kurzfilm Festival Hamburg).
Nihan Sivridag
Η Nihan Sivridag είναι πολιτιστική λειτουργός με έδρα το Βερολίνο, η οποία έχει εργαστεί από διάφορες θέσεις σε έργα και συνεργαστεί με θεσμούς στους τομείς του Θεάτρου, του Κινηματογράφου και των Εικαστικών Τεχνών. Έχει συνεργαστεί με καταξιωμένους πολιτιστικούς φορείς όπως το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου, τα Berliner Festspiele και το Ινστιτούτο Γκαίτε στο Βερολίνο. Από το 2021, είναι μέλος της επιτροπής επιλογής του προγράμματος Berlinale Shorts.
Κωνσταντίνος Βασίλαρος
Παραγωγός και συνιδρυτής της StudioBauhaus, ο Κωνσταντίνος Βασίλαρος έχει παράξει ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και animation, όπως το Riviera (2024) του Ορφέα Περετζή (4 βραβεία Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης) και το Αγία Έμυ (2021) της Αρασέλη Λαιμού (Ειδική Μνεία Λοκάρνο, 2 υποψηφιότητες Independent Spirit Awards). Σπούδασε Παραγωγή στο University for the Creative Arts (Η.Β.), στο NY Film Academy (ΗΠΑ) και κατέχει μεταπτυχιακό στη Δημιουργική Επιχειρηματικότητα από το Goldsmiths. Στις μικρού μήκους animation περιλαμβάνονται Μια Νύχτα στο Νεκροταφείο (Καλύτερο Animation Ίρις 2023), Η Πορνογραφική Συλλογή του Κάφκα (Βραβείο Ωνάση & Καλύτερου Σεναρίου AIFF) και Ροζ Βουνό (υποψήφιο για Ίρις). Διετέλεσε και line producer για το Loving Vincent.
Δημήτρης Καπουράνης
Ο Δημήτρης Καπουράνης είναι ηθοποιός, τραγουδιστής και σεναριογράφος. Γεννήθηκε το 1994 στους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας και σήμερα ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Μηχανικός Παραγωγής και Διοίκησης στο Πολυτεχνείο Κρήτης (2012–2017) και στη συνέχεια φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (2017–2020). Το 2020 ήταν μέλος της ομάδας KiOmos Kinitai (ground acrobatics, ακροβατικά, acrobatic ball). Από το 2020 έως το 2023 είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά Τα Καλύτερά μας Χρόνια. Στο Θέατρο έχει συνεργαστεί με τον Δημήτρη Τάρλοου στην παράσταση Κοτζαμπάσης του Καστρόπυργου (2021), με τον Βασίλη Θεοδωρόπουλο στο Ανατολή (Καλοκαίρι 2022), στο Thebes Land (2022 – Βραβείο Δημήτρη Χορν 2024), με τον Στέφανο Αντωνίου στο LULU (2022), στο Βέρθερος (2023) με τον Δημήτρη Χαραλαμπόπουλο και στο Brokeback Mountain (2024–) σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου. Είναι frontman και τραγουδιστής του psychedelic rock συγκροτήματος Cosmonuts. Παράλληλα, έχει ασχοληθεί με τη σεναριογραφία, με έργα όπως το Rivers and Roses (μεγάλου μήκους), Those Who Remain (μίνι σειρά) και Perseus (ταινία μικρού μήκους). Στον Κινηματογράφο, έχει συνεργαστεί με τον Παντελή Βούλγαρη (Το Τελευταίο Σημείωμα), τον The Boy (Το Γυμναστήριο), τον Δημήτρη Γκότση (Pendulus), τον Γιώργο Ζαφείρη (Απόσταση Μηδέν), τον Βασίλη Κεκάτο (Wild Days) και τον Γιώργο Τσεμπερόπουλο (Στέλιος). Πρόσφατα, εμφανίστηκε στην Αντιγόνη του Ulrich Rasche στην Επίδαυρο και στη σειρά A Certain Quality of Light (ERTFLIX).
Σμαρώ Παπαευαγγέλου
Η Σμαρώ Παπαευαγγέλου είναι μοντέζ και ντοκιμαντερίστρια με έδρα την Αθήνα. Έχει συμμετάσχει στα Berlinale Talents (2014) και Sarajevo Talents (2018). Οι ταινίες που έχει μοντάρει έχουν προβληθεί σε φεστιβάλ όπως Βερολίνο, Ρότερνταμ, Λοκάρνο, Τορόντο, Βενετία. Το 2022 βραβεύτηκε με το Βραβείο Ίρις Καλύτερου Μοντάζ από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, ενώ το 2024 απέσπασε βραβεία μοντάζ από τα Spicy Indie FF και TFSF. Είναι ιδρυτικό μέλος της Blink GFE και της κουήρ φεμινιστικής κολεκτίβας Νιόνια Φιλμς. Το πρώτο της μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ, His Daughter, βρίσκεται στο στάδιο του post-production.
Neil Young
Ο Neil Young (1971) είναι επαγγελματίας του κινηματογράφου με έδρα τη Βιέννη και καταγωγή από το Σάντερλαντ, στη βορειοανατολική Αγγλία. Από το 2018 είναι επικεφαλής επιλογής προγράμματος του αυστριακού διαγωνιστικού τμήματος του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Vienna Shorts, ενώ συνεργάζεται και με άλλα φεστιβάλ κινηματογράφου στην Ευρώπη, υπό διάφορες ιδιότητες. Κριτικές και άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε πλήθος εντύπων από το 2000, ανάμεσά τους τα Sight & Sound, Screen Daily, The Hollywood Reporter και Senses of Cinema. Έχει σκηνοθετήσει οκτώ ταινίες που έχουν προβληθεί σε φεστιβάλ (έξι μικρού μήκους, μία μεσαίου και μία μεγάλου μήκους), ενώ έχει επίσης συμμετάσχει ως ηθοποιός σε τέσσερις ταινίες μεγάλου μήκους, μεταξύ άλλων στις The Souvenir της Joanna Hogg και Dracula του Radu Jude.
Αναστασία Αντωνιάδου – 10 ετών.
Χρήστος Κώτσης – 17 ετών
Αναστασία Μπουντούρη – 10 ετών
Ευαγγελία Μυτιληναίου – 13 ετών
Ουρανία Χατζικούρτη – 16 ετών