Αρχείο ετικετών για: Ντενίς Νικολάκου

Νέες δράσεις για το πρόγραμμα Cinematherapy

Νέες δράσεις για το πρόγραμμα Cinematherapy

Νέες δράσεις για το πρόγραμμα Cinematherapy

Μια σειρά από νέες δράσεις για το πρόγραμμα Cinematherapy υλοποιούνται από το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας σε Ελλάδα και εξωτερικό, επιβεβαιώνοντας την απήχηση αλλά και επιδραστικότητα του καινοτόμου προγράμματος του DISFF που πραγματοποιείται με μεγάλη επιτυχία εδώ και τρία χρόνια.

Συνεργασία του Συλλόγου Γονέων Ατόμων με Αυτισμό Ρεθύμνου με το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας

Ο Σύλλογος Γονέων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Ρεθύμνου, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων με τον γενικό τίτλο Think Blue τον Απρίλιο, μήνα διεθνώς αφιερωμένο στον αυτισμό, πραγματοποιεί δράσεις ευαισθητοποίησης ανοιχτές στην κοινότητα. Μέσω της προηγούμενης γνωριμίας του Φεστιβάλ Δράμας με τη θεατρική ομάδα ΑμεΑ «Αντιήρωες», η οποία συμμετείχε στο πρόγραμμα Cinematherapy του Φεστιβάλ με το ντοκιμαντέρ «Πώς να εκπαιδεύσεις ένα Αντιήρωα» (2021), στήθηκε η ιδέα της δημιουργίας ενός νέου ντοκιμαντέρ από την αρχή (σενάριο-σκηνοθεσία-λήψη-μοντάζ).

Έτσι, τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας, με την καθοδήγηση του Γιάννη Σακαρίδη, καλλιτεχνικού διευθυντή του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, τη Ντενίς Νικολάκου, ψυχοθεραπεύτρια και δημιουργό του προγράμματος Cinematherapy και τον σκηνοθέτη Γιάννη Μπλέτα, πραγματοποιήθηκε ένα workshop όπου την πρώτη μέρα γράφτηκε το σενάριο, ενώ τη Μ.Τετάρτη και τη Μ.Πέμπτη έγιναν τα γυρίσματα με την ενεργή συμμετοχή 15 ατόμων της ομάδας «Αντιήρωες» από όλα τα πόστα (εικονολήπτης, βοηθός σκηνοθέτη, σκρίπτ, μπούμαν, ηθοποιός κλπ), και με αποτέλεσμα την παραγωγή μιας ταινίας. Παράλληλα η ομάδα είχε την ευκαιρία να περάσει δημιουργικό χρόνο μέσα από παιχνίδια ενδυνάμωσης, μοίρασμα ιδεών και ψυχοθεραπευτικές ασκήσεις από την Ντενίς Νικολάκου με μεγάλη ανταπόκριση από τους συμμετέχοντες. Επιπλέον έμαθε πώς γεννιέται μια ιδέα και γίνεται σενάριο, πώς οργανώνονται τα πλάνα, πώς φαίνονται οι λήψεις σκηνών και πίσω από το φακό, πώς δουλεύουν οι επαγγελματίες του χώρου, πόση σημασία έχει η στιγμή και το κάδρο, πόσες επαναλήψεις δουλεύεις για να πάρεις το ουσιώδες ή να έχεις πολύ υλικό για να επιλέξεις, ποιος είναι ο ρόλος του φωτισμού και πολλά άλλα.

Τo πρόγραμμα Cinematherapy στο The Greek Film Festival in Berlin

Το The Greek Film Festival in Berlin, για πρώτη φορά φέτος συνεργάστηκε με το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας παρουσιάζοντας το πρόγραμμα Cinematherapy με “όχημα” την ταινία του Θάνου Τοκάκη «Tokakis or What’s My Name». Η επικεφαλής του προγράμματος Ντενίς Νικολάκου ταξίδεψε στο Βερολίνο και μίλησε στο κοινό για τις θεραπευτικές ιδιότητες των ταινιών πλαισιωμένη από την διευθύντρια του φεστιβάλ Σοφία Σταυριανίδου, τον καλλιτεχνικό διευθυντή Γιάννη Σακαρίδη και τον Κωνσταντίνο Αϊβαλιώτη, head programmer/short films. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιάννης Σακαρίδης ανανέωσε το ραντεβού για την επόμενη διοργάνωση και μίλησε για «το καλύτερο εθνικό φεστιβάλ στον κόσμο» κατά την εισαγωγή του στο Cinematherapy. Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Δράμας παρουσιάστηκε στο Babylon όπου σημειώθηκε το αδιαχώρητο.

Συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά το πρόγραμμα Cinematherapy στα σχολεία της Δράμας

Μετά την επιτυχημένη πορεία του προγράμματος Cinematherapy το σχολικό έτος 2021-2022 στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών και πολιτιστικών δράσεων του Φεστιβάλ, συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά στα σχολεία της περιφερειακής ενότητας Δράμας. Το πρόγραμμα, με επικεφαλής την ειδικό ψυχικής υγείας Ντενίς Νικολάκου, ήδη «τρέχει» με πολύ θετικά σχόλια από εκπαιδευτικούς και μαθητές σημειώνοντας μεγάλη ανταπόκριση από τις σχολικές μονάδες όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων. Το πρόγραμμα Cinematherapy, απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους έως 18 ετών, αφορά το σχολικό έτος 2022-2023 και στοχεύει στην περαιτέρω ενδυνάμωση του παιδαγωγικού ρόλου του Φεστιβάλ, μέσα από ποικίλα και καινοτόμα προγράμματα.

Πραγματοποιείται εξ’ ολοκλήρου διαδικτυακά (online) στο πλαίσιο λειτουργίας του σχολείου και προσφέρεται δωρεάν και προαιρετικά σε όλους τους συμμετέχοντες με την οικονομική υποστήριξη της Raycap S.A

Podcast Cinematherapy

Η ψυχοθεραπεύτρια και επικεφαλής του προγράμματος Cinematherapy του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας Ντενίς Νικολάκου εντάχθηκε πρόσφατα στο δυναμικό της LiFo εγκαινιάζοντας μια νέα σειρά podcast με τον ομώνυμο τίτλο. Η σειρά εκπομπών εξερευνά τις ανθρώπινες σχέσεις και τις ψυχολογικές προεκτάσεις μέσα από αφηγήματα κινηματογραφικών χαρακτήρων. Το θεματικό περιεχόμενο των εκπομπών θα εστιάζει στην ανάλυση του χαρακτήρα/ηρώα μέσω του αφηγήματος μιας επιλεγμένης ταινίας ή θεατρικού έργου με προσκεκλημένους από τον καλλιτεχνικό χώρο, με συζητήσεις και αναλύσεις πάνω σε θεματικές όπως: διαπροσωπικές σχέσεις, διαχείριση θυμού́, τραυματικές εμπειρίες, οριοθέτηση, γενικευμένο άγχος, κρίσεις πανικού́, κακοποίηση, κοινωνικός αποκλεισμός, οικογενειακοί δεσμοί, LGBTQI, κ.α.

Περισσότερες πληροφορίες:
info@dramafilmfestival.gr (Γραμματεία Φεστιβάλ Δράμας)
Γραφεία Δράμας: τηλ. 25210 47575
Γραφεία Αθήνας: τηλ. 210 3300309

Το Φεστιβάλ Δράμας στο συνέδριο CoMUSEUM

DISFF in CoMuseum 2022

ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ CoMUSEUM

Νικόλας Γιατρομανωλάκης: «Cinematherapy: ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα πιλοτικής εφαρμογής για την πολιτιστική συνταγογράφηση»

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας συμμετείχε στο 12ο Διεθνές Συνέδριο CoMuseum το οποίο επικεντρώθηκε φέτος στη θεραπεία μέσω πολιτιστικών και δημιουργικών διεξόδων. Διερευνήθηκε πώς ο πολιτιστικός και δημιουργικός τομέας – μουσεία και πολιτιστικοί οργανισμοί – μπορεί να συμβάλει στην ανάκαμψη και την ανάπτυξη των κοινωνιών, των ιδρυμάτων και των ανθρωπίνων σχέσεων. Τα Συνέδριο διεξήχθη στο Μουσείο Μπενάκη.

Το Συνέδριο CoMuseum κατέδειξε, μέσω των εισηγήσεων από εκπροσώπους σημαντικών πολιτιστικών οργανισμών, το πώς ο πολιτισμός κάνει καλό στην υγεία, και μάλιστα σε κάθε ηλικία: από παιδιά που πάσχουν από διάσπαση προσοχής, μέχρι ηλικιωμένους στο κατώφλι της άνοιας. Ο πολιτισμός και η δημιουργικότητα μπορούν να υποστηρίξουν την υγεία και την ευημερία μας.

Στο Συνέδριο CoMuseum συμμετείχε ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης, Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, αρμόδιος για θέματα Σύγχρονου Πολιτισμού, ο οποίος, στις 7/12, έδωσε ομιλία με τίτλο «Η επίδραση των τεχνών στην υγεία και στην ευεξία: μια προσέγγιση χάραξης πολιτικής».

Σύμφωνα με τον κ.Γιατρομανωλάκη, τα τελευταία χρόνια, έχει σημειωθεί σημαντική αύξηση στην έρευνα σχετικά με την επίδραση των τεχνών στην υγεία και την ευημερία. «Μια έκθεση του ΠΟΥ για το 2019, η οποία συγκεντρώνει αποτελέσματα από περισσότερες από 3000 μελέτες, δείχνει ότι οι τέχνες μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη της κακής υγείας, στην προαγωγή της υγείας και στη διαχείριση και θεραπεία ασθενειών. Υπήρξε η αφετηρία ενός καινοτόμου έργου που ξεκίνησε το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού σε συνεργασία με το Υπουργείο Υγείας, το οποίο περιλαμβάνει έρευνα, πιλοτικά προγράμματα πολιτιστικών ιδρυμάτων και σχεδιασμό και προετοιμασία πολιτικών προσανατολισμένων στη δημόσια υγεία, όπως για παράδειγμα, η πολιτιστική συνταγή».

Κατά την διάρκεια της ομιλίας του ο Υφυπουργός αναφέρθηκε στο πρόγραμμα Cinematherapy του DISFF ως αντιπροσωπευτικό παράδειγμα πιλοτικής εφαρμογής για την πολιτιστική συνταγογράφηση.

Το Φεστιβάλ Δράμας εκπροσώπησε η Συνθετική Ψυχοθεραπεύτρια Ντενίς Νικολάκου που από το 2020 είναι επικεφαλής του επιτυχημένου προγράμματος Cinematherapy στο Φεστιβάλ. Η κυρία Νικολάκου εισήγαγε και έκανε γνωστό για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό το καινοτόμο αυτό πρόγραμμα προσκαλώντας στο Φεστιβάλ τον οσκαρικό σκηνοθέτη Πάβελ Παβλικόφσκι. Το σχολικό έτος 2021-2022 πραγματοποίησε το πρώτο πρόγραμμα Cinematherapy σε σχολεία όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων σε 4 πόλεις της Ελλάδας υπό την αιγίδα του ΥΠΠΟΑ –πρόγραμμα το οποίο θα συνεχιστεί και φέτος στα Σχολεία της Δράμας. Επί σειρά ετών χρησιμοποιεί την τέχνη του κινηματογράφου ως μέσο έκφρασης, ψυχοεκπαίδευσης και θεραπείας.

Η Ντενίς Νικολάκου συμμετείχε σε συζήτηση με θέμα «Φροντίδα – Θεραπεία». Στη συζήτηση, που συντόνισε η δημοσιογράφος Μαίρη Αδαμοπούλου, συμμετείχαν ακόμα οι Μαρία Κοκορότσκου, Επιμελήτρια Εκπαίδευσης (MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, Παρασκευή Σακκά, Νευρολόγος – Ψυχίατρος (Εταιρεία Alzheimer Αθηνών, Εθνικό Παρατηρητήριο για την Άνοια και τη νόσο Alzheimer) και Χαρούλα Χατζηνικολάου, Ιστορικός Τέχνης, Υπεύθυνη του προγράμματος «Ώρα για Μουσείο» (Τμήμα Εκπαίδευσης, Μουσείο Μπενάκη).

Θυμίζουμε πως μέσα στις επόμενες εβδομάδες αναμένεται η απόφαση από την ειδική υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών σχετικά με την χρηματοδότηση της Πολιτιστικής Συνταγογράφησης από το Ταμείο Ανάκαμψης, στο πλαίσιο Μνημόνιου Συνεργασίας που συνυπέγραψαν πριν από ένα χρόνο το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού και το Υπουργείο Υγείας. Μέσα στο ερχόμενο δίμηνο προβλέπεται να δημοσιοποιηθεί και το κάλεσμα προς τους φορείς που ενδιαφέρονται να υποβάλλουν προτάσεις για να συμμετέχουν στο πρόγραμμα ως πάροχοι αντίστοιχων υπηρεσιών. Στόχος είναι έως την περίοδο 2024-25 να έχει ολοκληρωθεί η έρευνα που θα ορίζει το πλαίσιο για την λειτουργία της Πολιτιστικής Συνταγογράφησης (διευκρινίζοντας, μεταξύ άλλων, τους δικαιούχους και τις ιατρικές ειδικότητες που θα συμπεριλαμβάνει).

Χρήσιμοι σύνδεσμοι:

https://thecomuseum.org/schedule-2022/?lang=el
https://thecomuseum.org/ntenis-nikolakou/?lang=el

Διοργάνωση
The Benaki Museum
U.S. EMBASSY ATHENS
British Council Greece

CINEMATHERAPY: Άγριες Μέλισσες – 9 Σεπτεμβρίου 2022

CINEMATHERAPY: Άγριες Μέλισσες - 9 Σεπτεμβρίου 2022

CINEMATHERAPY: Άγριες Μέλισσες – 9 Σεπτεμβρίου 2022

Σε ζεστό κλίμα και με μεγάλη συμμετοχή του κοινού, πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 45ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας το δεύτερο μέρος του προγράμματος CINEMATHERAPY που επιμελείται η Ντενίς Νικολάκου, με μια πρωτοτυπία, όπως χαρακτήρισε η ίδια την επιλογή της να συμπεριλάβει στο φετινό πρόγραμμα την κοινωνικοπολιτική τηλεοπτική σειρά «Άγριες Μέλισσες».

Με προσκεκλημένους τον σκηνοθέτη της σειράς Λευτέρη Χαρίτο και την ηθοποιό Μαρκέλλα Γιαννάτου και με τον σχολιασμό, τις παρεμβάσεις και τις ερωτήσεις τόσο της επιμελήτριας που συντόνιζε τη εκδήλωση όσο και του κοινού του φεστιβάλ που παραβρέθηκε την Παρασκευή το βράδυ στον θερινό κινηματογράφο «Αλέξανδρος», διεξήχθη μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για τα στερεότυπα της «αγίας» ελληνικής οικογένειας, επιχειρώντας για περίπου δύο ώρες «μια προσπάθεια προσέγγισης των ψυχοθεραπευτικών στοιχείων που περιέχει η τηλεοπτική σειρά η οποία θίγει πολλά κοινωνικά ζητήματα», όπως τόνισε η Ντενίς Νικολάκου. «Αυτή άλλωστε είναι και η δύναμη του κινηματογράφου», συμπλήρωσε και πρόσθεσε ότι «στην Αμερική χρησιμοποιούνται κατά κόρον και τηλεοπτικές σειρές στην κινηματογραφοθεραπεία».

Για πρώτη φορά φέτος στο πρόγραμμα CINEMATHERAPY του Φεστιβάλ Δράμας εντάχθηκε μια τηλεοπτική σειρά, μια σειρά «φαινόμενο», όπως την αποκαλούν, για την ελληνική τηλεόραση και επιχειρήθηκε μια απόπειρα ανάλυσης του περιεχομένου της χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της κινηματογραφοθεραπείας.

Η ιστορία της σειράς, η οποία ολοκληρώθηκε σε τρεις κύκλους από το 2019 έως το 2022, διαδραματίζεται στον Θεσσαλικό κάμπο από το έτος 1958, στην μετεμφυλιακή εποχή, όπου οι ήρωες μετρούν ακόμη τα τραύματα του παρελθόντος και προσπαθούν να ξαναστήσουν τις ζωές τους, έως την περίοδο της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα,  από το 1967 έως το 1974, καθώς το ξημέρωμα της 21ης Απριλίου τους βρίσκει ανυποψίαστους και στη ζωή τους κυριαρχεί το άγνωστο, ο φόβος, η σιωπή, ο κίνδυνος, τα διλήμματα, οι παγίδες, αλλά και οι αποχωρισμοί, ο έρωτας και η εξουσία.

Η συζήτηση με αφορμή τη γνωστή τηλεοπτική σειρά στο πλαίσιο του προγράμματος CINEMATHERAPY  του 45ου DISFF αναπτύχθηκε σε τρεις θεματικούς άξονες, τη φυλετική βία, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη διαφορετικότητα, δίνοντας μεγαλύτερη βαρύτητα στο ζήτημα της βίας κατά των γυναικών και στο πώς αντιμετωπίζεται σήμερα.

Μιλώντας για την ηρωίδα που η Μαρκέλλα Γιαννάτου καλέστηκε να ερμηνεύσει στις «Άγριες Μέλισσες», την Ζωή Μεγαρίτη, μια καταπιεσμένη και κακοποιημένη γυναίκα σε ένα γάμο που δεν ήθελε να κάνει, μεταξύ άλλων είπε ότι για να την προσεγγίσει μελέτησε πολύ μαρτυρίες γυναικών που έχουν υποστεί ενδοοικογενειακή βία και σήμερα και τότε, συμπληρώνοντας ότι, αν και το ενδιαφέρον για κείνην δεν ήταν να βρει κοινά σημεία με την ηρωίδα, «το στοιχείο που με συγκινούσε πολύ ήταν η σχέση της με τα παιδιά της και παρόλο που δεν είμαι βιολογική μητέρα, ένιωσα μέσα από κείνην να το βιώνω». Ιδιαίτερα η σχέση της με τον τηλεοπτικό της γιο «αποτελεί ένα ενδιαφέρον κοινωνικό θέμα», συμπλήρωσε η Ντενίς Νικολάκου, «Την παρατηρούμε να υψώνει το ανάστημά της στο κακοποιητικό περιβάλλον που ζει, «όταν η βία περνάει στα παιδιά της και αντιλαμβάνεται πως ήρθε η ώρα να το αντιμετωπίσει», συμφώνησε η ηθοποιός. Και πρόσθεσε ότι ήταν χαρακτηριστικό το γεγονός ότι λάμβανε μηνύματα από τηλεθεατές, μητέρες ομοφυλόφιλων αγοριών, που ζητούσαν τη συμβουλή της, κάτι που την έφερνε σε αμηχανία, όπως είπε, αλλά, πρόσθεσε «μου άρεσε που η σειρά κατάφερε να αγγίξει ευαίσθητες χορδές και να δημιουργήσει ερωτήματα».

«Πολλοί ηθοποιοί λάμβαναν μηνύματα από το κόσμο με αφορμή τις ιστορίες αυτές», πρόσθεσε παίρνοντας το λόγο ο Λευτέρης Χαρίτος. «Η σειρά ήταν προϊόν σκληρής δουλειάς καθημερινά από τους ηθοποιούς, ιδίως για όσους ερμήνευαν ήρωες που είχαν υποστεί βία σύμφωνα με το σενάριο. Αυτό που έχει ενδιαφέρον στο επάγγελμα του ηθοποιού, είναι ότι δεν συζητάμε απλώς, όπως εδώ τώρα, το ζήτημα της βίας, πρέπει να το υποδυθείς και να πείσεις ότι πραγματικά σου συνέβη. Πάντα με μαγεύει το πώς το πετυχαίνουν αυτό οι ηθοποιοί και πείθουν. Και όπως αποδείχθηκε από τα μηνύματα που λάμβαναν οι ηθοποιοί υπήρχε άμεση σύνδεση της σειράς με την πραγματικότητα».

Σχολιάζοντας το ζήτημα της έξαρσης του φαινομένου της άσκησης βίας τόσο ενδοοικογενειακά, αλλά όσο και σε επαγγελματικά περιβάλλοντα την τελευταία τριετία, λόγω των οικονομικοκοινωνικοπολιτικών συνθηκών που ζούμε, όπως είπε η συντονίστρια της συζήτησης, η Μ. Γιαννάτου πρόσθεσε ότι «είναι τρομακτικό το γεγονός πως η γενιά των 35-45 σήμερα φαίνεται να είμαστε η γενιά που παραιτήθηκε πριν από τους γονείς της». Σε αυτό το σημείο ο Λευτέρης Χαρίτος τόνισε ότι «η βία δεν είναι φαινόμενο των τελευταίων χρόνων, η ανθρώπινη ιστορία είναι γεμάτη βία» και συμπλήρωσε ότι «αυτό που είναι πολύ σπουδαίο σήμερα είναι ότι το ζήτημα της βίας έχει βγει στην επιφάνεια».

«Δεν υπάρχει έξαρση βίας ξαφνικά σήμερα, επειδή κλειστήκαμε στα σπίτια μας εδώ και τρία χρόνια, αρχίσαμε να πλακωνόμαστε και καταλάβαμε τι σημαίνει ελληνική οικογένεια. Η βία στην ελληνική οικογένεια είναι σε έξαρση εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ο Γιάννης Οικονομίδης το έχει πει πολύ ξεκάθαρα στην ταινία του “Σπιρτόκουτο” βγάζοντας τα άπλυτα της ελληνικής οικογένειας στο φως πριν από είκοσι χρόνια. Το σημαντικό σήμερα είναι ότι επιτέλους οι γυναίκες τα κατάφεραν κι αντέδρασαν, μετά από αιώνες», κατέληξε.

Σε αυτό όμως που αναμφίβολα βοήθησε η περίοδος του εγκλεισμού λόγω της πανδημίας, αλλά και η ανεργία που επέφερε, πρόσθεσε ο σκηνοθέτης, είναι «να βγουν στην επιφάνεια τα ζητήματα βίας στον επαγγελματικό μας χώρο, στο σινεμά, το θεάτρου και την τηλεόραση. Ο κόσμος έχει αρχίσει πλέον και μιλάει και αυτό δείχνει πως πάει να συμμαζευτεί κάπως αυτό το ξέφραγο αμπέλι που είναι ο δικός μας χώρος. Για μένα, λοιπόν, η περίοδος αυτή, ήταν πολύ ευεργετική. Εύχομαι να συμβεί και σε άλλα επαγγελματικά περιβάλλοντα και για άλλα αντίστοιχα επαγγελματικά προβλήματα».

Παρών στην εκδήλωση ήταν και ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών Σπύρος Μπιμπίλας, ο οποίος απαντώντας με τη σειρά του στην ερώτηση την οποία έθεσε η Ντενίς Νικολάκου για το πώς ορίζεται κατά την άποψη του κοινού η έννοια του «φυσιολογικού», καθώς η συζήτηση προχώρησε στον θεματικό άξονα Διαφορετικότητα, είπε χαρακτηριστικά πως «με απλά λόγια, ό,τι γεννιέται από τη φύση είναι το φυσιολογικό, δεν είναι φυσιολογικό ό,τι βάζουν σε καλούπια οι θρησκείες, οι πολιτικές εξουσίες και όσοι ασκούν εξουσία με όποιο τρόπο. Η ίδια η φύση και το σύμπαν έχει αποφασίσει τι είναι το φυσιολογικό: και είναι το ελεύθερο».

Κλείνοντας την παρέμβασή του ο Σπύρος Μπιμπίλας πρόσθεσε αναφορικά με την έξαρση του κινήματος MeToo στην Ελλάδα και το πόσο βοήθησε το ΣΕΗ τους ηθοποιούς να υψώσουν το ανάστημά τους απέναντι στη βία, όπως σχολίασε νωρίτερα η Μαρκέλλα Γιαννάτου, ότι «εξαρχής είχαμε πει καλώς γίνονται οι καταγγελίες αλλά πρέπει να γίνονται στα αρμόδια όργανα και όχι στα τηλεοπτικά παράθυρα. Έχει δημιουργήσει ένα μπούμερανγκ όλο αυτό με μηνύσεις και αγωγές, ακριβώς επειδή έγινε με ένα λάθος τρόπο και όχι με τον φυσιολογικό». Και τόνισε, καταλήγοντας, «δεν είναι φυσιολογικό, επίσης, οι άνθρωποι να μην μιλάνε εκεί που πρέπει. Αυτοί δημιούργησαν μια μη φυσιολογική κατάσταση».

Ολόκληρη τη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 45ου DISFF και του φετινού προγράμματος CINEMATHERAPY για την τηλεοπτική σειρά «Άγριες Μέλισσες» με προσκεκλημμένους τον σκηνοθέτη της σειράς Λευτέρη Χαρίτο και την ηθοποιό Μαρκέλλα Γιαννάτου, μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ:

CINEMATHERAPY: Άγριες Μέλισσες – 9 Σεπτεμβρίου 2022

Σημειώστε ότι στην Αθήνα το Σάββατο 17/9,  στη Ταινιοθήκη της Ελλάδoς, θα πραγματοποιηθεί masterclass-συζήτηση με τον Πάβελ Παβλικόφσκι στο πλαίσιο του προγράμματος Cinematherapy το οποίο είναι πλέον ταυτόσημο με το όνομά του καθώς ήταν ο ίδιος ο οσκαρικός σκηνοθέτης που εγκαινίασε το πρόγραμμα με την ταινία του Cold War (2018) στη 43η διοργάνωση του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας το 2020. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θα προβληθούν αποσπάσματα από το πλούσιο έργο του (που περιλαμβάνει και την σημαντική περίοδο των ντοκιμαντέρ του στο BBC) και θα ακολουθήσει συζήτηση και  Q&A παρουσία του σκηνοθέτη και του καλλιτεχνικού διευθυντή Γιάννη Σακαρίδη. Στον συντονισμό της συζήτησης και στην ψυχολογική αποκρυπτογράφηση του έργου του, η Ντενίς Νικολάκου.

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ: https://www.dramafilmfestival.gr/schedule/cinema-therapy/

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Εδώ, μπορείτε να επιλέξετε τις φωτογραφίες που θέλετε από όλα τα τμήματα του Φεστιβάλ:
https://drive.google.com/drive/u/1/folders/1RCLxyy3XKpqTZ0r1qNSBSO9R30qMw2my

Παιχνίδι, χαρά και Cinematherapy – 6 Σεπτεμβρίου 2022

Cinematherapy kids

Παιχνίδι, χαρά και Cinematherapy – 6 Σεπτεμβρίου 2022

Στο δροσερό, μαλακό χορτάρι της μεγάλης αυλής του επιβλητικού Cyclops Cultural Centre στο κέντρο της Δράμας, παιδιά έπαιζαν και παρέες αντάμωναν μετά τις καλοκαιρινές τους διακοπές, σε μια συνάντηση – γιορτή που πραγματοποιήθηκε τη Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο του 45ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και του προγράμματος Cinematherapy, με την προβολή της ταινίας animation «Η Εχθρόπιτα» του Ντέρεκ Μάνσον.

Με σύνθημα «Τα παιδιά μπροστά», η υπεύθυνη του προγράμματος, ψυχοθεραπεύτρια Ντενίς Νικολάκου, ανέδειξε μετά την προβολή, παίζοντας με τους μικρούς φίλους του Φεστιβάλ, τις βασικές αρχές αυτού του καινοτόμου προγράμματος που απευθύνθηκε στην μαθητική κοινότητα, σε παιδιά και εφήβους έως 18 ετών, στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του.

Η ταινία, σε μετάφραση Χαράς Γιαννακοπούλου, αφηγείται την ιστορία ενός παιδιού που έχει έναν εχθρό και θέλει να απαλλαγεί από αυτόν, ζητώντας  από τον πατέρα του να του φτιάξει μια πίτα.

«Για να λειτουργήσει η εχθρόπιτα πρέπει να περάσεις μια ολόκληρη μέρα με τον εχθρό σου», είναι η προτροπή που διατρέχει την ταινία και πάνω στην οποία οι μικροί θεατές κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις όπως μεταξύ άλλων «έχετε νιώσει ποτέ ότι έχετε έναν ή περισσότερους εχθρούς»;

«Απόψε έχουμε τη χαρά να κάνουμε Cinematherapy από κοντά», επανέλαβε η Ντενίς Νικολάκου, υπογραμμίζοντας πως η μοναδική αυτή πρωτοβουλία, που πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά τον περασμένο χειμώνα σε σχολεία τεσσάρων πόλεων, έχει ως στόχο την ψυχική ενδυνάμωση των παιδιών μέσω της προβολής επιλεγμένων ταινιών μικρού μήκους, που μπορούν να βοηθήσουν στην κατανόηση οποιουδήποτε θέματος.

Cinematherapy στα σχολεία από το Φεστιβάλ Δράμας

Cinematherapy στα σχολεία

Cinematherapy στα σχολεία από το Φεστιβάλ Δράμας

Πρόγραμμα Cinematherapy για την ενίσχυση της ψυχικής ανθεκτικότητας σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης (covid-19) στο σχολικό περιβάλλον, εγκαινιάζει το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Πρόκειται για ένα καινοτόμο πρόγραμμα που πραγματοποιείται για πρώτη φορά στην μαθητική κοινότητα της χώρας μας με πρωτοβουλία του Φεστιβάλ Δράμας.

Το πρόγραμμα, από την ειδικό ψυχικής υγείας Ντενίς Νικολάκου, απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους έως 18 ετών, αφορά το  σχολικό έτος 2021-2022 και υλοποιείται στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Φεστιβάλ. Πραγματοποιείται εξ’ ολοκλήρου διαδικτυακά (online) σε προκαθορισμένο χρόνο (στο πλαίσιο λειτουργίας του σχολείου) με ημερομηνία έναρξης την 15η Φεβρουαρίου 2022 και γεωγραφική αφετηρία την Δημοτική Ενότητα Δράμας. Θα ακολουθήσουν σχολεία στις Σέρρες, τη Ρόδο, την Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα.

Η μοναδική αυτή πρωτοβουλία έχει ως στόχο την ψυχική ενδυνάμωση των παιδιών μέσω της επαφής τους με την Έβδομη Τέχνη, και προέκυψε μετά την επιτυχία του προγράμματος κινηματογραφοθεραπείας τις ημέρες διεξαγωγής του Φεστιβάλ. Εντάσσεται στις εκπαιδευτικές δράσεις του Φεστιβάλ Δράμας που πριν λίγες μέρες ανακοίνωσε την ίδρυση ενός νέου, φιλόδοξου διαγωνιστικού τμήματος: του Εθνικού Σπουδαστικού Προγράμματος.

Θυμίζουμε πως το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας ανέκαθεν έδινε έμφαση στις σχολικές δράσεις, μέσα από προβολές για μαθητές, εργαστήρια animation, αλλά καi τον μαθητικό διαγωνισμό «Cinema διάβασες;». Στόχος του καλλιτεχνικού διευθυντή Γιάννη Σακαρίδη είναι η περαιτέρω  ενδυνάμωση του παιδαγωγικού ρόλου του  Φεστιβάλ, μέσα από ποικίλα και καινοτόμα προγράμματα.

Σύμφωνα με την ψυχοθεραπεύτρια Ντενίς Νικολάκου, «το cinematherapy, μέσω της προβολής επιλεγμένων ταινιών μικρού μήκους, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τα παιδιά να κατανοήσουν σχεδόν οποιοδήποτε θέμα -καθώς ο κινηματογράφος καλύπτει ένα εξαιρετικά ευρύ πεδίο θεμάτων. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο ένα σύνολο δράσεων που στοχεύουν στην μείωση της εμφάνισης άγχους ή άλλων ψυχολογικών επιπτώσεων που προκύπτουν από την παρατεταμένη απομόνωση και τον περιορισμό των παιδιών».

Μετά από μία πορεία δύο ετών, με το πρόγραμμα Cinematherapy να καταλαμβάνει πλέον μία σημαντική θέση στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας, «είναι μια καλή στιγμή να επεκτείνουμε αυτή τη σπουδαία δράση. Βγαίνουμε λοιπόν από το φεστιβαλικό περιβάλλον και συναντάμε το νεότερο κοινό μας στο φυσικό του χώρο. Θέλουμε να δώσουμε τη δυνατότητα στα παιδιά και τους έφηβους να συμμετάσχουν δωρεάν σε ένα πρόγραμμα που κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στις πολιτιστικές δράσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Η προβολή ταινιών, πέρα από τον ψυχαγωγικό της χαρακτήρα, έχει αποδειχθεί ότι συμβάλλει στην ψυχική ανθεκτικότητα και την κατανόηση ποικίλων κοινωνικών θεμάτων και μπορεί σταδιακά να οδηγήσει σε μια πιο υγιή αντίληψη των καταστάσεων που βιώνονται σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο».

Η θεματολογία του προγράμματος (ανάλογα με την ηλικία των παιδιών στην οποία απευθύνεται) περιλαμβάνει από τον ρατσισμό και  το μπούλινγκ μέχρι τον κοινωνικό αποκλεισμό και τον σεξουαλικό προσανατολισμό.

Και από τις κοινωνικές δεξιότητες και την προσωπική ανάπτυξη και ενδυνάμωση, μέχρι το χάσμα γενεών, τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα.

Το πρόγραμμα απευθύνεται σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες (Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο), και προσφέρεται δωρεάν και προαιρετικά υπό την αιγίδα του ΥΠΠΟΑ (Πρόγραμμα Πολιτισμικών Δράσεων για Παιδιά και Εφήβους έως 18 ετών).  Η καταληκτική ημερομηνία του προγράμματος για το σχολικό έτος 2021-2022 ορίζεται η 10η Ιουνίου 2022.

Τα σχολεία που επιθυμούν την συμμετοχή τους στο πρόγραμμα δηλώνουν (κατόπιν αποδοχής της πρόσκλησης) την τάξη, το τμήμα και το θέμα της ταινίας που θέλουν να παρακολουθήσουν, σύμφωνα με τις ανάγκες τους. Δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα έχουν όλες οι εκπαιδευτικές βαθμίδες και σχολικές μονάδες της επικράτειας που έχουν λάβει την πρόσκληση συμμετοχής με προκαθορισμένη  ημερομηνία υποβολής και η εκδήλωση θα πραγματοποιείται με σειρά προτεραιότητας.

CINEMATHERAPY με την Ντενίς Νικολάκου – Παρασκευή 17 Σεπτέμβριου

CINEMATHERAPY - DENISE NIKOLAKOU | FRI 17/9, 20:00

CINEMATHERAPY

με την ψυχοθεραπεύτρια Ντενίς Νικολάκου

Παρασκευή 17 Σεπτέμβριου

Με την προβολή της ταινίας «Από το μπαλκόνι» του Άρη Καπλανίδη και μία ενδιαφέρουσα συζήτηση με την ψυχοθεραπεύτρια και επικεφαλής του προγράμματος Ντενίς Νικολάκου, τον σκηνοθέτη και το κοινό, για τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις διαπροσωπικές σχέσεις υπό το πρίσμα της οικονομικής κρίσης αποτυπωμένη σε μια μικρογραφία της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας,  ολοκληρώθηκε χθες Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου  το πρόγραμμα Cinematherapy του 44ου DISFF.

Στο πλαίσιο του προγράμματος Cinematherapy προβλήθηκαν συνολικά φέτος τρεις μικρού μήκους ταινίες («Πώς να εκπαιδεύσεις έναν αντιήρωα» του Γιάννη Μπλέτα, «Left Unsaid» του Iari Varriale, «Από το μπαλκόνι» του Άρη Καπλανίδη), οι οποίες επιλέχθηκαν από την επιμελήτρια της ενότητας για το περιεχόμενο και την προσέγγισή τους, και έγιναν η αφορμή σε τρεις αντίστοιχα διαδοχικές συζητήσεις, παρουσία των δημιουργών τους και ειδικών επιστημόνων, για την παρακίνηση και αναγνώριση συναισθημάτων ή αναζήτησης συμπερασμάτων στο πλαίσιο της ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας, σύμφωνα με τις αρχές και τα εργαλεία του Cinematherapy.

«Ένα τριήμερο ταξίδι στον κόσμο  του “κινηματογράφου της ψυχής” μόλις ολοκληρώθηκε. Αυτό που προσπάθησα να κάνω ήταν ουσιαστικά μια απόπειρα προσέγγισης της τέχνης του κινηματογράφου μέσα από μια ψυχολογική και φιλοσοφική οπτική», σημειώνει η επικεφαλής του προγράμματος Ντενίς Νικολάκου και δηλώνει ιδιαίτερα χαρούμενη γιατί «το κοινό της Δράμας είναι αρκετά μυημένο στην δομή της κινηματογραφικής γλώσσας και παραμένει πιστό σε προτάσεις που διευρύνουν τις εννοιακές καινοτομίες. Το κυρίαρχο στοιχείο και στις τρεις προβολές κατά την διάρκεια του προγράμματος -παρά το γεγονός ότι οι ταινίες μεταξύ τους  είχαν μεγάλη θεματική απόκλιση- ήταν ότι το κοινό ασχολήθηκε περισσότερο με το πώς επεξεργάζεται και κατανοεί το συναίσθημα που προκύπτει από τις ταινίες παρά με το αποτέλεσμά του. Μ’ άλλα λόγια ο σκοπός επιτεύχθηκε. Καταφέραμε να μελετήσουμε το ρόλο του συναισθήματος στην κίνηση και στον χρόνο και μπορούμε στο εξής να συμπορευτούμε με τα οφέλη του».

Τις συζητήσεις του Cinematherapy που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της φεστιβαλικής εβδομάδας του 44ου DISFF θα βρείτε στην ιστοσελίδα του φεστιβάλ στο σύνδεσμο:  https://www.dramafilmfestival.gr/live-streaming/

Για το Γραφείο Τύπου
Μαρίνα Αγγελάκη

CINEMATHERAPY με την Ντενίς Νικολάκου – Πέμπτη 16 Σεπτέμβριου

CINEMATHERAPY – DENISE NIKOLAKOU 16/9

CINEMATHERAPY

με την ψυχοθεραπεύτρια Ντενίς Νικολάκου

Πέμπτη 16 Σεπτέμβριου

Η μικρού μήκους ταινία «Left Unsaid» του Iari Varriale από την Ιταλία προβλήθηκε τη δεύτερη μέρα του προγράμματος Cinematherapy με επικεφαλής την ψυχοθεραπεύτρια Ντενίς Νικολάκου, που από φέτος αποτελεί αυτόνομη ενότητα στο Φεστιβάλ Δράμας μετά την πρώτη επιτυχημένη παρουσίασή του τον Σεπτέμβριο του 2020 στο κοινό του 43ου DISFF.

Οι οικογενειακοί δεσμοί και η διαμόρφωση της προσωπικότητας μέσα από τις σχέσεις των μελών της οικογένειας στη σύγχρονη κοινωνία, είναι τα θέματα που πραγματεύεται η ταινία «Left Unsaid», την οποία η επικεφαλής του προγράμματος χαρακτήρισε «επιτομή του Cinematharapy», εξηγώντας ότι «η θεματολογία της περιλαμβάνει τα κύρια χαρακτηριστικά που χρειαζόμαστε για να μπορέσουμε να δούμε μία ταινία ψυχαναλυτικά». Η προβολή πλαισιώθηκε από τη συζήτηση που ακολούθησε με άξονα την κινηματογραφοθεραπεία και προσκεκλημένο τον ψυχολόγο – ψυχαναλυτή Δημήτρη Σταράκη.

Ο λόγος που η Ντενίς Νικολάκου συμπεριέλαβε τη συγκεκριμένη ταινία στο πρόγραμμα του Cinematherapy, όπως εξήγησε στο κοινό αμέσως μετά την προβολή της, είναι κυρίως γιατί ο ίδιος ο σκηνοθέτης ως νέος κινηματογραφιστής επέλεξε να εκτεθεί με ένα προσωπικό του βίωμα και να δημιουργήσει μια ταινία που είναι βαθιά ψυχαναλυτική. «Ο Iari Varriale χρησιμοποιεί την κάμερα ως ψυχαναλυτή. Με άλλα λόγια θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό που έκανε είναι σαν να χρησιμοποίησε ένα άλλου είδους ημερολόγιο», πρόσθεσε, δίνοντας αμέσως το λόγο στον Δημήτρη Σταράκη.

Ο χθεσινός προσκεκλημένος του Cinematherapy, καλησπερίζοντας το κοινό ευχαρίστησε το φεστιβάλ και τον καλλιτεχνικό διευθυντή Γιάννη Σακαρίδη «για την αθόρυβη φροντίδα του σε μια όμορφη πόλη» όπου βρέθηκε για πρώτη φορά, καθώς και τη συνάδελφό του Ντενίς Νικολάκου, η οποία, όπως είπε, «δεν παραβλέπει ποτέ να μου θυμίζει αυτό που έλεγε ο Ζακ Λακάν: το σημαντικότερο σε μια θεραπεία είναι η επιθυμία του αναλυτή που κινεί τη διαδικασία. Και με το Cinematherapy η Ντενίς αποδεικνύει ότι το σημαντικότερο πράγμα τελικά είναι να έρχεσαι κοντά με την επιθυμία σου».

Ο κ.Σταράκης στη σύντομη εισήγηση του ανέδειξε ψυχαναλυτικά τη σημαντικότητα της ταινίας του Iari Varriale, μίας ταινίας που αποτυπώνει κατά την άποψη του, με άκρως ενδιαφέροντα τρόπο, ένα πράγμα: «τη σημασία και τα αδιέξοδα της γλώσσας στη ζωή μας», υπογραμμίζοντας τη σημασία που έχουν τα σημαντικά πρόσωπα στα πρώτα μας χρόνια, οι λέξεις τους και οι επιπτώσεις των σχέσεων μας με αυτά στη ζωή μας.

Ο σκηνοθέτης, και πρωταγωνιστής της ταινίας, στροβιλίζεται γύρω από ένα αίτημα που του δόθηκε από παιδί: «Ρώτα τον πατέρα σου». Χρησιμοποιώντας την κάμερά του, μέσω αυτών που λέμε ημιδομημένες συνεντεύξεις, όπως σημειώνει ο κ. Σταράκης, «ο Iari επιχειρεί να βοηθήσει τον πατέρα του να διαχειριστεί τα ζητήματα που τον απασχολούν και να τον ωθήσει να πει τι είναι αυτό που τον βασανίζει ή πώς μπορεί να σταματήσει να στριφογυρίζει γύρω από συγκεκριμένες συμπεριφορές και δυσφορίες. Για να το πούμε πιο τεχνικά, προσπαθεί να τον κάνει να μιλήσει για το σύμπτωμα του». Η τόσο αναμενόμενη απάντηση από τον πατέρα, γύρω από την οποία κινείται όλος ο άξονας της ταινίας, μένει κενή. «Με την αποδοχή αυτού του κενού, το κλείσιμο της ταινίας μας δείχνει το σημαντικό, από ψυχαναλυτικής πλευράς, συμπέρασμα: Όσο ειδικό βάρος και αν έχουν οι λέξεις, όσο πληγωνόμαστε, όσο χαιρόμαστε, όσο ηδονιζόμαστε από αυτές, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ως τέτοιες, οι λέξεις αποτελούν τον «θάνατο ενός πράγματος», όπως έλεγε ο Χέγκελ. Είναι κενές στον πυρήνα τους, γυμνές, άρα ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι απαντήσεις που τόσο πολύ προσμένουμε δεν φαντάζουν ικανές να μας ικανοποιήσουν πλήρως».

Ο άνθρωπος, σημειώνει μεταξύ άλλων ο κ. Σταράκης, προχωρά πάντοτε ως ον της έλλειψης. «Η έλλειψη είναι η έλλειψη του είναι μας. Και τι κάνουμε; Κάνουμε αυτό που διαπιστώνουμε ότι κάνει το κεντρικό πρόσωπο της ταινίας; Κινητοποιούμαστε από την επιθυμία μας. Με άλλα λόγια, η έλλειψη μας, μας αφήνει ανολοκλήρωτους και επειδή κάτι λείπει, κάτι «χάσκει», σε αυτόν τον τόπο της έλλειψης αναδύεται η ασυνείδητη επιθυμία μας».

Οι λέξεις δεν έρχονται πάντοτε για να μας φέρουν απαντήσεις, καταλήγει ο Δημήτρης Σταράκης. «Ορισμένες φορές έρχονται και μας μπερδεύουν περισσότερο, αφού αδυνατούν να καλύψουν μία ανάγκη, η οποία δεν είναι αυτή που πραγματικά θέλουμε». Γιατί το βλέπουμε αυτό στην ταινία; Με ένα συμπέρασμα από το κλινικό πλαίσιο, ο κ. Σταράκης σχολιάζει ότι «ίσως η ανάγκη μας δε βρίσκεται τελικά στις απαντήσεις που θα πάρουμε αλλά το γεγονός ότι τα πράγματα νομοτελειακά μένουν ανοιχτά, ελλειπτικά, ανολοκλήρωτα, μισοειπωμένα, προκειμένου από αυτό το κενό των ανολοκλήρωτων, αναπάντητων διαδικασιών να αναδύεται η δική μας επιθυμία, η οποία μας θέτει και μας κρατά σε κίνηση. Με άλλα λόγια, ίσως αυτό που μπορεί να μας κατακλύσει με άγχος, το πιο αυθεντικό συναίσθημα, όπως αναφέρει ο Λακάν, είναι όταν παύει να μας λείπει κάτι, όταν δηλαδή λείπει η ίδια η έλλειψη».

Πώς οι ταινίες επηρεάζουν τη συναισθηματική μας κατάσταση κατά τη διάρκεια της θέασης; Οι ταινίες λειτουργούν χρησιμοποιώντας την έννοια της «αναστολής της δυσπιστίας», τόνισε η επικεφαλής του προγράμματος Ντενίς Νικολάκου, σημειώνοντας τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται στην κινηματογραφοθεραπεία. Τα σύμβολα, οι μεταφορές, η μουσική επένδυση, ο φωτισμός και οι εικόνες που δημιουργεί σε μία ταινία ο δημιουργός της, όπως σημείωσε, «συνομιλούν με το ασυνείδητο και εκείνο με τη σειρά του μεταφράζει τα αλληγορικά αυτά μηνύματα που έχουν εισέλθει μέσω της ταινίας, χωρίς όμως αυτό να γίνεται αντιληπτό από εμάς, δημιουργώντας μια θεραπευτική αλληλεπίδραση στο πλαίσιο της ψυχοθεραπείας». Μπορούν δηλαδή οι θεατές να δεχτούν την ιστορία των χαρακτήρων σαν πραγματική κατάσταση και να δουν τον εαυτό τους μέσω της ταινίας που παρακολουθούν. Έτσι, «μέσω του μηχανισμού της ταύτισης», εξηγεί, «οι ταινίες μπορούν να αναδείξουν κάποια συναισθηματική προσκόλληση στις ιστορίες που παρουσιάζουν που θα τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τις εσωτερικές τους συγκρούσεις και τα προσωπικά τους ζητήματα».

Σήμερα Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου ολοκληρώνεται το πρόγραμμα Κινηματογραφοθεραπείας του 44ου DISFF, στις 20.00 στο θερινό κινηματογράφο «Αλέξανδρος», με την προβολή της ταινίας «Από το μπαλκόνι» του Άρη Καπλανίδη.

Να σημειωθεί ότι το Cinematherapy μεταδίδεται σε Live Streaming στην ιστοσελίδα του φεστιβάλ.

Για το Γραφείο Τύπου
Μαρίνα Αγγελάκη

CINEMATHERAPY – Πώς να εκπαιδεύσεις έναν αντιήρωα

CINEMATHERAPY - DENISE NIKOLAKOU | WED 15/9, 20:00

CINEMATHERAPY από την ψυχοθεραπεύτρια Ντενίς Νικολάκου με αφορμή την ταινία

«Πώς να εκπαιδεύσεις έναν αντιήρωα» του Γιάννη Μπλέτα

Για δεύτερη συνεχή χρονιά, το Φεστιβάλ Δράμας παρουσιάζει το πρόγραμμα Cinematherapy (Κινηματογραφοθεραπεία) με επικεφαλής την ψυχοθεραπεύτρια Ντενίς Νικολάκου, που από φέτος αποτελεί αυτόνομη ενότητα του φεστιβάλ, και διεξάγεται την Τετάρτη 15, την Πέμπτη 16 και την Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου, στις 8 το βράδυ στον κατάφυτο θερινό κινηματογράφο της Δράμας. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τρεις μικρού μήκους ταινίες οι οποίες επιλέχθηκαν για το περιεχόμενο και την ευαίσθητη προσέγγισή τους ως αφορμή για τρεις διαδοχικές συζητήσεις με άξονα το Cinematherapy.

Η Ντενίς Νικολάκου, που στο 43ο DISFF συνομίλησε με τον Πάβελ Παβλικόφσκι εισάγοντάς μας στις βασικές αρχές της Κινηματογραφοθεραπείας, χθες το βράδυ καλωσόρισε το κοινό του φεστιβάλ, εκτάκτως στο Δημοτικό Ωδείο, λόγω των καιρικών συνθηκών – η αιφνίδια αλλαγή του καιρού είναι σύνηθες φαινόμενο αυτήν την εποχή στη Βόρεια Ελλάδα. Καιρού επιτρέποντος, οι δύο επόμενες εκδηλώσεις του προγράμματος, σήμερα και αύριο, θα πραγματοποιηθούν, όπως είναι προγραμματισμένο, στο θερινό κινηματογράφο «Αλέξανδρος».

Το φετινό πρόγραμμα Cinematherapy, πέρα από το ιδιαίτερο περιεχόμενο της συγκεκριμένης ενότητας, έχει μία πρωτοτυπία. «Μεταξύ 700 ταινιών που είδα από την πλατφόρμα του φεστιβάλ, επέλεξα τρεις για το φετινό πρόγραμμα, εκ των οποίων δύο είναι ταινίες ντοκιμαντέρ – κάτι που δεν συνηθίζεται», σημείωσε η κα Νικολάκου και πρόσθεσε ότι «αυτό έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί το Cinematherapy συνήθως ακολουθεί τη γραμματική του αφηγήματος αλλά και της ιστορίας ενός ήρωα – όμως αυτό το χαρακτηριστικό οι τρεις συγκεκριμένες ταινίες το έχουν».

Τα κριτήρια επιλογής των τριών ταινιών διαμορφώθηκαν με βάση τις ανάγκες και τη φυσιογνωμία της γενικευμένης δυσφορίας που όλοι βιώνουμε και θέλουμε να αναδείξουμε μέσω της τέχνης του κινηματογράφου, σύμφωνα με την κα Νικολάκου. «Στόχοι του Cinematherapy είναι: α) η ενίσχυση της ψυχικής ανθεκτικότητας μέσω του συνόλου των τεχνικών εργαλείων που παρέχονται από τον κινηματογράφο και επιδρούν σε πολλαπλά επίπεδα για τον ανθρώπινο ψυχισμό και β) η καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω φύλου, φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού, για την προώθηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με την ισότητα και την απαγόρευση των διακρίσεων». Η χρήση του κινηματογράφου ως εργαλείου στην παροχή υπηρεσιών πρόληψης και θεραπείας έχει παρουσιάσει μεγάλη αύξηση τα τελευταία χρόνια, σημειώνει η Ντενίς Νικολάκου. «Η πρόσβαση εκπαιδευτικών και κοινωνικών προγραμμάτων που στοχεύουν στην ψυχική ενδυνάμωση, καθιστούν αναγκαία και επιτακτική την ψυχική ενίσχυση του γενικότερου πληθυσμού. Η κινηματογραφοθεραπεία μέσω της ψυχαγωγίας προσφέρει ένα ευρύ φάσμα δυνατοτήτων επικοινωνίας, κυρίως επειδή βοηθάει τον θεατή στη διαχείριση της φύσης του άγχους του, συμβάλλοντας στην κανονικοποίηση της εμπειρίας σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης».

Τα θέματα που πραγματεύονται οι τρεις ταινίες που παρουσιάζονται στην ενότητα Cinematherapy του 44ου DISFF είναι: Αποδοχή της διαφορετικότητας, ΑμεΑ, κοινωνική ενσωμάτωση («Πώς να εκπαιδεύσεις έναν αντιήρωα», Τετάρτη 15/9), oικογενειακοί δεσμοί, διαμόρφωση της προσωπικότητας μέσα από τις σχέσεις των μελών της οικογένειας στη σύγχρονη κοινωνία («Left Un said», Πέμπτη 16/9), κοινωνικός αποκλεισμός, διαπροσωπικές σχέσεις υπό το πρίσμα της οικονομικής κρίσης αποτυπωμένη σε μια μικρογραφία της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας («Από το μπαλκόνι», Παρασκευή 17/9).

Η πρώτη ταινία, η οποία έκανε πρεμιέρα στη Δράμα και προβλήθηκε χθες, είναι το ντοκιμαντέρ «Πώς να εκπαιδεύσεις έναν αντιήρωα» (How to train an antihero) σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπλέτα και παραγωγή του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων Ατόμων με αυτισμό Ρεθύμνου:

Αντιήρωας στην ταινία ορίζεται ο πρωταγωνιστής που δε διαθέτει συμβατικές ηρωικές ικανότητες και εξαρτάται παθολογικά από κάποιον άλλο. Μια ομάδα νέων αντιηρώων με δυσκολίες αποφασίζουν να παρακολουθήσουν μαθήματα θεάτρου, αγαπούν το θέατρο και αποφασίζουν να δημιουργήσουν μια αυτοσχεδιαστική παράσταση με θεματική τους σούπερ-ήρωες. Παράλληλα, οι αντιήρωες ζουν την καθημερινότητα και τις ζωές τους. Τελικά, για να είσαι σούπερ-ήρωας, πρέπει να περνάς μέσα από τοίχους;

Μετά την προβολή της ταινίας ακολούθησε μια ανοιχτή συζήτηση μεταξύ του κοινού και των συντελεστών της με άξονα τη κινηματογραφοθεραπεία, αναλύσεις και τοποθετήσεις σχετικά με το περιεχόμενο της αλλά και τα κριτήρια για τα οποία επιλέχτηκε, με συντονίστρια την Ντενίς Νικολάκου. Προσκεκλημένη του προγράμματος ήταν η ειδική παιδαγωγός Μαρία Ξανθοπούλου, η οποία μεταξύ άλλων σημείωσε πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η τέχνη στα παιδιά με αποκλίσεις, τονίζοντας ότι «το θέατρο είναι θεραπευτικό για τα παιδιά αυτά, καθώς το θέατρο αγκαλιάζει όλες τις τέχνες και, ως γνωστόν, οι τέχνες απελευθερώνουν».

Εκπροσωπώντας το Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων Ατόμων με αυτισμό Ρεθύμνου, το μέλος του Γαβριήλ Τσουντάνης, που ήταν παρών στην εκδήλωση, τόνισε πώς οι γονείς «δεν πιστεύαμε τι μπορεί να κάνει το θέατρο στα παιδιά μας», αναφέροντας για τη δράση του συλλόγου, που ιδρύθηκε το 2007 στον Πλατανιά Ρεθύμνου, ότι το θεατρικό – κινηματογραφικό σχήμα γεννήθηκε μέσω μιας παρέας ενηλίκων νέων με αναπηρία που παίρνουν μέρος στις δράσεις του δημιουργώντας κάτι πηγαίο και πρωτόγνωρο. «Οι πρωταγωνιστές μας είναι δώδεκα νέοι, άτομα με νοητική στέρηση, αυτισμό, σύνδρομο down και κινητικές αναπηρίες, που η σχέση τους με το θέατρο ήταν μηδενική. Αυτοί οι νέοι με εγγενείς δυσκολίες χτίζουν ένα δίαυλο επικοινωνίας αγγίζοντας τον κόσμο των συναισθημάτων με τα δικά τους χέρια, βλέμματα, ανάσες. Μέσα από την τέχνη του θεάτρου αναζητούν την εσωτερικότητά τους, απογειώνουν τη φαντασία τους, ώστε να γίνουν εκείνοι που ονειρεύονται. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Μπορούν ξεφεύγοντας από τις σωματικές αδυναμίες τους στην κίνηση, στο λόγο ή στην κατανόηση να πετάξουν ψηλά, να σπάσουν στεγανά που οι άλλοι θέτουν, να αναδείξουν αυτό που πραγματικά είναι: ήρωες».

Ο σκηνοθέτης της ταινίας Γιάννης Μπλέτας συμφώνησε ότι το θέατρο λειτουργεί θεραπευτικά αλλά, όπως συμπλήρωσε, «στην Ελλάδα λίγοι άνθρωποι με δυσκολίες και αναπηρία επιλέγουν να κάνουν θέατρο, κυρίως λόγω κοινωνικού αποκλεισμού», τονίζοντας ότι «η ένταξη και η κοινωνική ενσωμάτωση είναι υπόθεση όλων μας. Υπάρχει θέατρο για τους διαφορετικούς, τους αντιήρωες, που φτάνει μια στιγμή μόνο για να σε πείσει ότι ακόμη κι αν δεν βγάζουν λέιζερ από τα μάτια, είναι πραγματικοί σούπερ- ήρωες».

Για το Γραφείο Τύπου
Μαρίνα Αγγελάκη

CINEMATHERAPY από την ψυχοθεραπεύτρια Ντενίς Νικολάκου

CINEMATHERAPY από την ψυχοθεραπεύτρια Ντενίς Νικολάκου

CINEMATHERAPY

από την ψυχοθεραπεύτρια  ΝΤΕΝΙΣ ΝΙΚΟΛΑΚΟΥ

με αφορμή  την υποψήφια για όσκαρ ταινία  ΑΣΠΡΟ ΠΑΤΟ ΤΟΥ ΤΟΜΑΣ ΒΙΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ                     

Συμμετέχουν: ΓΙΑΝΝΗΣ  ΣΤΑΝΚΟΓΛΟΥ και  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΑΡΑΚΗΣ

 KΥΡΙΑΚΗ 25 AΠΡΙΛΙΟΥ 

 στο πλαίσιο του LAB2  του Φεστιβάλ Δράμας

Λίγες ώρες πριν την 93η απονομή των Όσκαρ, το Φεστιβάλ Δράμας πίνει στην υγειά του σπουδαίου Δανού δημιουργού Τόμας Βίντερμπεργκ και του εύχεται καλή επιτυχία στην κούρσα για το χρυσό αγαλματίδιο, επιλέγοντας τον Άσπρο πάτο (Another round) ως αφορμή για μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με άξονα το cinematherapy.

Την Κυριακή 25 Απριλίου (7 μ.μ.), η ψυχοθεραπεύτρια Ντενίς Νικολάκου, που στο 43ο DISFF συνομίλησε με τον Πάβελ Παβλικόφσκι εισάγοντάς μας στις βασικές αρχές του cinematherapy,  θα συζητήσει  με τον ηθοποιό Γιάννη Στάνκογλου και τον ψυχολόγο Δημήτρη Σταράκη για την ταινία του Βίντερμπεργκ  Άσπρο πάτο η οποία είναι υποψήφια για όσκαρ σκηνοθεσίας και καλύτερης  διεθνούς ταινίας.

H ταινία του Τόμας Βίντερμπεργκ, με τον Μαντς Μίκελσεν, έχει ήδη αποσπάσει τα βραβεία καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου και  α’  αντρικού ρόλου  της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου.  Το θέμα της, αλλά και ο ευφυής χειρισμός του από τον σκηνοθέτη, την καθιστά ιδανική «πρώτη ύλη» για μια κουβέντα γύρω από την κινηματογραφοθεραπεία. Πρωταγωνιστεί μια παρέα μεσηλίκων κολλητών φίλων και καθηγητών σχολείου, οι οποίοι αποφασίζουν να κάνουν ένα πείραμα: καθημερινά να πίνουν συγκεκριμένη ποσότητα αλκοόλ ώστε να συντηρούν τον οργανισμό τους σε προκαθορισμένο βαθμό μέθης, ο οποίος σύμφωνα με μια επιστημονική θεωρία, θα τους κάνει πιο ευτυχισμένους… Η ταινία, θα κυκλοφορήσει  στους  κινηματογράφους το καλοκαίρι  (1 Ιουλίου), από την Rosebud.21.

Δείτε το τρέιλερ της ταινίας:

Another Round | Official Trailer | Starring Mads Mikkelsen

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο του LΑΒ 2 του φεστιβάλ Δράμας, με επικεφαλής την Βαρβάρα Δούκα, το οποίο επιστρέφει online, μέσω zoom, το ΠΣΚ 23, 24 και 25  Απριλίου. Ωστόσο, όλοι οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να το παρακολουθήσουν σε livestreaming  στην ιστοσελίδα του Φεστιβάλ (https://www.dramafilmfestival.gr/lab-program/ ). Δηλώστε  συμμετοχή στο info@dramafilmfestival.gr

Aς σημειωθεί πως το cinematherapy της Κυριακής, εκτός από  livestreaming θα μεταδοθεί και μέσω της σελίδας του Φεστιβάλ στο FB  (https://www.facebook.com/dramafilmfestival/)

Στο δεύτερο LAB του Φεστιβάλ Δράμας για το 2021, θα συμμετάσχουν οι: Χάρης Βαφειάδης, Τζώρτζης Γρηγοράκης, Ηλίας Δημητρίου, Βαρβάρα Δούκα, Ρηνιώ Δραγασάκη, Γιώργος  Ζώης, Παναγιώτης  Ιωσηφέλης, Γιάννης  Μπουγιούκας, Γιώργος  Μπουγιούκος, Θανάσης  Νεοφώτιστος, Ντενίς Νικολάκου, Γιάννης Σακαρίδης, Γιάννης Στάνκογλου,  Δημήτρης  Σταράκης. Ώρες διεξαγωγής: 19.00-20.30

To LAB πραγματοποιείται με την υποστήριξη του γραφείου ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ MEDIA.

Περισσότερες πληροφορίες:

info@dramafilmfestival.gr (Γραμματεία Φεστιβάλ Δράμας)
Γραφεία Δράμας: τηλ. 25210 47575
Γραφεία Αθήνας: τηλ. 210 3300309

Cinematherapy με τον Πάβελ Παβλικόφσκι και την Ντενίς Νικολάκου

Cinematherapy με τον Πάβελ Παβλικόφσκι

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε το απόγευμα της Παρασκευής 25/9 το 1ο Workshop Cinematherapy του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, με εισηγήτρια τη Ντενίς Νικολάκου, Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας – Κινηματογραφοθεραπεύτρια και προσκεκλημένο τον διάσημο Πολωνό σκηνοθέτη Πάβελ Παβλικόφσκι.

Η ενδιαφέρουσα συνομιλία μεταξύ τους πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά, με το κοινό να παρακολουθεί καθηλωμένο στην αίθουσα εκδηλώσεων «Αντώνης Παπαδόπουλος» του Δημοτικού Ωδείου Δράμας τον Πάβελ Παβλικόφσκι να μιλά με πάθος για τα κίνητρα που τον οδήγησαν να γυρίσει τον «Ψυχρό πόλεμο», την τελευταία του ταινία.

Η κ. Νικολάκου τόνισε πως βασικός στόχος της εκδήλωσης είναι ο κόσμος να γνωρίσει τι είναι η θεραπεία μέσω του κινηματογράφου, με τον ασθενή να γίνεται θεατής μιας ταινίας με πολύ συγκεκριμένο θεραπευτικό σκοπό, προσλαμβάνοντας την ταινία με μία διαφορετική ματιά αφού από την παθητική, μεταφέρεται στην ενεργητική θέαση –κι αυτό έχει ευεργετικά αποτελέσματα για τον ψυχισμό του.

Είπε πως οι ταινίες του Π. Παβλικόφσκι είναι συμβολικές γι΄αυτό και η ίδια τις χρησιμοποιεί συχνά στις συνεδρίες της με ασθενείς καθώς λειτουργούν πολύ καλά.

Η εισαγωγή αυτή στην κινηματογραφοθεραπεία ξεκίνησε με έξι αποσπάσματα της ταινίας «Ψυχρός Πόλεμος» του Πάβελ Παβλικόφσκι, και με τον ίδιο να εξηγεί στο κοινό τις σκέψεις του πίσω από τις συγκεκριμένες σκηνές και να αναλύει τα συναισθήματα που μπορεί να προκαλέσει η κάθε μια από αυτές. Η Ντενίς Νικολάκου δήλωσε πως «τα συγκεκριμένα αποσπάσματα από την ταινία τα διάλεξα διότι ακολουθούν την πορεία της γραμμής της ζωής».

Για παράδειγμα η πρώτη σκηνή δείχνει την πρώτη διαφωνία των δύο ερωτευμένων πρωταγωνιστών του Παβλικόφσκι, του Βίκτορ και της Ζούλα. «Πιστεύω ότι τον άνθρωπο μας τον γνωρίζουμε πραγματικά στον πρώτο τσακωμό. Στη γνωριμία πάντα είμαστε πιο τυπικοί διότι θέλουμε να γίνουμε αρεστοί», σχολίασε η κινηματογραφοθεραπεύτρια. Ο κ. Παβλικόφσκι είπε πως υπάρχουν πολλές οπτικές για να εξηγήσει κάποιος τη συγκεκριμένη σκηνή και αναφέρθηκε στο γεγονός ότι η Ζούλα δεν εμπιστεύεται εύκολα λόγω της βίας που υπήρχε από την πλευρά του πατέρα της, ενώ αμφιταλαντεύεται εάν πρέπει να το κάνει, και ο Βίκτορ από την πλευρά του θυμώνει με αυτό το γεγονός. Λόγω του διαφορετικού μορφωτικού τους επιπέδου οι πρωταγωνιστές αντιδρούν με διαφορετικό τρόπο και χρόνο.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι πως στο δεύτερο απόσπασμα χορεύουν χαρούμενοι, αλλά ξαφνικά η Ζούλα πάει να πιει ποτό. Ο κ. Παβλικόφσκι σχολίασε αυτήν τη συμπεριφορά, λέγοντας πως η κοπέλα νοιώθει πως ναι μεν το σωστό είναι να ακολουθήσει τον Βίκτορ στη Δύση, αλλά τελικά δεν είναι χαρούμενη γι’ αυτό.
Ο Π. Παβλικόφσκι μίλησε για την ανάγκη που συχνά έχουμε να μένουμε σιωπηλοί καθώς είμαστε με τον σύντροφό μας, μίλησε για την γλώσσα του σώματος των ηρώων του αλλά και την έκφραση συναισθημάτων μέσω της μουσικής στην ταινία του.

Αφού σχολιάστηκαν και τα έξι αποσπάσματα, ο Π. Παβλικόφσκι εκμυστηρεύτηκε στο κοινό πως η μουσική και τα συναισθήματα της ταινίας είναι εμπνευσμένα από τη ζωή των γονιών του, οι οποίοι, παρά τους καβγάδες έμειναν μαζί χάρη σε αυτόν και χάρη στη μουσική. Και πως λόγω του συναισθηματικού φορτίου που κουβαλούσε, ήταν δύσκολο να ολοκληρώσει την ταινία και γι’ αυτό του πήρε σχεδόν 10 χρόνια. «Έκανα ταινίες κουβαλώντας μεγάλες συναισθηματικές «αποσκευές», που φαίνεται πως τελικά λειτούργησαν..», είπε.

Τον λόγο μετά πήρε ο νέος Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας Γιάννης Σακαρίδης, λέγοντας πως είναι μεγάλη τιμή για το Φεστιβάλ η συμμετοχή του Π. Παβλικόφσκι, ο οποίος φέτος είναι μέλος της Κριτικής Επιτροπής του Διεθνούς Διαγωνιστικού Προγράμματος. «Πιστεύω πολύ στην ανάλυση του κινηματογράφου και στις συζητήσεις που μπορείς να έχεις με όλους τους συντελεστές μιας ταινίας. Πραγματικά είμαι πολύ συγκινημένος με αυτήν τη συζήτηση».

Στη συνέχεια η Ντενίς Νικολάκου μπήκε στην αίθουσα εκδηλώσεων «Αντώνης Παπαδόπουλος» για να απαντήσει στις ερωτήσεις των παρευρισκόμενων.
Οι ερωτήσεις είχαν να κάνουν με το τι είναι το cinematherapy και πως μπορεί να βοηθήσει η Κινηματογραφοθεραπεύτρια, όπως και ποια μπορεί να είναι η επίδραση κακών ή ακατάλληλων ταινιών στον ασθενή. Η κ. Νικολάκου δήλωσε πως «οι ταινίες δεν μπορούν να κάνουν κακό. Απλώς χρειάζεται προσοχή στην επιλογή ανάλογα με την περίπτωση του κάθε ασθενή. Εμάς μας ενδιαφέρει να ασχοληθούμε με το κομμάτι της πρόσληψης και της αφομοίωσης. Στόχος είναι ο ασθενής να νοιώσει όπως ο πρωταγωνιστής, δηλαδή να ταυτιστεί.».

Η κινηματογραφοθεραπεία, υπογράμμισε, με την καθοδήγηση ενός κατάλληλα εκπαιδευμένου θεραπευτή, μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους που πάσχουν από κάποια ψυχική διαταραχή να κατανοήσουν οποιοδήποτε θέμα αντιμετωπίζουν, καθώς ο κινηματογράφος καλύπτει ένα ευρύ πεδίο θεμάτων. Μάλιστα, πληροφόρησε το κοινό πως κυκλοφορούν παγκοσμίως λίστες με κινηματογραφικές ταινίες που προσφέρονται για cinematherapy κατάλληλες για διάφορες διαταραχές. Ταινίες που καταπιάνονται με οικογενειακά προβλήματα, αποτοξίνωση κ.ο.κ.

«Με τον ασθενή γίνονται πρώτα κάποιες συνεδρίες, στη συνέχεια αυτός παρακολουθεί την ταινία που του υποδεικνύει ο θεραπευτής ανάλογα με το πρόβλημά του, και μετά συζητούν για το πώς αντιλήφθηκε την ταινία, με ποιόν ταυτίστηκε, τί ένοιωσε… Όλο αυτό αποτελεί μια σημαντική πηγή πληροφοριών για τον θεραπευτή, διότι ο ασθενής μιλά για τον εαυτό του μέσω ενός ήρωα της ταινίας. Ασφαλώς αυτή είναι μια τεχνική που λειτουργεί επικουρικά στην διαδικασία της ψυχοθεραπείας, και από μόνη της δεν αποτελεί πανάκεια. Αξιζει πάντως να αναφερθεί πως η κατάθλιψη, που είναι μια συναισθηματική διαταραχή, μπορεί να ξεπεραστεί με το cinematherapy…».

Μαρία Γερμαντζίδου